- 21 Ekim 2019
- 33
- -33
- 28
-
- Konu Sahibi eylulgunes
- #21
Bunu bende demeyeyim saol ablam benim saol .Hep mutlu ol
Ben eşimle tartışacak gibi olduğumuzda ya da tartıştığımızda bi durur düşünürüm, derin bi nefes alırım, kendi kendimi telkin ederim, bu adama rest çekmeyeceksen tartışmayı ileriye taşıma derim kendime..
Sanırım birbirimize bağırmamaya, sesimizi yükseltmemeye özen gösteriyoruz karşılıklı.
O beni kendi halime bırakır, ben de onu kendi haline bırakırım.
Yazık siz gibiler hep mutlu .Aman mutlu olunda zaten.
Müstehak. Kocişkosu döver de sever de. bari dayak yerken biraz sussun da sizin huzurunuzu bozup rahatsız etmesin. Sessiz dayak yemeyi öğrenmeli bunun gibiler.Şu öfke kontrolü yok sözünü bir kenara bırakalım lütfen.
Geçen hafta yeni evli(1,5 aylık)komşumuzun çığlıklarıyla uyandık.Gece saat 2’ydi.
Dayanamadım ertesi gün,yapabileceğim bir şey olup olmadığını sordum. Kayıtsız kalamazdım.
Öfke kontrolü yok abla. Ondan dövdü beni,dedi. Kan beynime sıçradı. Normalleştirme. Bunun devamı gelir. Öfke kontrolü yoksa anne veya babasını dövmüş mü hiç diye sordum. Hayır,dedi.
Karısına gelince öfke kontrolü yok. Yok öyle bir şey canım.
Normal algılama!
Gücü yetmiyor ki. Arkasında duracak anne,baba yok. Meslek yok. Doğru bulmuyorum kesinlikle,yanlış anlamayın. Biraz da çaresizliğinden.Benim artık dayak yendiği hakarete uğradığı ezildiği halde susan, katlanan, ezik büzük omurgasız gurursuz kadınlara da midem bulanmaya başladı.
Dayağı yiyen susuyor onları savunan bizler oluyoruz sonra karı koca arasına girmiş oluyoruz .