Herkese merhaba.
Ben çok zayıf ve uzun bir bebek olarak doğdum.
İlkokulda o kadar zayıftım ve ufak tefektim ki çorabım bacağımdan düşerdi.
Ortaokulda ergenlikle kilo aldım. Boyum da çok uzamadı.
Lisede boyum uzayınca biraz dengelendi kilom.Boyum uzun sayılır.
Üniversitede tekrar kilo aldım.
Lisede 78 civarındaydım. Üniversitede 89ları gördüm. Üniversite 2.sınıfta vejeteryan oldum 2 sene vejeteryan 1 sene de vegan beslendim. Sonra B12 eksikliği, demir,çinko kan değerlerim hep düşüktü. Halsizdim. O dönemde hep 83 kiloydum. Mecburen tekrar et yemeye başladım. Hala da etle çok aram yok ama yiyorum. Ama ben hiç bir zaman aşırı yağlı bir görünüm sergilemedim. Yapılı ve kendine göre kaslı ,sıkı yapılı bir insanım. Ama vücudum bana çok ağır geliyordu.
Evlendiğimde 82 kiloydum. Bel ölçüm 83, göğüs 107 basen 107 cm.
Sonra şekere savaş açtım. Moleküler biyoloğum ben. Şekerin tahribatını, vücut biyokimyasını nasıl bozduğunu, paketli her gıdada aslında bir yığın bağımlılık yapıcı kimyasalı bünyemize aldığımızı, şekerin toksik etkisini araştırdıkça bu zararlı besin grubunu çıkarmak hiç zor olmadı. Tükettiğiniz her şeker taneciği zehirdir desem yalan değil...
Peki ne yaptım... Su içmediğimi fark ettim. Sabah uyanır uyanmaz 3 bardak su içtim.
Kahvaltıda kendi yaptığım ince açılmış küçük lavaş ekmeklerin yarısını yedim. Lavaş ekmek aslında bünyenizi kandırmak için. Çok görünüyor ,ince ve lokma olarak göz doyurucu. Kahvaltıda bir gün haşlanmış yumurta,peynir,zeytin,domates,biber ,maydanoz ,diğer gün isotlu,kekikli, naneli,karabiber,kimyon... hepsi olur yoğurt ,lavaş ekmek ve yeşilçay içtim.
Doktor tavsiyesi değil tabiki bu yaptıklarım. Kendimce beslenme düzeni oluşturdum.
Şekeri yavaş yavaş bıraktım... Biz farkında değiliz ama Türk mutfağındaki tatlılar, sütlü tatlı bile olsa aşırı şekerli. Günlük ihtiyacımız sadece 1 küp şekerden ibaretken güzelim sütlü,sağlıklı hafif tatlıya bardaklarca şeker atmak nasıl mantıktır örneğin.... Başlarda tat tomurcukları fazla şekere alıştığından tatsız gelecek yedikleriniz. Ama çayı şekersiz içtikçe, tatlılara koyduğunuz şekeri gün gün azalttıkça şekersiz gelen şeyler aşırı şekerli gelmeye başlayacak ve yiyemeyeceksiniz !
Yulaflı tarifler tatlı krizlerime büyük deva idi bu süreçte.
1 avuç fındık,1 avuç ceviz 1 yemek kaşığı fıstık ezmesi,2 incir kurusu,5 kayısı kurusu 1 -2 su bardağı yulaf ,yarım çay bardağı süt ve 2 dolu yemek kaşığı kakaoyu rondoda çekip 3 gün boyunca tatlı krizini bastırmak demek , metabolizmanızı çikolatalı kekle yormamak demektir örneğin... İsteyene böyle bir çok tarif veririm... kendimi kuru meyvelerle tatlandırılmış kakao,tarçın,elma katılmış şeylerle kandırmak ve bu yalan söyleme işinden karlı çıkmak harikaydı...
Yani önce şekeri azalttım. Sonra paketli gıdaların hiçbirine bulaşmadım. Kendimi onların bir yığın zehirli kimyasal olduğuna, genç dokularımı onlarla zehirlemek istemediğime inandırdım ve gerçekten de inandım.
Şekeri azaltınca merdiven çıkarken asla zorlanmadım. Hiç soluğum kesilmedi. Ter içinde kalmadım...
Öğle yemeklerinde ceviz,peynir ,ekmek ,yahut meyve, süt ,yoğurt yulaf gibi şeyler yedim. Bol su içtim. Yürüdüm.
Haftada 1 kez yüzdüm.
Akşam sebze ve yanında mutlaka yoğurt yedim.
Özetle şekeri bırakın,haşlama sebzeler ve yoğurt yiyin, kendinizi kandırın, bol su için ve benimki gibi bir koca bulup yıpranın
9 -10 ayda, eşimin de katkılarıyla (beni strese sokmak gibi, üzüntüden iştah bırakmamak gibi) bol su içerek 62 kiloya düştüm. Kan değerlerim normal,kan şekerim ve tansiyonum düşük. Sağlıklı bir insanım artık... Ve kendi ağırlığımı kaldırmaktan hoşnutum. Hiç ağır değilim artık. Yeni ölçülerim 95 65 100 . Bir de , kadının kendine has kıvrımını ve 90 60 90 uyumunu çok
estetik bulurum. Evde kendi kendime bel egzersizleri çok yaptım. öne arkaya sağa eğilmek ,belimi çevirebildiğim kadar çevirmek ,esnemek gibi... Bölgesel biçimlenme ile ilgili çeşitli kaynaklardan çok bilgi var, bunu da öneririm... Sevgiyle kalın.