semko / Kendi Şiirleri

KADIN HAKLARI EVRENSEL BEYANAMESİ

Benım adım kadın
Söyle ben sana ne yaptım
Seni doğuran benim
Sana hayat verenim
Dokuz ay bedenimde
Seni müsafir edenim
Sana ineklikte eden benim
İlk öğrendiklerin
Hep benim eserim
Ve ben kadın
Sense benim
En büyük düşmanım
Beni döven
Bana söven
Bana tecavüz eden
Zayıflığımdan
En iyi yararlanan
Beni kendine aşık edip
Kedi fareyle oynar gibi
Duyğularımla oynayan
Duygu sömürücüsü
Piskolojik terörü bende
En iyi uygulamasını bilen
En ağırından işlerde
Beni kulanan
Bana hemcinsimle
İhanet eden
Beni kendine kukla eden
Kadın olduğum için
Beni durmadan ezen
Yine sen yine sen
Sırtımdan sopayı
Karnımdan sıpayı
Eksik etmeyen
Canının her istediğinde
Beni yatağa ceken
Duyğularıma hiç önem vermeyen
Her zorlukta beni öne süren
Yine sensin yine sen
Şimdi bağırıp yaygara
Yaptığını duyar gibiyim
Haksızlığa uğradım diye
Bense burda genelden bahis ediyorum
Müstesnadan değil
Tabi ki senin
İyi olanında var
Oma onlar azınlıktalar
Çoğunlığunuz
Kötüsünüz. Egoist. etobur
Her şeyi bildiğini zaneden
Boş kafalar
Ne demişler.ve de doğru demişler
Her başarılı erkegin
Arkasında bir kadın vardır
Seni dünyaya getiren ben
Hayata ilk atığın adımları
Bana borclusun sen
İlk sex duyğularını
Benim kollarımda tatın
İlk kelimelerini bile
Sana ben anlatım
Ama sen nankör oğlu nankör
Sen ne yaptın
Hindistanda beni yaktın
Afkanistanda taşlatın öldürdün astın
Avrupada beni aptal yerine koyup
Sayğım sonsuzdur kadına
Deyip hep aldatın hiç eşitlik
Sağlamadın
Amerikada ağzıma bir parmak
Bal çalıp sokaklarda beni satın
Uğruna kuryeçilik yaptım
Sanki ezilmiyormuşum gibi
Bir ımajla beni aldatın
Arabistanda bana saraylar yaptın
Ama bana söz hakı bırakmadın
Ben seni eğlendirmek zevkini yapmak
İçin oradaydım
Türliyede Beni insan yerine
Hiç komadın
Ben altı üstü bir kadındım
Dövülürdümde sevilirdinde
Kişilik hakı hukuku
O da ne imiş be
Tüm dünyada
Ama öyle ama böyle
Beni kulandın
İnsanların en tabi
Hakı olan yaşama hakını
Bana hiç tanımadın
Anan oldum beni inkar etin
Karın oldum hep ezdin
Kızın oldum tecavüz bile etin
Bacın oldum arka cıkmadın
Kadındım haksızdım
Yargısız infazdı kaderim
Sen erkek nesin sen
Şeytan dedikleri senmisin sen
Anahtarın bende senin
Ne eylesen ne etsende
Aslında bana bağımlı
Olan sensin sen.
03.05.02 İzmir




Gülçin Kaçar

Ben senin için neyim
Okyanusun ortasında kalınca
Sana kurtuluşu sunan
Bir tahta parçası mı?
Ben senin için neyim
Karanlıkta yolunu kaybettiğin de
Sana yolunu gösteren
Çoban yıldızın mı?
Ben senin için neyim
Yalnız kalınca
Sorunlarını paylaştığın
Arkadaşın mı?
Ben senin için neyim
Başkaları canın yakınca
Koşarak geldiğin
Ana kucağın mı?
Ben senin için neyim
Karnın doyunca
Senden arta kalan
Kırıntılarla karnını doyuran
Köpeğin mi?
Ben senin
Hayatında kalan boşlukları
Tamamlamak için bekleyen
Kölenim
Ben seni her şeye rağmen sevenim

Sen ise yeter

Bir uzak ki
Sevgililer
Bir yakınki
Ayrılıklar
Kuş olup
Uçasım var
Kanatlarım
Ellerinde
Bitirmeden gelme diyen
Sensin
Ayrılık yangınları
Yüreğimde
Söndürecek yine sensin
Salıver kanatlarımı
Sana uçup geleyim
Bir kerede sen delir
Yeminlere boş ver
Sonsuzmuş gibi olan
Bu ayrılıgı bitir
Delir hadi delir
Yaksın senide hasret
Yeter artık yeter.

Yazan: Gülçin Kaçar
Sitemize Ekleyen: Gülçin Kaçar
« Geri dön

Kara Sevda

Bu ne sevda
Ne dayaktan
Ne açlıktan
Ne kurşundan
Ne ölümden korkar
Korkar tek ayrılıktan
Bu ne sevda
Sevdiği olmadan
Ne uyur
Ne doyar
Gözler kör olana dek
Ağlar
Bu ne sevda
Sevdiğinle birlikte
Samanlık seyran
Tüm dertler harman
Sevgilisiz
Saraylar zindan
Yediği zehir
Giydiği haram
Yaşamak kahır
Ölüm sefadır inan

Kırosu bol
Taşı toprağı kor
İstanbul un.
Efendisi, hanım efendisi
Tarihe karışmış
İstanbul un.
Romantik yağmurları bile
Anlayanın, anlamayanın dilinde
Şarkı olmuş
İstanbul un.
Efsane
Güzeler, güzeli
Gece kondu cenneti olmuş
Her yeri
İstanbul un.
Güzelim Türkçe’si
Karışmış
Salataya dönmüş
İstanbul un.
Nerden gelmişse gelmiş
Misafirliğe gelen bile
Havasını soluyunca
Suyunu içince
Ekmeğini yiyince
İstanbullu olmuş.
Düşmanla dolmuş
Elele vermiş sanki
Yok etmeye çalışıyorlar
İstanbullu
Bir ismi kalmış üzerinde
Çırılçıplak
Bırakmışlar İstanbullu
İsmini de değiştirsinler
Kırstanbul olsun
Hak böylece yerini bulsun

. ırstanbul

Senelerdir
Aşkımı
Sevgimi
Bitirdin
İnandıklarımı
Tek, Tek
Bana yedirdin
Kalbimde sana yer yok
Parsel, parsel
Satın kalbimdeki
Arsaları
Yeterden anlamadın
Yalvardım, yakardım
Dinlemedin
Hep sen vardın
Ben senin kulundum, kölendim
Sen sanki beni yaratandın
Sesimi bile çıkaramazdım
Her şikayetimde
Beni dinlemedin bile
Hep haklıydın
Sen yanlış yapmazdın
Sen Allah tın.
Bende
Aşk biti
Sevgi biti
Sabır biti
Saygı biti
Anlayış biti
Doldum taştım
Bir damlaya bile yer yok
Denizlerimde.
İstediğim tek şey
Senden kurtulmak
Sensiz ölüm bile
Hoş bir söz gibi
Geliyor kulağıma.
İçimin feryatları
Sarsıyor
Cehennem duvarlarını
Öylesi öldürdün
Aşkı, sevgiyi
Cenazeleri bile ortada kaldı.
Gelin gibi güzel olsallarda
Artık alacak yok onları

Kızlık soyadımı kulansam ne yazar kullanmasam ne yazar.
Beni ikinci plana atan toplumdaki bu zihniyet olduktan sonra.
Soyadım ha babamınki olmuş ha kocamınki bunlar teferruat.
Bana göre öncelikli mücadelemiz, bize yapılan haksızlıkları ortadan kaldırmak, haklarımızı almak değerimizin bilinmesini sağlamak için olmalı. Bizimde birer birey olduğumuzu anlatmalıyız.
Kadının ne denli mühim olduğunu anlamayana anlatmak
Mühim olan
Kadın, kim olursa olsun toplumdaki yeri ve öneminin bilinmesini sağlamaktır.
Kadın annedir, evlattır, kardeştir, hizmetkârdır, gönül eyleyen, moral veren, akıl hocası onsuz olmaz
Öyleyse
Değeri bilinmeyenin soyadı kimden olursa olsun ne önemi var .

Zitat

Kefenler kan lekesiz olsun
Her insan
Ecelinle ölsün

Biz KADINLAR
Hayatın kıyısında
Ve kırıntısıyla
Yaşayanlardanız.

Savaşmadan anlaşsak olmaz mı

Ben hakların savaşarak kan dökerek elde edileceğine inananlardan değilim.
Ben savaşmadan kan dökmeden hakların alınabileceğini düşünen aptallardan biriyim.
(size göre böyle düşündüğüm için )
Geçmiş dünya tarihine bakınca
Çoğunlukta geri kalmış toplumlar savaşmış
Savaşlardan sonra anlaşmalar imzalanmıştır,
Peki, madem anlaşacaktınız niye savaştınız.
Buda bize şunu gösterir
Savaşmadan önce anlaşmak.
Savaşmadan kan dökmeden
Harp sanayinin doymaz patronlarını daha zengin etmeden,
Akbabaları sevindirmeden
Masaya oturup kardeşçe insanca
Yüzlerce yıl bir arada yaşamış insanları bir birine düşman etmeden,
Bölünmeden ( birlikten kuvvet doğar)
Çözüm üretsek
Her kes doysa,
İşi olsa,
Okulu, hastanesi olsa
Birlikte kazansak birlikte tüketsek
Bu dengesiz dağılıma karşı savaşsak olmaz mı?
Her iki tarafta harp malzemelerine paraları yatıracağına
Okul, hastane kursak yollar yapsak
İnsanımızın mutluluğu, refahı için çabalasak olmazmı.

Siz Türk sanatçılar, duygu insanları.
Bir sanatçı olarak normalde duygu insanları olmanız gerekmez mi?
Ama nerde gösteriş ateşi basmış her yanınızı kendinizi unutmuşsunuz, memlekete olan biten sizi ilgilendirmiyor bile aferin size.
Memleketin doğusunda çatışma var, sizler batısında bin beş yüz şişe şampanya patlatıyorsunuz.
Bu israf neden? bu paralarl bizler için şehit olan askerlerimizin ailelerine yardım yapıla bilir.
Milletin içi kan ağlarken, onlardan duygu sömürüsü yaparak sızdırdığınız paralarla keyif çatıyorsunuz,
şampanyalar patlatıyorsunuz. Ayıptır biraz utanın, sahibi olduğunu her şeyi bu millete borçlusunuz.
Gündemde kalmak için bu kadar düşürmeyin kendinizi, sizi sevenler, onların acılarına saygı gösterirseniz sizi daha çok severler biraz derin düşünün.

Kırmızı
Ne çok
Önemlidir
Kan kırmızı
Bayrak kırmızı
Göz kırmızı
Yanak kırmızı
Dudak kırmızı
Gök kırmızı
Toprak kırmızı
Ateş kırmızı
Aşk kırmızı
Halı kırmızı
Roman kırmızı
Yaşamdaki en önemli renk
Kırmızı

İçim nasıl yaralı biliyor musun?
Haberin var mı?
Kalbimin sızısından
Tam tamına
Beş oğlan yetiştirdim ben
Hiç şikayet etmeden
Seve, seve canı gönülden
Hiç ağlatmadan, aç bırakmadan, hasta etmeden
Ben yaşamdan vaaz geçtim
Hiç şikayetçi değilim
Onlar benim
Canım ciğerimdi
Nefesimdi, neşemdi yaşam sebebimdi
Dünyamdaki her şeyimdi
Onlarda beni canlarından çok severdi
Şimdi ne oldu oğullarıma
Yabancı oldular bana
Onlarda bindiler acımasız yaşam katarlarına
Unuttular beni dünyanın kervan geçmeyen bir köşesinde
Özlemleri içimi sardı
Yara gibi sızlar oldu kalbim
Gözyaşlarım dinmez oldu
Evimin içi resimlerinle sergiye döndü
Sandık diplerinde sakladığım
Küçük çoraplarınla, gömleklerinle
Avunur oldum
Oyuncak arabalarına bakar ağlarım
Nerde benim oğullarım
Beni neden yalnız bıraktılar
Bana neden zamanları yoktur
Oysa ben onlara bütün zamanımı harcadım
Şimdilere yol gözler oldum
Bayramları iple çekiyorum
Ama ya gelmezlerse diye korkuyorum
Telefon çalınca korkudan ölüyorum
Özür duyacağım diye
Kapım çalınca sevinçten deliriyorum
Geldiler diye
Onlardan hiçbir şey beklemiyorum
Kokularını, saclarını, boylarını, postlarını, seslerini, gülmelerini
Bana yaptıkları şakalarını
Özledim
Sade özlemlerimi gidersinler yeter
Bu kadarı da beni mutlu eder

AŞK ALLHTAN NE MUTLUDUR ONU BULAN
Ey gönlümün ırmaklarından akıp gelen
Aşk
Sen ne dağlar deldiren
Ne taşlar çatlatan
Ne engeller aşansın
Sen aşk
Yedi kat toprak altından gönüllere ulaşan pınarsın
Yedi kat gökyüzüne gönülleri ulaştıransın
Aşk sen gönüllere taht kurunca
Nelere kadirsin
Gönüllerden tüm kötülükleri silip süpürensin
Gazel olmuş gönül bahçelerini cennete çevirensin
Aşk sana tutulanlar
Kötüyü göremez, kötülük yapamaz
İçi nurdur
Dünyası zindanken insanın ışığa boğarsın
Sen ne mutlu bir duygusun
Gözler hep güzeli görür
Diller hep aşkı söyler
Aşk duygusu Allah tandır
Aşk neye, kime karşı hissedilirse
Yaşam o noktada başlar
O noktada son bulur
Bu dünyada aşkı bulana
Ne mutludur
Hakiki aşkı yaşayana

Bittimi şimdi bu aşk
O heyecanlar
O kara, kara sevdalar
Eller boşaldı
Gönüler boynu bükük mü kaldı
Hani bıkıp usanmadan
Söylenen o sevgi sözcükleri
Hepsi yalan mı yoksa rüyamıydı
Hani neredesin
Hani o sıcacık heyecanla titreyen ellerin
Ya o gözlerin
Ta derinden aşkını haykıran
O gözlerin
Hayır böylesi bir aşk bitmemeli
Her şeye rağmen
Ölesiye sürmeli

Beyaz gülüm sevgilim
Sevdana ben esirim
Sensin benim her şeyim
Sevdanın ardından hasretinle öleceğim
Seni seviyorum
İnan bana
Sen olmasan ben kaybolup gideceğim
Gel gitme ne olursun
Gitme yok olursun
Yazık etme bu aşka
Gitme, gitme
Sana yemin olsun
Kal kollarımda
Mutlu olursun
Beyaz gülüm , mis kokulum
Yazık etme bu aşka
Bulamasın dünyada ölesiye seven
Benim gibi bir budala

Günahın karanlık uçsuz bucaksız sokaklarından
Çıkıp gelmiş ateşli bir yosma gibi
İlk gözlerime
Oradan kalbime
V e damarlarıma sindin
Bana tüm inandıklarımı yedirdin
Günah saydığım her şey
Sevabım oldu
Damarlarımda dolaştıkça
Aşk olup ateşinle
Senden başka göremedi gözlerim
Ve olan oldu
Ben
Kendimi
Aşkın uğruna
İnkar etim

Bizi birbirimize bağlayan neydi
Sevgi yoktu
Menfaat ta
Aşk yoktu
Hiç olmadı
Aile olamadık
Mutlu olmanın sırını yakalayamadık
Birbirimizin yanında
Ne yüreğimiz
Ne ellerimiz titredi
Bakarken birbirimizin gözlerine
Aşk , sevgi görmedik
Çapaktı gördüğümüz
Birbirimizin kollarında
Hiç erimedik
Göklere çıkıp ta
Yere inmedik
Kaderdi bizi birbirimize bağlayan
Bunu biz hiç düşünmedik
Öylesine geçti yaşam
İki topan yastığı gibi
Bir köşede sen
Bir köşede ben
Yaşam bitti
Ne sen eriyebildin
Nede ben

Gençliğimi yedin
Beni kahrettin
Bense seni hep af etim
Bir gün aklın başına gelir diye
Şimdilerde
Sen her şeyi unutun
Ve senil oldun (erken bunama )
Bende ise yaşadığım her olay
Cap canlı beleğimde kazılı kaldı
Ben yatakta eşindim
Dertlerim hiç sormadın
Ben ağlarken hiç oralı olmadın
Sende gençsin eğelenmek gezip tozmak istersin demedin
Her gece eve sarhoş geldin
Kazandıklarını
Kumarda barda
Kadınlarla yedin
Bu gece ne yediniz demezdin
Beni evinin hizmetçisi
Çocuklarının bakıcısı gördün
Çocuk yaptırdın erkekliğini ispatlamak için
Hiç sormadın bu çocuklar nasıl büyüdü diye
Ben
Hem baba oldum hem anne
Sağlığım gitti
Bir ömür biti
Bana yaptığın kötülüklerin sonu gelmedi
Ben seni hala başımdan atamadım
Ve hala sana bakmaktayım
Merhamet anamı ağlatı
Şimdi soruyorsun
Neden eskisi gibi gülmüyorsun diye
Nasıl güleyim
Beklerken bir gün aklın başına gelir diye
Sense aklından oldun tamimiyle
Seni tanıdığımda
Gençtim güzeldim
Kahkahalarım engel tanımazdı
Hayal erim vardı
Sağlıklıydım
Gelecek benimdi
Her şeyimi çaldın
Sabırla beklediğim gelecek son günlerimi bile
Şimdi ben neden geldim bu dünyaya
Senin kölen kulun olmaya
Yoksa Allahın verdiği bu cezaya katlanmayaMI

Merhaba ben Gülçin Kaçar
Ben yaşadıklarımı değil, bu dünyada kadınların yaşadıklarını
Ve şahit olduğum yaşananları yazıyorum.
Hissetmem ve yazmam için ile yaşamam gerekmiyor.
Çok iç karartıcı olsada olsun.
Belki bazı erkekler akıllanır diye tüm gayretlerim.
Kucak dolusu sevgiler