Sadece dertleşmek istedim.

Merhaba herkese...

canım benim Allah yardımcın olsun.genelde böyle olur her aile de.anne aksi rolü üstlenir.kardeşler kıskanç bağrış çağrış.kimse kimseyi dinlemez ama ezilen hep büyük olur.baba ise işten gelir falan ben babasız büyüdüm bilmiyorum babanın ne olduğunu ama mutluluğun olduğunu biliyorum sıcaklığı biliyorum biraazcık yaşadım geçti.kardeşten yaşadım sorun çok fenaydı çekemezdi erkek kardeş birde.hala sorumsuzdur ve kıskanç çekemez.erkek olduğu halde.


diyeceğim ne mutlu üniversite okuyorsun benim hep imkansızlıktan yarım kaldı içimde ukte desem yeridir ama Allaha hamdolsun evliyim mutluyum.okumakta isterdim elbette.birazcık sabret.inan bana okulu bitirdiğinde imkanların olduğunda bütün zorlukları aşıp herşeyi unutmuş olucaksın.kardeşlerin büyümüş olcak herkesin bakış açısı saygısı farklı olcak.sen sınırlarını çiz yolunda ilerle.

melitta .!.:

canım benim Allah yardımcın olsun.genelde böyle olur her aile de.anne aksi rolü üstlenir.kardeşler kıskanç bağrış çağrış.kimse kimseyi dinlemez ama ezilen hep büyük olur.baba ise işten gelir falan ben babasız büyüdüm bilmiyorum babanın ne olduğunu ama mutluluğun olduğunu biliyorum sıcaklığı biliyorum biraazcık yaşadım geçti.kardeşten yaşadım sorun çok fenaydı çekemezdi erkek kardeş birde.hala sorumsuzdur ve kıskanç çekemez.erkek olduğu halde.


diyeceğim ne mutlu üniversite okuyorsun benim hep imkansızlıktan yarım kaldı içimde ukte desem yeridir ama Allaha hamdolsun evliyim mutluyum.okumakta isterdim elbette.birazcık sabret.inan bana okulu bitirdiğinde imkanların olduğunda bütün zorlukları aşıp herşeyi unutmuş olucaksın.kardeşlerin büyümüş olcak herkesin bakış açısı saygısı farklı olcak.sen sınırlarını çiz yolunda ilerle.

Genişletmek için tıkla...

ilgilendiğin ve uzun upuzun bir yazıyı okumaya vakit ayırdığın için çok teşekkür ederim :) kendi yolumda ilerliyorum, dediğim gibi kendime ait yaşam alanı kurdum ben kafamı meşgul edicek şeyler bulmaya çalışıyorum, boş vaktim kalsın istemiyorum. Aslında biliyorum ki kötü niyetleri yok her şey bizim için, nankör evlat ve halinden şikayet eden ergen damgası da yemek istemem. Sadece rahatlamak için yazdım ve sizin gibi tecrübesini ve tavsiyesini esirgemeyeceklerin yazdıklarını okumak bütün amacım :) bir de ufaktan psikolog araştırıorum çünkü ailecek ihtiyacımız olduğunu biliyorum :)

allah kolaylık versin canım. zaaten 3. sınıfa gelmişsin yarın ünv bitecek iş- güç derken seninde sözün dinlenecek elbet. hem sende genel olarak insanlarla ve ailenle olan iletişiminde -insan ilişkilerinde olgunlaşacaksın. aile içi kavgalara karışmamanı tavsiye ederim. unutma ki kimse ailesini seçemiyor bu dünyada, daha kötü durumlarda ; ailesinin okutmadığı erkenden evlendirdiği bir kız evlat da olabilirdin değil mi? kolaylıklar diliyorum sevgiler...

Allah yardımcın olsun canım.kardeşler hepkıskanç olur.büyük küçük demeden ama zamanla herşey aşılıyo.umarım okul bittikten sonra çalışman problem olmaz.çalışınca senin büyüdüğünü biraz daha anlarlarve o kadar yüklenmezler.psikolog önerisi istemişsin nerde yaşıyosunuz?

BerilinAnnesi .!.:

allah kolaylık versin canım. zaaten 3. sınıfa gelmişsin yarın ünv bitecek iş- güç derken seninde sözün dinlenecek elbet. hem sende genel olarak insanlarla ve ailenle olan iletişiminde -insan ilişkilerinde olgunlaşacaksın. aile içi kavgalara karışmamanı tavsiye ederim. unutma ki kimse ailesini seçemiyor bu dünyada, daha kötü durumlarda ; ailesinin okutmadığı erkenden evlendirdiği bir kız evlat da olabilirdin değil mi? kolaylıklar diliyorum sevgiler...

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim öncelikle :) evet kimse ailesini seçemiyor malesef. Ben de zaten burada yazıp nelerden şikayetci olduğumu daha iyi görmek sizler sayesinde farkedemediklerimi farketmek ve aileme nasıl yardımcı olabilirim, bu davranışlara çözüm bulabilirim diye düşünmek için burdayım. Ailemin bizim kötülüğümüz için asla bir şey yapmayacağını biliyorum ama biraz daha günümüz koşullarında ilgilensinler bizimle arkadaş olsunlar istiyorum :) çok çok teşekkür ediorum tekrardan :)

gulsemn .!.:

Allah yardımcın olsun canım.kardeşler hepkıskanç olur.büyük küçük demeden ama zamanla herşey aşılıyo.umarım okul bittikten sonra çalışman problem olmaz.çalışınca senin büyüdüğünü biraz daha anlarlarve o kadar yüklenmezler.psikolog önerisi istemişsin nerde yaşıyosunuz?

Genişletmek için tıkla...

Çalışmamı problem edeceklerini sanmıyorum yani en azından öyle umuyorum, sonuçta onca emek vererek okutmalarının karşılığı olarak çalışmamı bnm kadar isteyeceklerdir sanırım :) İstanbulda yaşıyorum Avcılarda oturuyorum ailemle birlikte :) İlgin için de çok teşekkür ediorum :)

aah aah benimkiler de öyleler malesef. dediğin gibi kötü niyetlerinden değil ama hep bir kısıtlama vardı. ben bu sorundan üniversiteyi dışarıda okuyarak kurtuldum ama sanılmasın ki ooh çıktım gezdim tozdum istediğim gibi yaşadım demiyorum. annemler benim düzgün karar veremeyeceğimi zannediyolarlardı heralde, tartışmalarımızda hep etraf ne der, aman geç kalma, hep mi gezmeye gidiyorsun vs vardı. ben de dediğin gibi kendime ait dünya kurdum, inat ettim taa izmire geldim izmitten. tabi 18 yaşımda buralara geleceğimi öğrenince annem daha üniversiteyi kazandığım gün surat yaptı, çok üzülmüştüm. tabi derslerim sınav sonucum iyi diye gönderememezlik yapamazlardı, mecbur gönderdiler :)
bence sen dediğin gibi gerilmemeye çalış, biliyorum çok zor ama hep ders olsun onlar sana, oku güzelce, sonra da güzel bir iş için azmet, ondan sonra bir şey diyemezler zaten. az kaldı merak etme,moralini bozma sakın :) özel msj hakkım olsaydı daha uzun yazabilirdim ama şimdilik bu kadar , gene de yardımcı olmaya çalışırım elimden geldiğince :)

Merhabalar, oncelikle ailenizi degistirme cabanizdan vazgecmeniz gerekir. Onlarin bu yastan sonra degismeleri cok zordur. Mumkun degil demiyorum ama cok zordur. Siz de onlari degistirmeye calisip, onlarla uzun uzun konusup sonuc alamyinca daha da umitsizlige kapilirsiniz. Oncelikle onlarin degismeyecegini kabul etmelisiniz.

Ayrica kendinize ait bir hayatiniz olmasi konusunda da o kadar umutsuz olmayin. Siz enerjinizi kendinize bir hayat kurmak yerine, anne babanizi degistirmeye calismaya ve onlarin davranislarina uzulmeye harcamissiniz. Yazdiginiz "evden ayrilabilirim ama aileme kiyamiyorum" sozunuzden de bu anlasiliyor. Bu aslinda ailenizin bilincsizce size asiladigi bir dusunce. Aileler cogu zaman cocuklarinin kendi ayaklari ustunde durmasindan korkarlar ve bu yuzden de cocuklari kendilerine bagimli hale getirmeye calisirlar.

Bu asamadan sonra bence oturuo ne istediginizin listesini cikarim. O listede sizin icin en onceliklileri secin. Ve mevcut durumunuzda o oncelikler icin ne gibi seyler yapabileceginizin aksiyonlarini cikarin. Faydasi olacaktir. En azindan caresiz olmadiginizi, durumunuzun bir tercih oldugunu goreceksiniz.. Sevgiler

ccrescentt .!.:

ilgilendiğin ve uzun upuzun bir yazıyı okumaya vakit ayırdığın için çok teşekkür ederim :) kendi yolumda ilerliyorum, dediğim gibi kendime ait yaşam alanı kurdum ben kafamı meşgul edicek şeyler bulmaya çalışıyorum, boş vaktim kalsın istemiyorum. Aslında biliyorum ki kötü niyetleri yok her şey bizim için, nankör evlat ve halinden şikayet eden ergen damgası da yemek istemem. Sadece rahatlamak için yazdım ve sizin gibi tecrübesini ve tavsiyesini esirgemeyeceklerin yazdıklarını okumak bütün amacım :) bir de ufaktan psikolog araştırıorum çünkü ailecek ihtiyacımız olduğunu biliyorum :)

Genişletmek için tıkla...

estağfurullah canım ben teşekkür ederim paylaştığın için.her aile de sorun olur.ruh sıkıntıları yaşanır.bazen bende patlicak gibi olurdum.ama ne anneme ne kardeşime kıyamazdım.çok şeyden zorluk çektim.Allah ın izniyle aşıcaksın.aktivitelerinin olması çok güzel.sabret.

ccrescentt .!.:

Çalışmamı problem edeceklerini sanmıyorum yani en azından öyle umuyorum, sonuçta onca emek vererek okutmalarının karşılığı olarak çalışmamı bnm kadar isteyeceklerdir sanırım :) İstanbulda yaşıyorum Avcılarda oturuyorum ailemle birlikte :) İlgin için de çok teşekkür ediorum :)

Genişletmek için tıkla...

canım ankarada yaşıyor olsaydın önrebileceğim alanında iyi bir psikolog vardı.umarım herşey gönlünce olur...

canım avcılarda oturuyorum demissin sükrübey tarafında kadın aile sağlığı merkezi var oraya git ücretsiz psikolog var ve cok iyi ilgileniyorlar:) bzim evde de neredeyse hep böyle seyler oluyor ama simdi bir de senin erkek ark var ya ondanda takıorsun böyle cok :)

Psikoterapi .!.:

Merhabalar, oncelikle ailenizi degistirme cabanizdan vazgecmeniz gerekir. Onlarin bu yastan sonra degismeleri cok zordur. Mumkun degil demiyorum ama cok zordur. Siz de onlari degistirmeye calisip, onlarla uzun uzun konusup sonuc alamyinca daha da umitsizlige kapilirsiniz. Oncelikle onlarin degismeyecegini kabul etmelisiniz.

Ayrica kendinize ait bir hayatiniz olmasi konusunda da o kadar umutsuz olmayin. Siz enerjinizi kendinize bir hayat kurmak yerine, anne babanizi degistirmeye calismaya ve onlarin davranislarina uzulmeye harcamissiniz. Yazdiginiz "evden ayrilabilirim ama aileme kiyamiyorum" sozunuzden de bu anlasiliyor. Bu aslinda ailenizin bilincsizce size asiladigi bir dusunce. Aileler cogu zaman cocuklarinin kendi ayaklari ustunde durmasindan korkarlar ve bu yuzden de cocuklari kendilerine bagimli hale getirmeye calisirlar.

Bu asamadan sonra bence oturuo ne istediginizin listesini cikarim. O listede sizin icin en onceliklileri secin. Ve mevcut durumunuzda o oncelikler icin ne gibi seyler yapabileceginizin aksiyonlarini cikarin. Faydasi olacaktir. En azindan caresiz olmadiginizi, durumunuzun bir tercih oldugunu goreceksiniz.. Sevgiler

Genişletmek için tıkla...

Aileler cogu zaman cocuklarinin kendi ayaklari ustunde durmasindan korkarlar ve bu yuzden de cocuklari kendilerine bagimli hale getirmeye calisirlar bu çok dogru gözlemledigim kadarıyla hepsi aynı ailenin egitim düzeyiyle ilgisi oldugunu düşünüyorum peki neden böyle davranıyor aileler merak ediyorum neden korkuyolar birey olarak özgürce yaşamamızdan onlara muhtaç olup onların istedgi hayatı yasamamızı istiyolar bunun altında ne yatıyor yanı çok egoistçe fikrinizi almak isterim çünkü ben çocugumu hiç kısıtlamam diyen anne babaları göruyorum mutlaka bıyerlerde bır kısıtlama var

bende seninle aynı sıkıntıları ve dertleri yaşıyordum.bunun çaresini şehirdışında üni tercih ederek buldum. ve okadar çok iyi karar almışım diyorumki şehirdışında okudugum için.bu bana her anlamda iyi geldi

umarım her şey en kısa sürede düzelir işe başlayınca kendi ayakların üzerinde durunca her şey değişecektir bence ama sırf ailenden uzak kalmak korkusuyla başka eve çıkmamayı düşünüyorsan hata yapıyorsun derim.eğer maddi sıkıntınız çok fazla yoksa ayrı bi eve çık.zaten maslak avcılar arası çok yok haftasonklarıda eve gidersin

merhaba;

klasik bir türk aile tablosu okuduk aslında. bir çoğumuzun ailesi böyle değil mi zaten? sabahtan akşama kadar evde, ev işlerine boğulmuş üç çocuk ve bir eşin tüm sorumluluklarını üstlenen sinirli, gergin, fedakar, verici, kendi hayatı değil diğer dört bireyin hayatının seyrinde hayat süren anne. maddiyattan sorumlu baba, ve ergen iki kardeş. çok doğal. bi çocuğumuzun içinde bulunduğu hal bu. kendi yaşam alanını yaratmak yerine, annene ulaşmaya çalışmalısın. onlardan uzaklaşarak özgürlük alanını yaratmak yerine anneni anlamaya çalış. anne diyorum çünkü bir evin iç huzuru anneden geçer. baba annenin etkisi altında kalır genelde. kırk küsür yıllarını belli kalıplarla yaşamış bu insanları değiştirmek mümkün değil sadece esnetebilir ve ılımlı hale getirebilirsin. ailelerin içinde bulunduğu bu durum eğitim seviyesiyle ilgili. eğitim ne kadar düşükse yaşam şartları ne kadar zorsa aile daha kuralcı baskıcı, zorlayıcı, asi ve despot oluyor. iletişim önemli, konuşmak ve düzgünce anlatmak önemli. ara da sırada dostça davranmak önemli. anne değil de, kızarkadaş gibi mesela. umarım iletişiminiz güçlenir ve daha huzurlu, dingin olursunuz. beklentilerin normal herkes karşısında anlayışlı, dinleyen aileler görmek ister. bu tabi birazda senin eğitimin artıp kişiliğinin oturması, bilincinin gelişmesinden dolayı karşıdan beklenti çıtan gelişiyor bununla ilgili. ama son tahlilde bazı şeyleri değiştirmeze sadece geliştirebilirsin. ve zaten kendi ekonomik özgürlüğe ulaştığında, kendi başına kararlar alacak sözü dinlenen pozisyona geçeceksin, kendi hayatını yaşayacaksın. sadece birazcık sabırlı olman gerekiyor.

sebebsizim .!.:

merhaba;

klasik bir türk aile tablosu okuduk aslında. bir çoğumuzun ailesi böyle değil mi zaten? sabahtan akşama kadar evde, ev işlerine boğulmuş üç çocuk ve bir eşin tüm sorumluluklarını üstlenen sinirli, gergin, fedakar, verici, kendi hayatı değil diğer dört bireyin hayatının seyrinde hayat süren anne. maddiyattan sorumlu baba, ve ergen iki kardeş. çok doğal. bi çocuğumuzun içinde bulunduğu hal bu. kendi yaşam alanını yaratmak yerine, annene ulaşmaya çalışmalısın. onlardan uzaklaşarak özgürlük alanını yaratmak yerine anneni anlamaya çalış. anne diyorum çünkü bir evin iç huzuru anneden geçer. baba annenin etkisi altında kalır genelde. kırk küsür yıllarını belli kalıplarla yaşamış bu insanları değiştirmek mümkün değil sadece esnetebilir ve ılımlı hale getirebilirsin. ailelerin içinde bulunduğu bu durum eğitim seviyesiyle ilgili. eğitim ne kadar düşükse yaşam şartları ne kadar zorsa aile daha kuralcı baskıcı, zorlayıcı, asi ve despot oluyor. iletişim önemli, konuşmak ve düzgünce anlatmak önemli. ara da sırada dostça davranmak önemli. anne değil de, kızarkadaş gibi mesela. umarım iletişiminiz güçlenir ve daha huzurlu, dingin olursunuz. beklentilerin normal herkes karşısında anlayışlı, dinleyen aileler görmek ister. bu tabi birazda senin eğitimin artıp kişiliğinin oturması, bilincinin gelişmesinden dolayı karşıdan beklenti çıtan gelişiyor bununla ilgili. ama son tahlilde bazı şeyleri değiştirmeze sadece geliştirebilirsin. ve zaten kendi ekonomik özgürlüğe ulaştığında, kendi başına kararlar alacak sözü dinlenen pozisyona geçeceksin, kendi hayatını yaşayacaksın. sadece birazcık sabırlı olman gerekiyor.

Genişletmek için tıkla...

her birey kendi ekonomik özgürlügüne sahipse tam anlamıyla ruhsal özgürlügede kavuşur bu çok büyük gerçek ama sizin söyledikleriniz dogrultusunda yorumda bulunuyorum egitim ne kadar düşükse insanlar birokadar baskıcı olur kelimenizi kesinlikle yanlış buluyorum ben izmirde yaşıyorum birsürü tandıgım var arkadaşlarım var sadece izmirde degil istanbulda antepte adanadan buraya ailesiyle okul için gelenlerde var herkesimden insan tanıyorum ve ailelerin baskıcı ruh hastası olmasının özüne baktıgımzda gördügüm şey şudur insanlar kendi anne babasından ne görürse çocuklarına onu yaşatırmış bunu psikolog danışandan duydum kişiler psikolojık olarak gelişmeye yenilige ne kadar uyumluysa saglıklı bir dusunce yapısındadır bununda egitim seviyesiyle alakası yoktur kastettiginiz üniverste mezunu olmaksa eger doktor ögretmen çevre mühendisi aile dostlarım ve arkadaslarımın aılesınde gördügüm kişiler var çogu baskıcı çocuklarına kendıne bagımlı birer köle halıne getırmıs işte şu bölümü okucaksın okumıcaksan şu işi yap eve şu saatte gel benım uygun gördugum kısılerle arkds ol benım ıstedıgım gibi giyin yapısında olan ınsanlar ruh hastası birer zavallıdır bu ınsanların aılelerıne baktıgımdda aynı seylerı yasamıs oldugunu görürüm kısılerın beyın yapısı saglıklıysa cocuklarına guvenır baskı uygulamazlar.

okudum yazdiklarini, skintini. yalniz olmadigini dusunuyorum. turkiye de cogu aile bu sekilde. etrafimda ailesiyle senin bahsettigin skintilari yasayan cok arkadasim var. ama onlari degistiremezsin. degismezler bu saatten sonra. onlar oyle gormus oyle uyguluyolar. sadece sorun yasadiginda mantikli ikna edici bi konusmayla sakin sakin biraz olsun dusuncelerini yumusatmayi saglayabilirsin, ama malesef temelli degisemezler. kardeslerinle ilgili bir durumda onlarin yaninda olup, onlara gosterecekleri tepkinin yumusamasi icin onlara yardimci olabilirsin. sen ne kadar bu durumdan sikayetciysen onlar da oyledir. kardeslerini kolla bence elinden geldigince. bi de sanslisin ki universite okuyosun. kisa bi sure sonra okulun biticek. o zaman isteklerini daha kolay dinletebiliceksin ailene. daha ciddiye alinir bi durumun olucak evde. sabret. aileni oyle kabullenip kendini strese sokmadan, onlara dusman olmadan atlat bu zamani. eminim hersey duzelicek en kisa zamanda..

merhaba manik;

elbetteki genellemiyorum ama ben yine de bu konuda eğitimin seviyesinin önemli faktör olduğu kanısındayım. ailenin bilinci, farklı hayatlara, tercihlere algısı yoksa eğer ataerkilliğe sığınıyor. yani kendi ailesinde ne gördüyse kendi çocuklarını da öyle yetiştirme ve yönlendirme kaygısı içerisine giriyor. bu da türkkiyede genel manada eğitimin eksikliğinin getirisi. tek bildikleri kendi yetişme tarzları, gelişen, değişen dünyadan bi haberler. hep başkaları ne der ölçüsünde ve bu kaygıyla var olmuşlar. e neden çünkü, hayatları ev, iş ve kendi ufak dünyalarında sıkışıp kalmışlar. bu ebeveynden ne beklersin. değişikliklere açık olmasını mı? yahut artık birey kabul edebileceği yetişkin çocuklarının beklentilerine olduğu gibi yanıt verebilmelerini mi? hiç sanmıyorum bu değişime ayak uydurabilmelerini, sadece esneklik kazanabilirler. ve bir diğer mevzuya gelince, eğitmin seviyesi yüksek ailelerinin çocuklarına uyguladıkları baskı psikolojik bi savaş, güç savaşıdır. kendi istedikleri bölümde okunacak, kendi onaylarından geçen sevgiliye izin verilecek. karşılarında birey görmek istemeyen otoriter ebeveyn. türkiyede bu ailelerden de çok var, her iki kesimde uçlarda yaşıyor, ve yaşatıyor. her iki durumda oldukça can sıkıcı bana göre. ve tabi ikinci aile örneği okumak cehaleti alır eşeklik baki kalır kafasıdır. birincisi devir kötü kafası. koruyucu, kollayıcı rolüne kaptırmış kendini. sağlıklı ebeveyy olmak hayatta istediğin yerde, istediğin kişi olmaktan geçer.. o vakit çocuklarını mutlu huzurlu bir ortamda yetiştirirsin. bunlara sahip değilsen hep bişeyler yanlış ve eksik gider. aile bağları güçlü olmaz. ama son tahlilde birinci aile yapısında, farklılıklara şahit olma bilincinin eksikliği var yani bu da eğitimden geçen bi süreç. kökeninde eğitim yatıyor. tabi bunlar benim idrakım ve düşüncelerim doğruluğu tartışılır.