- 31 Mart 2007
- 4.676
- 5.209
Kendimi çaresiz hissediyorum. Herşeye olumlu bakmaya çalıştım, hep güçlü olmak için kendimi şartlandırdım, kendi kendime yeni bir hayat kurdum. Tek başedemediğim sorun annem. Annem emekli sınıf öğretmeni, ben kendimi bildim bileli dağınık ve temizlikden uzak birisi idi, teyzeme ve çocuklarına çok düşküdü. Sırf bu yüzden babamla başlayan sorunları babamında ailesinden kaynaklanan sorunları ile birleşince parçalanmış bir ailenin çocukları olduk kardeşimle ben. Ben 37 yaşındayım kardeşim 25 yaşında. Artık ne yapacağımızı bilmez durumdayız. Annemin yaşadığı ev en fazla bir haftada resmen çöp eve dönüşüyor, kedileri çok seviyor, evde üç tane kedi besledi, sokaktan bulduğu kediler. Evin her yerine kötü kokular sinmiş durumd, her yan kedi tüyü ile kaplı çıkmıyor. 8 gün izin aldım işyerinden yazlığa geldim, sözde annem burayaı temizlemiş, inanın eve girince burnumun direği kırıldı kkudan, koltuklara oturunca kalkerken üstüne tüyler yapışıyor. Daha da garibi anneme göre herşey normal, ev temiz, ked,i tüyünden bişey olmaz. Bardak, tabak, tencere aklınıza gelen her yere kedi tüyü var. Artık yıllardır bu tür pislikleri temizlemekten çok yoruldum. Üstelik kredi kartları limite dayanmış durumda annemin, ked, mamaları, kedi kumları, veteriner masrafları. Annemle konuştuk, yalvardık, ağladık, kızdık hiçbişey fayda etmiyor. Psikoloğa götürmek istedik kabul etmedi, annem yerine kardeşimle ben gittik, 6 aydır kardeşimde bende tedavi görüyoruz. Artık annemi görmek, evine gitmek evime gelmesini istemiyorum. Sadece bayramdan sonra kardeşimi yanıma alıp, akrdeşimle beraber yaşamak isteiyorum. Ama o bizim annemiz ne yapmamız lazım bilmiyoruz tıkandık. Ne olur yardım edin, fikir verin..