- 2 Kasım 2007
- 399
- 0
Merhaba sevgili mayıs anneleri ve yeni anne olacak mayıs anneleri.
Bebeğim doğduktan itibaren sürekli yanımda yardımcı olcak birileri vardı ve hayat gerçekten çoook güzeldikaydirigubbakcemile3
Önceleri annem kalıyordu yanımda sonra ben onda kalmaya başladım.Sıkılıp evime gelincede kayınvalidemler geldiler onlar kaldılar yanımda.Özetle hiç yanlız kalmadım.Hep birileri torun :ecrin_bebek: aşkıyla bebeğimle ilgilendiler.Ben sadece yemeklerini özenle yapıyor kıyafetlerini odasını derleyip topluyor yedirip içiriyordum.Onun harici oyalayan hep başkaları oldu.Annemden son gelişim biraz kırgınlıkla oldu ve bebeğimde şu sıralar hem hareketlilik hemde yaramazlık ve huysuzlukta maksimum seviyede.İnanırmısınız bir dk bile hareketsiz değil,oyuncakla fln oynamak yok hep kucak hep ilgi istiyor.Bırakın kendine vakit ayırmayı giyinip süslenmeyi eşofmandan çıkamıyorum.benneyaptımki
Çocuk o kadar huysuz ki gecede hiç uyumuyor ve gündüz uykularıda gitgide kısalıyor.Ne yapacağımı şaşırdım.Kayınvalidemler çağırsam anında uçağa atlayıp gelirler ama bende sürekli birilerine muhtaç olmak istemiyorum.
Yeni mayıs anneleri size tavsiyem kimsede 1 aydan fazla yardım almayın.Sonrası çoook zor oluyor.Benim gibi 10 ayın üzerine depresyona girersiniz.Ruh halim berbat şu an.Bebeğim sanki başkasının bebeğymişde ben bakmak zorundaymışım gibi geliyor.Beni çok yoruyor,geceleri uykusuz gündüzleride hep ilgi isteyen bir bebek.Sosyal hayatım dibe vurdu,hatta yeni uyutmama rağmen şu an bile uyandı beni arıyor.Sanki kendime ait hayatımın bittiği hissine kapılıyorum.Hiç birşeyden tat almıyorum.Hep özgürce dışarı çıkan gezen veya dilediğini yapan dilediği kadar uyuyan insanlara imreniyorum.
Çok saçma belki bunları düşünerek bile oğluma haksızlık ettiğimi düşünüyorum.Obenim birtanem tabii ama hislerime engel olamıyorum.Onu öyle seviyorum ki o ayrı bir konu.
Ama dağılmış durumdayım-tatlicadiarzu-
Umarım kısa sürelidir.Kayınvalidemleri çağırsammı acep be yauuu:1rolleyes:
Bebeğim doğduktan itibaren sürekli yanımda yardımcı olcak birileri vardı ve hayat gerçekten çoook güzeldikaydirigubbakcemile3
Önceleri annem kalıyordu yanımda sonra ben onda kalmaya başladım.Sıkılıp evime gelincede kayınvalidemler geldiler onlar kaldılar yanımda.Özetle hiç yanlız kalmadım.Hep birileri torun :ecrin_bebek: aşkıyla bebeğimle ilgilendiler.Ben sadece yemeklerini özenle yapıyor kıyafetlerini odasını derleyip topluyor yedirip içiriyordum.Onun harici oyalayan hep başkaları oldu.Annemden son gelişim biraz kırgınlıkla oldu ve bebeğimde şu sıralar hem hareketlilik hemde yaramazlık ve huysuzlukta maksimum seviyede.İnanırmısınız bir dk bile hareketsiz değil,oyuncakla fln oynamak yok hep kucak hep ilgi istiyor.Bırakın kendine vakit ayırmayı giyinip süslenmeyi eşofmandan çıkamıyorum.benneyaptımki
Çocuk o kadar huysuz ki gecede hiç uyumuyor ve gündüz uykularıda gitgide kısalıyor.Ne yapacağımı şaşırdım.Kayınvalidemler çağırsam anında uçağa atlayıp gelirler ama bende sürekli birilerine muhtaç olmak istemiyorum.
Yeni mayıs anneleri size tavsiyem kimsede 1 aydan fazla yardım almayın.Sonrası çoook zor oluyor.Benim gibi 10 ayın üzerine depresyona girersiniz.Ruh halim berbat şu an.Bebeğim sanki başkasının bebeğymişde ben bakmak zorundaymışım gibi geliyor.Beni çok yoruyor,geceleri uykusuz gündüzleride hep ilgi isteyen bir bebek.Sosyal hayatım dibe vurdu,hatta yeni uyutmama rağmen şu an bile uyandı beni arıyor.Sanki kendime ait hayatımın bittiği hissine kapılıyorum.Hiç birşeyden tat almıyorum.Hep özgürce dışarı çıkan gezen veya dilediğini yapan dilediği kadar uyuyan insanlara imreniyorum.
Çok saçma belki bunları düşünerek bile oğluma haksızlık ettiğimi düşünüyorum.Obenim birtanem tabii ama hislerime engel olamıyorum.Onu öyle seviyorum ki o ayrı bir konu.
Ama dağılmış durumdayım-tatlicadiarzu-
Umarım kısa sürelidir.Kayınvalidemleri çağırsammı acep be yauuu:1rolleyes: