- 1 Mayıs 2017
- 1.218
- 1.273
- 133
- Konu Sahibi mformomdata
- #1
Merhaba sevgili anneler,
1.5 yaşında bir kızım var, bebeğimi 24.aya kadar emzirmeyi düşünüyordum ama kızım yaklaşık 3 aydır çok fazla düşkün oldu memeye. Her 10 dk bir emmek istiyor artık sütümde az yetmiyorda bi bir göğüs bir diğeri 4 tur çekiştiriyor, zorla bıraktırıyorum. Bazen yemek yedikten sonra bile tutturuyor, çok inatçı unutturmaya çalışmak bile kar etmiyor vermediğim takdirde kendini yere atıp başını yere vuruyor çığlıklar içinde bişi olmuş gibi bağırıyor. Artık çok yıldım inanın, babası şu an yanımızda değil biz annemlerdeyiz tatil amaçlı eve geçip babasıda olunca bıraktırayım diyorum şimdi baba yok bi de bundan mahrum olmasın ki veemeyince böyle kafasını yerlere vururken nasıl bıraktırırım onu da bilmiyorum. Ama sinirlerim çok yıprandı artık yüksek sesle olmasada kızmaya oflamaya başladım artık anlıyor üzülüyor, ben de sonra ne var yani emse ne olurdu deyip kendimi suçluyorum. Dün gece hiç uyumadı sürekli meme dedi durdu yine ofladım yüzünü kapattı korktu ve benim yüreğim parçalandı ben böyle bir anne olmak istemiyorum sakin kalabilmek istiyorum ama bi yerde patlıyor böyle ki bu sadece emme mevzusundaki inadı uykudaki inadından bahsetmiyorum bile.
Kızmayan anne olabilmek mümkün mü?
sizler nasıl sakin kalabiliyorsunuz?
1.5 yaşında bir kızım var, bebeğimi 24.aya kadar emzirmeyi düşünüyordum ama kızım yaklaşık 3 aydır çok fazla düşkün oldu memeye. Her 10 dk bir emmek istiyor artık sütümde az yetmiyorda bi bir göğüs bir diğeri 4 tur çekiştiriyor, zorla bıraktırıyorum. Bazen yemek yedikten sonra bile tutturuyor, çok inatçı unutturmaya çalışmak bile kar etmiyor vermediğim takdirde kendini yere atıp başını yere vuruyor çığlıklar içinde bişi olmuş gibi bağırıyor. Artık çok yıldım inanın, babası şu an yanımızda değil biz annemlerdeyiz tatil amaçlı eve geçip babasıda olunca bıraktırayım diyorum şimdi baba yok bi de bundan mahrum olmasın ki veemeyince böyle kafasını yerlere vururken nasıl bıraktırırım onu da bilmiyorum. Ama sinirlerim çok yıprandı artık yüksek sesle olmasada kızmaya oflamaya başladım artık anlıyor üzülüyor, ben de sonra ne var yani emse ne olurdu deyip kendimi suçluyorum. Dün gece hiç uyumadı sürekli meme dedi durdu yine ofladım yüzünü kapattı korktu ve benim yüreğim parçalandı ben böyle bir anne olmak istemiyorum sakin kalabilmek istiyorum ama bi yerde patlıyor böyle ki bu sadece emme mevzusundaki inadı uykudaki inadından bahsetmiyorum bile.
Kızmayan anne olabilmek mümkün mü?
sizler nasıl sakin kalabiliyorsunuz?
Son düzenleme:
Gece bazen uykusuzluktan sinirlensem de ona yansıtmıyorum ve sonra içime gelen bu sinir duygusundan ötürü kendime kızıyorum. Yüzünü kapatıyor, anlıyor diyorsunuz hayal edince içim parçalandı
Sakin kalmaniz icin cok nedeniniz var. Ne guzel bir evlada sahipsiniz ve anne olmak isteyen binlerce kişi var. Eminim çocuğunuz da en kisa zamanda bırakacaktır. Sizde bugunleri annem gibi gülümseyerek animsayacaksiniz. Kiziniz bisey yaptiginda ben seni su yasa kadar emzirdim deme gücünüz olacak. Anneligin kutsalligi kesinlikle 
