- 16 Ocak 2023
- 939
- 684
- 33
- 25
- Konu Sahibi suskunkisi
- #1
Diyeceksiniz ki ne alaka? Söylediklerim kendi içimden geçirdiklerim. Sizler beni ben sizleri tanımıyorum bu yüzden rahatça da söylemek istiyorum. Kendi isteğimle değil dayakla örtündüm. İlk başlarda çok acı vericiydi. Sonra alıştım. Sürekli bir özgüven eksikliği yaşıyorum. Yaş 25 ama kendimi 16 yaşında bir çocuk gibi görüyorum. Sosyalleşme hayat neşesi sıfır. Tek başıma markete gidip alışveriş yapmak dahi eziyet. Sürekli kendimi birilerine bağımlı gibi hissediyorum. Hayat şartları ve yetiştirilme tarzı diyelim. Yapacağımdan değil de sadece bir gün adım başka bir isim olsa. Saçlarımla istediğim kıyafetle sokağa çıksam acaba bir şeyler değişir mi hayatımda diye düşünmeden edemiyorum. Belki saçmalık gibi gelecek size ama daha özgüvenli olur muyum yoksa hayatımda hiç bir şey değişmez öi diye düşünüyorum. Emin olun bu söylediklerim sadece kendi hayal dünyamda olup biten şeyler. Edindiğim yeni arkadaşlarım yaşımı 37 civarı tahmin ettiler. Açık halimi görünce 25-26 dediler. Bu da biraz sarstı beni. Şu aralar çok da çirkin hissediyorum. Hatta uzun zamandır böyle. Ne şanslı kadınlar var. Ellerine bakıyorum yumuşacık eller. Benim ellerimse bulaşık yıkamaktan ve her bebeğimin altını temizledikten sonra yıkamaktan egzema olmuş yaşlı teyze eli. Saçlarına bakıyorum sık gür parlak boyalı. Benim saçlarımı sadece ben görsem de bonemi çok sıktığımdan kenarları kel kalmış ve kabarık. Yüzleri bebek gibi. Dolgular,botoxlar,yüz bakımları vs. Çok güzel görünüyorlar. Ben mi? Ben 25 yaşımda 37 sanılan o teyzeyim. Yüzümde sivilce izleri, anlımda kırışıklıklar, yanaklarımda gözenekler, sarkık memeler(doğumdan sonra) iğrenç bir kilo(polikistik over) yaşıtlarıma bakıyorum çok üzülüyorum. Mutlu bir evliliğim olsa da acaba hiç evlenmeseydim farklı bir ailede büyüseydim ve şuan 25 yaşımda farklı bir ben olsaydım nasıl olurdu diyorum? Bir derdim değil bir çok derdim var. Neyse çok ağır şeyler yazmayın banlanmayalım. Yorum yapanlara şimdiden teşekkürler..