dertlendim içimi dökmem lazım kendime yetmiyorum söylemem anlatmam lazım akıl almak istiyormuyum bilmiyorum sadece anlatmak istiyorum..bir tarafta sılanın yoruldum şarkısını dinleyip çocuk gibi ağlayarak yazıyorum bunları. ben sevmekten başka ne yaptım...
ilk görüşte aşık oldum oda olduğunu söyledi bana. ben seninle çıkmak istemiyorum çıkma teklif etmem evlenme teklif edeceğim dedi. olmaz çıkalım dedim oda tamam dedi. ilk zamanlar ilk güzel sözler çiçekler msj lar aramalar buluşurken doya doya sarılmalar öpmeler nasılda güzeldi. birbirimiz için yaratılmıştık ve ikimizde aşıktık. konuşurken herşey güzeldi ben onun memleketine yeni tayin olmuştum çekiniyordum arkadaşım yoktu o ise herkese yaptığı gibi benim derdime dermandı..o varsa sorun yoktu. ama birşeyler vardı.. konuştuğumuzda bana memurmuş gibi anlattı kendini. memur maaşıyla birşey alınmıyor bak ben tarımla uğraşarak ev araba aldım dedi. arkadaşlardan kadrosu olmadığını şirkette çalıştığını öğrendim onu kırmak istemiyordum yüzüne vurmadım bir erkeği küçük düşürmek istemem sakladığına göre utanıyor belki dedim. kadro çin uğraştı olmadı. şimdi dershaneye gidiyor inşallah bu sefer olur. ev arabaya gelince annesi babası almış o ben aldım diyor zamanla öğrendiğimde gerçekleri bunu söyledim lütfen ailenin aldıklarıyla bana hava yapma dedim... ben ortada bir memlekette yaşayalım dedim ilk önceleri taam desede sonra olmaz ben burada rahatım ayrılmam dedi. ev merkeze uzak benim işim merkezde dedim. önceleri tatam evi kiraya veririz merkezde otururuz dedi sonra olmaz ben evi satacağım ailemle 2 katlı ev alacağız biz üstte oturacağız dedi.olmaz dedim sonra pazarlıkta anlaşamaışlar galiba geldi ben seninde isteyeceğin evde oturum annemde gelinle yakın oturmak istemiyor dedi. koskoca bir yalandı bu bana göre..herşeye rağmen iyiyken kıskançlıklar kırıcı davranmalar büyük tartışmalar başladı. bir erkekle konuşamazsın benim yanımda işyerinden arkadaşına slm vermezsin...ve arkadaş ortamında bu konuda rezil oldum herkes şunbu söylemeye başladı o senin dengin değil.. ben sevdim o benim dengim değilsede herşeyim dedim. olmadı dayanamadım ayrıldık 2 ay görüşmedik. 1,5 ay başka şehire gittim geldiğimde o ne aradı ne sordu msj atmadı. sadece face benim için hüzünlü şarkılar yayınladı adıma şiirler yazmı beni affet diye sürekli yazılar yayınladı ama arayıp konuşma cesareti gösteremedi. sonra bir araya geldik bir şekilde. ağlamalar beni affet demeler yalvarmalar resmen küçük bir çocuk gibi günlerce yalvardı ben ailemin yanında artık yaşamak istemiyorum seninle huzurlu bir yuva kurmak istiyorum diye haykırdı. 2. şans diye ayaklarıma kapandı. 2. şansı verdim... ne ilk zamanki gibi güzel sözler nede o msj kaldı 2. denemede. sinirlense bile susmayı tercih etti. yanyana 2 çift kelime edemiyorduk aynen devam etti. ben ne anlatsam içinde erkek varsa ona takıldı yada dinliyormuş gibi yaptı olmadı uykum var başım ağrıyora çevirdi lafı. geldi gitti uyudu bünyesi zaten zayıf sürekli hasta hasta gezdi... tat vermiyordu ama aşkımdı sevdiğimdi o benim. ona destek oldum kadro için ders çalışması için..bir yere gidelim desem işi vardı yorgundu bana ayırdığı zaman evime gelip uyumaktı gerisi benim çok zorlamamla dışarıya çıkılan yemeklerdi... özel günleri yok saymaktı (çiçek almıştır ilk zamanlar hediyeyi ise almadı) ben onun için özene bezene yemekler hazırlar hediyeler alırdım. ailesini maddi konuları övsede eli cebine az gitmeye başladı. bir tane hediye almadı daha çokta düşüncesizlikten böyle oldu. ama annesine anneler gününde hediye aldı (almasında gözüm yok yanlış anlamayın) bunu söylediğimde ise dur bakalım doğum günün var dedi. ben eve tatile gelirken dedim evlilik ne olacak tarla bahçe işimiz var eylül ekimde olur isteme dedi. tamam o zaman da nasıl yetişecek bir yığın iş dedim hallolur 15 günde dedi. tmm dedim bende. eve geldim ben ararsam arar ben seni sebiyorum yazarsam bende seni seviyorum der. ama hep ben atarım ilk adımı. aramadım 6 gün doğumgünümdü akşama kadar bekledim birtek o hariç herkes aradı bende bir süprüz bekledim sevdiğimden (bunu yazarken çok içim yanıyor ) özledim ben onu güzel konuşurdu belki bir hediye gönderirdi yada en güzeli çıkar gelirdi ama ses yok. msj attım sitem ettim. ben haksız oldum. hastaymış ama çalışıyor işyerinde.. ben ne haldeyim diye kızdı laf arasında doğum gününmü kutladı. ne güzel değilmi
benden önce hoşlandığı bir kız 8 saat uzaktaki bir yere düğüne gidecekmiş bizimkisi almış kzı götürmüş kendi arabasıyla düğüne 1-2 saat kız eğlenmiş geri dönmüşler..ben ne zaman bir yere gidelim desem param yok denir masrafların ben tarafından karşılanması beklenir. önemsemiyordum ama içimede oturuyordu bu durum...geçen annem dediki gelsin onunla konuşacağım. benim memleketimle onunki arası 8 saat annem başka bir yere gidece orayada gelebilir oarsının mesafesi de 3 saat.. neyse söyledim annem seninle görüşmek istiyor diye. ne konuşacakşöyle böyle dedi. bende çık karşısına ne konuşacaksa anlarsın dedim. bizimkisi evlilik konusunda düşündüğünü bu yıl içinde evlenmek istediğini söylerim dedi. tmm dedim anneme söyle bunları dedim. sonra başladı ben nasıl gelcem oraya sabah otobüse bincem görüşcem annele geri akşam dönecem zaten param yok filan. dedim ki sen o hoşlandığın kız için o kadar yolu arabanla gittin sırf o kız mutlu olsun diye paramı aldın hayor ama bana gelince para zaman hep sorun oluyor gel yada gelme sen bilirsin dedim tlf kapattım. aradı aç tlf nu ben gelmiyeceğim demedim saçmala diye bende ağlaya ağlaya öldüm onun nazarındaki değerimi gördüm yine..ben onun evlenmeyi düşündüğü kişiydim ben ona yalan söylemeyendim..ben onun en değersiz sevdiğiymişim. bugün aramadı bende aramadım..sadece ağlıyorum kızlar bilmiyorum ne olacak ama içim çok dolmuş.. sizlerden fikir almak istiyormuyum onuda bilmiyorum sadce ağlamaya ve anlatmaya ihtiyacım var.
ilk görüşte aşık oldum oda olduğunu söyledi bana. ben seninle çıkmak istemiyorum çıkma teklif etmem evlenme teklif edeceğim dedi. olmaz çıkalım dedim oda tamam dedi. ilk zamanlar ilk güzel sözler çiçekler msj lar aramalar buluşurken doya doya sarılmalar öpmeler nasılda güzeldi. birbirimiz için yaratılmıştık ve ikimizde aşıktık. konuşurken herşey güzeldi ben onun memleketine yeni tayin olmuştum çekiniyordum arkadaşım yoktu o ise herkese yaptığı gibi benim derdime dermandı..o varsa sorun yoktu. ama birşeyler vardı.. konuştuğumuzda bana memurmuş gibi anlattı kendini. memur maaşıyla birşey alınmıyor bak ben tarımla uğraşarak ev araba aldım dedi. arkadaşlardan kadrosu olmadığını şirkette çalıştığını öğrendim onu kırmak istemiyordum yüzüne vurmadım bir erkeği küçük düşürmek istemem sakladığına göre utanıyor belki dedim. kadro çin uğraştı olmadı. şimdi dershaneye gidiyor inşallah bu sefer olur. ev arabaya gelince annesi babası almış o ben aldım diyor zamanla öğrendiğimde gerçekleri bunu söyledim lütfen ailenin aldıklarıyla bana hava yapma dedim... ben ortada bir memlekette yaşayalım dedim ilk önceleri taam desede sonra olmaz ben burada rahatım ayrılmam dedi. ev merkeze uzak benim işim merkezde dedim. önceleri tatam evi kiraya veririz merkezde otururuz dedi sonra olmaz ben evi satacağım ailemle 2 katlı ev alacağız biz üstte oturacağız dedi.olmaz dedim sonra pazarlıkta anlaşamaışlar galiba geldi ben seninde isteyeceğin evde oturum annemde gelinle yakın oturmak istemiyor dedi. koskoca bir yalandı bu bana göre..herşeye rağmen iyiyken kıskançlıklar kırıcı davranmalar büyük tartışmalar başladı. bir erkekle konuşamazsın benim yanımda işyerinden arkadaşına slm vermezsin...ve arkadaş ortamında bu konuda rezil oldum herkes şunbu söylemeye başladı o senin dengin değil.. ben sevdim o benim dengim değilsede herşeyim dedim. olmadı dayanamadım ayrıldık 2 ay görüşmedik. 1,5 ay başka şehire gittim geldiğimde o ne aradı ne sordu msj atmadı. sadece face benim için hüzünlü şarkılar yayınladı adıma şiirler yazmı beni affet diye sürekli yazılar yayınladı ama arayıp konuşma cesareti gösteremedi. sonra bir araya geldik bir şekilde. ağlamalar beni affet demeler yalvarmalar resmen küçük bir çocuk gibi günlerce yalvardı ben ailemin yanında artık yaşamak istemiyorum seninle huzurlu bir yuva kurmak istiyorum diye haykırdı. 2. şans diye ayaklarıma kapandı. 2. şansı verdim... ne ilk zamanki gibi güzel sözler nede o msj kaldı 2. denemede. sinirlense bile susmayı tercih etti. yanyana 2 çift kelime edemiyorduk aynen devam etti. ben ne anlatsam içinde erkek varsa ona takıldı yada dinliyormuş gibi yaptı olmadı uykum var başım ağrıyora çevirdi lafı. geldi gitti uyudu bünyesi zaten zayıf sürekli hasta hasta gezdi... tat vermiyordu ama aşkımdı sevdiğimdi o benim. ona destek oldum kadro için ders çalışması için..bir yere gidelim desem işi vardı yorgundu bana ayırdığı zaman evime gelip uyumaktı gerisi benim çok zorlamamla dışarıya çıkılan yemeklerdi... özel günleri yok saymaktı (çiçek almıştır ilk zamanlar hediyeyi ise almadı) ben onun için özene bezene yemekler hazırlar hediyeler alırdım. ailesini maddi konuları övsede eli cebine az gitmeye başladı. bir tane hediye almadı daha çokta düşüncesizlikten böyle oldu. ama annesine anneler gününde hediye aldı (almasında gözüm yok yanlış anlamayın) bunu söylediğimde ise dur bakalım doğum günün var dedi. ben eve tatile gelirken dedim evlilik ne olacak tarla bahçe işimiz var eylül ekimde olur isteme dedi. tamam o zaman da nasıl yetişecek bir yığın iş dedim hallolur 15 günde dedi. tmm dedim bende. eve geldim ben ararsam arar ben seni sebiyorum yazarsam bende seni seviyorum der. ama hep ben atarım ilk adımı. aramadım 6 gün doğumgünümdü akşama kadar bekledim birtek o hariç herkes aradı bende bir süprüz bekledim sevdiğimden (bunu yazarken çok içim yanıyor ) özledim ben onu güzel konuşurdu belki bir hediye gönderirdi yada en güzeli çıkar gelirdi ama ses yok. msj attım sitem ettim. ben haksız oldum. hastaymış ama çalışıyor işyerinde.. ben ne haldeyim diye kızdı laf arasında doğum gününmü kutladı. ne güzel değilmi
benden önce hoşlandığı bir kız 8 saat uzaktaki bir yere düğüne gidecekmiş bizimkisi almış kzı götürmüş kendi arabasıyla düğüne 1-2 saat kız eğlenmiş geri dönmüşler..ben ne zaman bir yere gidelim desem param yok denir masrafların ben tarafından karşılanması beklenir. önemsemiyordum ama içimede oturuyordu bu durum...geçen annem dediki gelsin onunla konuşacağım. benim memleketimle onunki arası 8 saat annem başka bir yere gidece orayada gelebilir oarsının mesafesi de 3 saat.. neyse söyledim annem seninle görüşmek istiyor diye. ne konuşacakşöyle böyle dedi. bende çık karşısına ne konuşacaksa anlarsın dedim. bizimkisi evlilik konusunda düşündüğünü bu yıl içinde evlenmek istediğini söylerim dedi. tmm dedim anneme söyle bunları dedim. sonra başladı ben nasıl gelcem oraya sabah otobüse bincem görüşcem annele geri akşam dönecem zaten param yok filan. dedim ki sen o hoşlandığın kız için o kadar yolu arabanla gittin sırf o kız mutlu olsun diye paramı aldın hayor ama bana gelince para zaman hep sorun oluyor gel yada gelme sen bilirsin dedim tlf kapattım. aradı aç tlf nu ben gelmiyeceğim demedim saçmala diye bende ağlaya ağlaya öldüm onun nazarındaki değerimi gördüm yine..ben onun evlenmeyi düşündüğü kişiydim ben ona yalan söylemeyendim..ben onun en değersiz sevdiğiymişim. bugün aramadı bende aramadım..sadece ağlıyorum kızlar bilmiyorum ne olacak ama içim çok dolmuş.. sizlerden fikir almak istiyormuyum onuda bilmiyorum sadce ağlamaya ve anlatmaya ihtiyacım var.