Pınar Reyhan Özyiğit
Sarı Civciv, Kızım ve Annelik17 Şubat 2012 Cuma
Hiç unutmuyorum bir civcivim vardı...
Rengi sarıydı.
Çocukluğuma dair hayvanlarla olan tek anım bu sanıyorum. İlk kez ailem dışında bir varlığın sevgisini ve güven duygusunu hissetmiştim o civcivle...
Minicik bu civciv eve geldiği an itibarıyla beni seçmişti. Ben nereye o oraya şeklinde peşimde geziyordu. Eve, bahçeye, sokağa...
Nereye gidersem pıtır pıtır pıtır arkamda. O minicik ayakları ile yetişmeye çalışırken can hıraş şekilde koşuyordu. Becerikliydi. Kaçırmıyordu asla.
O kadar eğleniyordum ki onunla, önünde daireler çizerek geziyordum. Yaptığım hareketleri aynen uyguluyordu. Durduğumda aniden durup, bir şekilde farklı yönlere koşma şeklime anında uyum sağlıyordu...
* * *
Şimdi ise tamamen aynı durumda olan başka bir canlı var peşimde...
Kızım, Kaila Maya, 2,5 yaşında.
Çocukluğumdaki sarı civcivimin yerini o aldı bir süredir. Sadece arkamda yürümek değil, yaptığım her şeyin aynısını birebir uyguluyor.
Şaka gibi ama sanki doğuştan küçük bir kadın gibi ve bu dünyaya beni koşulsuz sevmek için gelmiş tek kişi gibi.
Ellerini yanaklarıma koyuyor okşuyor beni...
Öyle sıkı sıkı sarılıyor ki sanki yüzyıllarca beni bulmak için beklemiş gibi...
Eve girdiğim an kapıda ayaklarıma atlıyor “annemmmm” diye...
Her gün şükrediyorum;
yıllarca “Bana annecim diyen bir çocuğum olur mu?” diye düşündüm allah “anneeeeeem” diyen ve bunu içli içli söyleyen bir evlat nasip etti diye...
O kadar ki;
Emre “anne” diye seslense cevap veriyor “şuş o benim annem” diye...
Rüzgar “enneeee” dese “git bebek o benim” diye sesleniyor yine...
Çocuklarımın hepsine olan sevgimi düşününce çok büyük içtenlikle dua ediyorum, bir çok okurum var bebek sahibi olmak isteyen, uğraşan, didinen onlar için, anne olmayı isteyen herkes için samimiyetle, kalbimin en içten yerinden geçirerek dua ediyorum “Allah isteyen, arzu eden, bunun hayalini kuran herkese anne olmayı nasip etsin” diye.
İyi hafta sonları diliyorum anne olmayı düşleyen tüm anne aday adaylarına...
Yeni annelere ve tüm diğer tecrübeli annelere...
Sarı Civciv, Kızım ve Annelik17 Şubat 2012 Cuma
Hiç unutmuyorum bir civcivim vardı...
Rengi sarıydı.
Çocukluğuma dair hayvanlarla olan tek anım bu sanıyorum. İlk kez ailem dışında bir varlığın sevgisini ve güven duygusunu hissetmiştim o civcivle...
Minicik bu civciv eve geldiği an itibarıyla beni seçmişti. Ben nereye o oraya şeklinde peşimde geziyordu. Eve, bahçeye, sokağa...
Nereye gidersem pıtır pıtır pıtır arkamda. O minicik ayakları ile yetişmeye çalışırken can hıraş şekilde koşuyordu. Becerikliydi. Kaçırmıyordu asla.
O kadar eğleniyordum ki onunla, önünde daireler çizerek geziyordum. Yaptığım hareketleri aynen uyguluyordu. Durduğumda aniden durup, bir şekilde farklı yönlere koşma şeklime anında uyum sağlıyordu...
* * *
Şimdi ise tamamen aynı durumda olan başka bir canlı var peşimde...
Kızım, Kaila Maya, 2,5 yaşında.
Çocukluğumdaki sarı civcivimin yerini o aldı bir süredir. Sadece arkamda yürümek değil, yaptığım her şeyin aynısını birebir uyguluyor.
Şaka gibi ama sanki doğuştan küçük bir kadın gibi ve bu dünyaya beni koşulsuz sevmek için gelmiş tek kişi gibi.
Ellerini yanaklarıma koyuyor okşuyor beni...
Öyle sıkı sıkı sarılıyor ki sanki yüzyıllarca beni bulmak için beklemiş gibi...
Eve girdiğim an kapıda ayaklarıma atlıyor “annemmmm” diye...
Her gün şükrediyorum;
yıllarca “Bana annecim diyen bir çocuğum olur mu?” diye düşündüm allah “anneeeeeem” diyen ve bunu içli içli söyleyen bir evlat nasip etti diye...
O kadar ki;
Emre “anne” diye seslense cevap veriyor “şuş o benim annem” diye...
Rüzgar “enneeee” dese “git bebek o benim” diye sesleniyor yine...
Çocuklarımın hepsine olan sevgimi düşününce çok büyük içtenlikle dua ediyorum, bir çok okurum var bebek sahibi olmak isteyen, uğraşan, didinen onlar için, anne olmayı isteyen herkes için samimiyetle, kalbimin en içten yerinden geçirerek dua ediyorum “Allah isteyen, arzu eden, bunun hayalini kuran herkese anne olmayı nasip etsin” diye.
İyi hafta sonları diliyorum anne olmayı düşleyen tüm anne aday adaylarına...
Yeni annelere ve tüm diğer tecrübeli annelere...