- Konu Sahibi mformomdata
- #41
Ben de her zaman sakin kalamıyorum. Kendimce haklı olduğum çok şey var ama bunların hiç biri kızımın suçu değil. Ona kızmak da beni rahatlatmıyor zaten. Aksine vicdan azabı.. ki hani kızmak dediğim avaz avaz bağırmak değil ama yine de üzüldüğünü görüyorum..
En son gece altına çiş yaptığında kendi kendime söylenerek altından çarşafı aldım. Ama kızım onu hırpalıyorum sandı ve çok korktu. İnanılmaz üzüldüm. Ve yıprandığımı farkettim.
Bulduğum çözüm, kızımla konuşmak. Anlamasa da defalarca konuşmak. Neden etimi koparana beni cimciklememesi gerektiğini, neden onunla uyuyamayacağımı, neden ağlamak yerine konuşması gerektiğini.. 1 haftadır epey ilerleme oldu aslında. Böyle devam etmeye kararlıyım.
En son gece altına çiş yaptığında kendi kendime söylenerek altından çarşafı aldım. Ama kızım onu hırpalıyorum sandı ve çok korktu. İnanılmaz üzüldüm. Ve yıprandığımı farkettim.
Bulduğum çözüm, kızımla konuşmak. Anlamasa da defalarca konuşmak. Neden etimi koparana beni cimciklememesi gerektiğini, neden onunla uyuyamayacağımı, neden ağlamak yerine konuşması gerektiğini.. 1 haftadır epey ilerleme oldu aslında. Böyle devam etmeye kararlıyım.
