--Sadece yasayanlarin bayrami degil bu--
bir bayram daha geldi catti..gene ayni duygular..gene ayni burukluk..onsuz bir bayram daha..ona hasret bir bayram daha..
abim..biricik abimsiz bir bayram daha..
abimsiz 15.kurban bayram bayramim..15 sene..dile kolay gercekten..
hersey degisti..ben 10 degil 25 yasindayim..takvimler 1993'ü degil 2008'i gösteriyor..
bayramin mevsimi bile degisti..ozaman yaz idi..haziran idi..şimdi kış..şimdi aralik..
o sene heryil oldugu gibi sülalece kurban bayramini kutlamiştik ve tatile cikiyorduk..annem,babam,ben,abim ve köpegimiz..
nerden bilelim mutlu mesut gidip ambulansta cenaze ile izmirden dönecez? nerden bilelim hayatimiz bir gecede 180 derece degisecek?
hayat böyle işte.."heran herşeye hazirli olmali" deyip "heran herşeye hazirlikli olamamak"..
abim öldügünde 19 yasindaydi..o yasina ragmen "hala" hayatimda gördügüm en ince,en olgun,en düşünceli,en kibar,en hassas adam oydu..
annemler ona araba almişti..en büyük hayaliydi araba..2-3 ay kullandiktan sonra "arabadan da hevesimi aldim anne" demişti..19 yasinda cok şeye doymustu..cok sey sigdirmişti o kisacik hayatina..okumustu,calişmişti,bircok ülke görmüştü,bircok spor dalinda basarili olmuştu,bircok insanin sevgisini kazanmişti..
bir keresinde Almanya'dan kurt köpegi getirmişti..mavi bir bavul-cantada..anne bak ne aldim demişti..fermuari acmasiyla "canim" (köpegimizin adi buydu) o küçük siyah kafisini cikarmiş,tüm şirinliği ile bize bakiyordu..annem asla bakmam dedi önce..abim odasinda 3 gün bakti ona..hergün haliyi kendisi siliyordu..annem dayanamadi ve kabul etti onu..
keske dedi annem..keske sari tüylü alsaydin..bu ne böyle kapkara..oysa "canim" büyüdükçe sapsari olcakti..ama abim bunu göremedi..canim,abimden 13 sene sonra öldü..o bize abimden kalan yadigardi..gözümüz gibi baktik..ama kanserden öldü..
cok zaman gecti..abimin ölümünden sonra küçük dayimin mektubunu buldum..abime yazmişti..aralarinda 4 yas vardi..abim onun en yakin dostuydu.."araba kullanmayi ögrettiğim ilk ve son kişi sen olcaksin" yaziyordu bir paragrafinda..
bizi İzmir'de birakip Bodrum'a geçmişti..dayimla orda buluşacakti..bizi tekrar almaya gelirken dayimda gelmek istemiş,ama sigmayiz diye vazgecmisler..tek gelirken kaza yapti..saat 03 gibiydi..o gece telefon caldi..telefondaki dedemdi..
abimin ajandasinda doktor olarak dedemin ismi yaziyordu..annem "abin kaza gecirmiş,sen uyu,biz hastaneye gidip geliyoruz" dedi..hastaneye gittikten bir süre sonra abim beyin kanamasindan vefat etti..son kelimesi "anne" olmus,doktorlar öyle söylemişti..ölüm saati 04:45 idi..istanbuldaki odasindaki saat 04:45te durmustu..
sonra birileri geldi..bana birilerinin "bizde senin abiniz" dedigini hatirliyorum sadece..yasim ilerledikçe anladim ki bu büyük bi palavraydi..dayim haric kimse abi olmadi..
hiç kimse feryat figan aglamadi..annem dimdikti..sessizce agliyordu..babamin hiç hatirlamiyorum nerde oldugunu..bana ilaç vermişler..bi aglayip bi gülüyordum..
istanbul'a geldik..canim abim tabuta sigmamişti..boyu 1.94 idi..tabutun dip kapagini kaldirmiş,seccade örtmüşlerdi..bana yüzünü göstermediler..herkes pembe beyaz oldugunu,sanki ölmedigini,güldügünü söylüyordu..
ruhun şad olsun bitanem..Rabbim sana gani gani rahmet eylesin..kabrini cennet bahcesi eylesin..S.a.v.'e komsu etsin seni Rabbim..seni cok ama cok seviyorum..
evet bu dünyada her aciya,her zorluga,her gidişe alişiliyor..tahammül etmeyi ögretiyor Rabbim.."kişi sevdigi ile beraberdir" buyurmamiş mi S.a.v ? ozaman bize düşen sadece sabirli olmak..
biliyorum..bizde birgün kavuscaz..bende ölücem birgün..zaten bu inanc olmasa insan nasil sabredebilir ki? nasil dayanirki sevdiklerinin yokluguna?
onsuz bir bayram daha geliyor işte..Yunusumuz fani olarak yanimizda olmadigi bir bayram daha..
hiç bir zaman bu aci beni yok etmedi..bu aci beni öldürmedi..
cünkü onun yoklugunu benden cok cok cok daha derin yaşayan annem-babam var..
benim yüregim böyle yanarken onlarin yüregi nasil dayaniyor diye düşündüm hep..
Allah veriyor dayanma gücünü..buna inancim sonsuz..
ama sabirsizim..insanlarin küçücük şeyleri devasa derecede abartmasina,sürekli şikayet edicek bişeyler bulmasina,elindeki nimetlerin farkina varmamasina,kendinden kötüleri görmek yerine sürekli kendinden iyilere bakmasina,nankörlüklerine,umursama hallerine karsi cok kiziyorum..ölümü unutmalarina,hiç ölmeyecek gibi hirslarina kurban olmalarina cok üzülüyorum..
degmez..bu dünyada cok cesitli aci var..benim yasadigim en büyük aci abimdi..ama benden büyügü vardi..annemin babamin evlat acisi var..muhakkak ondan beteride vardir..
bunlari neden yazdim bilmiyorum..bayramin verdigi hüzün olabilir..insanlarin şikayetciliğine kizmam olabilir..rahatlamak olabilir..
lütfen sevdiklerinizin kiymetini bilin..
lütfen şikayetci olmadan önce saginiza solunuza bi bakin..kimi kime şikayet ettiğinizi iyi analiz edin..
lütfen inanciniz ne olursa olsun ona sahip cikin,gerektigi gibi davranin..
lütfen yasayan sevdikleriniz gibi ölen sevdiklerinizide unutmayin bu bayramda..onlari ziyaret edin..enazindan bir fatihayi cok görmeyin onlara..
bunlar rica degil..sadece tavsiye
sevgiyle ve sevdiklerinizle kalin..tebessümü yüzünüzden,gönlünüzden eksik etmeyin
şimdiden hayirli bayramlar..
bir bayram daha geldi catti..gene ayni duygular..gene ayni burukluk..onsuz bir bayram daha..ona hasret bir bayram daha..
abim..biricik abimsiz bir bayram daha..
abimsiz 15.kurban bayram bayramim..15 sene..dile kolay gercekten..
hersey degisti..ben 10 degil 25 yasindayim..takvimler 1993'ü degil 2008'i gösteriyor..
bayramin mevsimi bile degisti..ozaman yaz idi..haziran idi..şimdi kış..şimdi aralik..
o sene heryil oldugu gibi sülalece kurban bayramini kutlamiştik ve tatile cikiyorduk..annem,babam,ben,abim ve köpegimiz..
nerden bilelim mutlu mesut gidip ambulansta cenaze ile izmirden dönecez? nerden bilelim hayatimiz bir gecede 180 derece degisecek?
hayat böyle işte.."heran herşeye hazirli olmali" deyip "heran herşeye hazirlikli olamamak"..
abim öldügünde 19 yasindaydi..o yasina ragmen "hala" hayatimda gördügüm en ince,en olgun,en düşünceli,en kibar,en hassas adam oydu..
annemler ona araba almişti..en büyük hayaliydi araba..2-3 ay kullandiktan sonra "arabadan da hevesimi aldim anne" demişti..19 yasinda cok şeye doymustu..cok sey sigdirmişti o kisacik hayatina..okumustu,calişmişti,bircok ülke görmüştü,bircok spor dalinda basarili olmuştu,bircok insanin sevgisini kazanmişti..
bir keresinde Almanya'dan kurt köpegi getirmişti..mavi bir bavul-cantada..anne bak ne aldim demişti..fermuari acmasiyla "canim" (köpegimizin adi buydu) o küçük siyah kafisini cikarmiş,tüm şirinliği ile bize bakiyordu..annem asla bakmam dedi önce..abim odasinda 3 gün bakti ona..hergün haliyi kendisi siliyordu..annem dayanamadi ve kabul etti onu..
keske dedi annem..keske sari tüylü alsaydin..bu ne böyle kapkara..oysa "canim" büyüdükçe sapsari olcakti..ama abim bunu göremedi..canim,abimden 13 sene sonra öldü..o bize abimden kalan yadigardi..gözümüz gibi baktik..ama kanserden öldü..
cok zaman gecti..abimin ölümünden sonra küçük dayimin mektubunu buldum..abime yazmişti..aralarinda 4 yas vardi..abim onun en yakin dostuydu.."araba kullanmayi ögrettiğim ilk ve son kişi sen olcaksin" yaziyordu bir paragrafinda..
bizi İzmir'de birakip Bodrum'a geçmişti..dayimla orda buluşacakti..bizi tekrar almaya gelirken dayimda gelmek istemiş,ama sigmayiz diye vazgecmisler..tek gelirken kaza yapti..saat 03 gibiydi..o gece telefon caldi..telefondaki dedemdi..
abimin ajandasinda doktor olarak dedemin ismi yaziyordu..annem "abin kaza gecirmiş,sen uyu,biz hastaneye gidip geliyoruz" dedi..hastaneye gittikten bir süre sonra abim beyin kanamasindan vefat etti..son kelimesi "anne" olmus,doktorlar öyle söylemişti..ölüm saati 04:45 idi..istanbuldaki odasindaki saat 04:45te durmustu..
sonra birileri geldi..bana birilerinin "bizde senin abiniz" dedigini hatirliyorum sadece..yasim ilerledikçe anladim ki bu büyük bi palavraydi..dayim haric kimse abi olmadi..
hiç kimse feryat figan aglamadi..annem dimdikti..sessizce agliyordu..babamin hiç hatirlamiyorum nerde oldugunu..bana ilaç vermişler..bi aglayip bi gülüyordum..
istanbul'a geldik..canim abim tabuta sigmamişti..boyu 1.94 idi..tabutun dip kapagini kaldirmiş,seccade örtmüşlerdi..bana yüzünü göstermediler..herkes pembe beyaz oldugunu,sanki ölmedigini,güldügünü söylüyordu..
ruhun şad olsun bitanem..Rabbim sana gani gani rahmet eylesin..kabrini cennet bahcesi eylesin..S.a.v.'e komsu etsin seni Rabbim..seni cok ama cok seviyorum..
evet bu dünyada her aciya,her zorluga,her gidişe alişiliyor..tahammül etmeyi ögretiyor Rabbim.."kişi sevdigi ile beraberdir" buyurmamiş mi S.a.v ? ozaman bize düşen sadece sabirli olmak..
biliyorum..bizde birgün kavuscaz..bende ölücem birgün..zaten bu inanc olmasa insan nasil sabredebilir ki? nasil dayanirki sevdiklerinin yokluguna?
onsuz bir bayram daha geliyor işte..Yunusumuz fani olarak yanimizda olmadigi bir bayram daha..
hiç bir zaman bu aci beni yok etmedi..bu aci beni öldürmedi..
cünkü onun yoklugunu benden cok cok cok daha derin yaşayan annem-babam var..
benim yüregim böyle yanarken onlarin yüregi nasil dayaniyor diye düşündüm hep..
Allah veriyor dayanma gücünü..buna inancim sonsuz..
ama sabirsizim..insanlarin küçücük şeyleri devasa derecede abartmasina,sürekli şikayet edicek bişeyler bulmasina,elindeki nimetlerin farkina varmamasina,kendinden kötüleri görmek yerine sürekli kendinden iyilere bakmasina,nankörlüklerine,umursama hallerine karsi cok kiziyorum..ölümü unutmalarina,hiç ölmeyecek gibi hirslarina kurban olmalarina cok üzülüyorum..
degmez..bu dünyada cok cesitli aci var..benim yasadigim en büyük aci abimdi..ama benden büyügü vardi..annemin babamin evlat acisi var..muhakkak ondan beteride vardir..
bunlari neden yazdim bilmiyorum..bayramin verdigi hüzün olabilir..insanlarin şikayetciliğine kizmam olabilir..rahatlamak olabilir..
lütfen sevdiklerinizin kiymetini bilin..
lütfen şikayetci olmadan önce saginiza solunuza bi bakin..kimi kime şikayet ettiğinizi iyi analiz edin..
lütfen inanciniz ne olursa olsun ona sahip cikin,gerektigi gibi davranin..
lütfen yasayan sevdikleriniz gibi ölen sevdiklerinizide unutmayin bu bayramda..onlari ziyaret edin..enazindan bir fatihayi cok görmeyin onlara..
bunlar rica degil..sadece tavsiye
sevgiyle ve sevdiklerinizle kalin..tebessümü yüzünüzden,gönlünüzden eksik etmeyin
şimdiden hayirli bayramlar..
