Aynı şeyleri de bende yaşıyorum. İnan ne yapacağımı bilemiyorum. İyi bir işim var. Ama aile hayatım butun hayatımı mahvediyor. Öylesine tatlı sevecen bir adam vardı ki hayatımda.ama kimseye hayır diyemiyordu. Herkesi benden üstün tutuyordu. Zamanla uzaklaştırdım arkadaşlarını çevresinden. O da kin tutmuş demekki bana. Evlenmeden evvel bişi demezdi içine atardı sessiz kalırdı. Kavga bile edemezsiniz. Evlendik tamamen değişti. O adam gitti yerine kaba tembel pis bir adam geldi.ne soylesem ne desem suçlu oldum.bana bağırıyor ve artık şiddette uyguluyor.kalem fırlatıyor vuruyor kırıyor. Bu canavarı ben yarattım diye kendime çok kızıyorum. Keşke zamanında ayrılsaydım diyorum.ya da o ayrılsaydı. Şimdi biletleri düzeltmek imkansız ama terapiyi kabul etmiyor. Ne yapacağımızı bilmiyorum çünkü konuşamıyoruz her konuşmaya kalktığımızda kavga.herşeye bağırıyor. Bana tahammül edemiyor.bende ona tahammül edemiyorum artık. Resmen batıyor bana da. Ama böyle olmamalıydı bizimki büyük bi aşktı. Şimdi bende senin gibiyim.boşanmak istiyorum ama düzelir diye umut ediyorum. Haftasonları planlar yapıyorum ama her hafta sonumuz kavga. Hele birde ailesi varki. Nasıl etkilenmişse hayır diyemiyor. Bayramda bize gidiyoruz annesi babası arıyor hemen onlara gidiyor.aynını ben yapsam surat asar.once annesi surat asar.bana sevgisi bitti biliyorum. Ama nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum.sana faydam olması belki ama içimi döktüm yalnız değilsin yani...