sadece ben mi böyle düşünüyorum :(

merhaba arkadaslar. bende dertlerimi ya da kendime dert ettiğim şeyleri yazıp sizin de fikirlerinizi almak istedim. 1 aylık nisanlıyım. Nişanlımı çok seviyorum ve kısmetse ağustos ayında düğünümüz olacak. Nişanlım polis ve izmir de görev yapıyor, ben de bursa da memurum. nişanlımın ailesi balıkesir de ve benim ailem de bursanın bir ilçesinde yaşıyor. benim sorunum şu. ben anneme çok bağlı biriyim. nişanlımın şark görevi var ve ortalama 4 yıl aileme yakın olamayacağım kesin. şark dönüşü için benim fikrim ailelerimize yakın bir ile yerleşmek tabi mümkün olursa. ama oda ankarayı istiyor. çalıştıgı birim ile alakalı, mesleğe başladığından beri uğrastığı hedefleri için. onu hayallerinden vazgecirmek istemem ama, bende düşününce şark için bile annemden uzaklaşmak bana cok ağır gelecekken neden dönüşte hiç bilmediğimiz yabancı bi memlekete yerleşelim ki bunu düşündükçe ağlayıp duruyorum. aklımda bi sürü sahne canlanıyor. evden cıkarken nasıl ailemle vedalasıcam, dayanabilecekmiyim. bi sürü şey ve bunları düşünmekten anın tadını cıkaramıyorum. boğulduğumu hissediyorum arkadaşlar lütfen yardım edin
sen yuvanda mutlu olduktan sonra onlar hiç dert olmazkii.. Düğün öncesi psikolojisi..Aynı şehir bile olsa aynı şeyleri düşünüyor insan...
 
merhaba arkadaslar. bende dertlerimi ya da kendime dert ettiğim şeyleri yazıp sizin de fikirlerinizi almak istedim. 1 aylık nisanlıyım. Nişanlımı çok seviyorum ve kısmetse ağustos ayında düğünümüz olacak. Nişanlım polis ve izmir de görev yapıyor, ben de bursa da memurum. nişanlımın ailesi balıkesir de ve benim ailem de bursanın bir ilçesinde yaşıyor. benim sorunum şu. ben anneme çok bağlı biriyim. nişanlımın şark görevi var ve ortalama 4 yıl aileme yakın olamayacağım kesin. şark dönüşü için benim fikrim ailelerimize yakın bir ile yerleşmek tabi mümkün olursa. ama oda ankarayı istiyor. çalıştıgı birim ile alakalı, mesleğe başladığından beri uğrastığı hedefleri için. onu hayallerinden vazgecirmek istemem ama, bende düşününce şark için bile annemden uzaklaşmak bana cok ağır gelecekken neden dönüşte hiç bilmediğimiz yabancı bi memlekete yerleşelim ki bunu düşündükçe ağlayıp duruyorum. aklımda bi sürü sahne canlanıyor. evden cıkarken nasıl ailemle vedalasıcam, dayanabilecekmiyim. bi sürü şey ve bunları düşünmekten anın tadını cıkaramıyorum. boğulduğumu hissediyorum arkadaşlar lütfen yardım edin

bunları dusunmek yerine evliliğine konsantre olsan daha iyi.alırsın bir tablet her gun baglanırsın annene.ankara güzel memlekettir.çogu kişi buranın hayalini kurar.
 
sen yuvanda mutlu olduktan sonra onlar hiç dert olmazkii.. Düğün öncesi psikolojisi..Aynı şehir bile olsa aynı şeyleri düşünüyor insan...
evet sanırım böyle bi psikolojiye büründüm ben. bide fazla düşünen biriyim yüzümde bile bi sürü sivilce cıktı hiç bişey yoktu :KK42:
 
evet sanırım böyle bi psikolojiye büründüm ben. bide fazla düşünen biriyim yüzümde bile bi sürü sivilce cıktı hiç bişey yoktu :KK42:
benmde çıkmıştı, stresten..Alalhım sağlık versin onların sesini duymak bile güç verir insana, eğer bilirsen kıymetini..çok duygusala bağlama.keyfini çıkar..
 
Insan buyuklerine ihtiyac cok duyuyor ama
evlenince her iki tarafada uzak olmak cok guzel
bizim 1.5 saat iki tarafada
ikiside farkli yerde
gidip 2 gun takiliyoruz bir bayram birine birinde birine
cok memnunuz :)
 
Herşeye alışıyor insan canım.Evlendikten sonra artık kendi ailen olacak,Artık ulaşım kolaylaştı,Beş altı saatte ailene ulaşım sağlayabilirsin.İnsan nelere katlanıyor Sağlık Sıhhat olsun yeterki.
Sabret eşin seni seviyorsa sende onu seviyorsan Kendi ailene olan düşkünlüğün onuda rahatsız etmeden bakarsınız bir hal çaresine .
 
merhaba arkadaslar. bende dertlerimi ya da kendime dert ettiğim şeyleri yazıp sizin de fikirlerinizi almak istedim. 1 aylık nisanlıyım. Nişanlımı çok seviyorum ve kısmetse ağustos ayında düğünümüz olacak. Nişanlım polis ve izmir de görev yapıyor, ben de bursa da memurum. nişanlımın ailesi balıkesir de ve benim ailem de bursanın bir ilçesinde yaşıyor. benim sorunum şu. ben anneme çok bağlı biriyim. nişanlımın şark görevi var ve ortalama 4 yıl aileme yakın olamayacağım kesin. şark dönüşü için benim fikrim ailelerimize yakın bir ile yerleşmek tabi mümkün olursa. ama oda ankarayı istiyor. çalıştıgı birim ile alakalı, mesleğe başladığından beri uğrastığı hedefleri için. onu hayallerinden vazgecirmek istemem ama, bende düşününce şark için bile annemden uzaklaşmak bana cok ağır gelecekken neden dönüşte hiç bilmediğimiz yabancı bi memlekete yerleşelim ki bunu düşündükçe ağlayıp duruyorum. aklımda bi sürü sahne canlanıyor. evden cıkarken nasıl ailemle vedalasıcam, dayanabilecekmiyim. bi sürü şey ve bunları düşünmekten anın tadını cıkaramıyorum. boğulduğumu hissediyorum arkadaşlar lütfen yardım edin
bunu şark görevinden sonra ele al bence. Düşüncelerin değişecektir.
4 yıl içinde zaten aileden ayrı yaşamaya alışacaksın.
Belki bir de çocuğun olacak...
Yani zaman düşünceleri değiştirebiliyor.
 
İnsanın doğduğu değil doyduyu yer demişler.. Hayatta bir takım realiteler var lütfen biraz mantıklı olun artık büyüdünüz eşinixle siz bir aile olucaksınız eşinizin kariyerinin iyi olması sizi ve olucak çocuklarınızı daha iyi şartlarda yaşatması demek , hayat çok zor ve eşinizin daha doğrusu eş adayınızın mesleki idealleri olması onun evlilikte sorumluluk sahibi olacağınında göstergesidir.. Zaten artık her yere ucak var her yer çok yakın gerek şark görevi döneminde gerekse ankara da atlarsınız uçağa hooop ailenizin yanındasınız .. Lütfen mantıklı düşünün ve aile olmanın sorumluluklarını kavramaya çalışın .. Umarım çok mutlu bir evlilik hayatınız tatlı tatlı bebişleriniz olur .. Yaşadığınız duyguları her gençkız yaşar ve bu duyguyu atlatıp evlenince olgunlaşırız çünkü bilirizki artık bizimde kendimize ait bir evimiz sorumluluklarımız var .. Şuan yaşadığınız endişelerin adı ; büyümek tir .. Artık büyüyoruz olgunlaşıyoruz diye düşünün ..
 
benmde çıkmıştı, stresten..Alalhım sağlık versin onların sesini duymak bile güç verir insana, eğer bilirsen kıymetini..çok duygusala bağlama.keyfini çıkar..
nişanımda bile sivilcelerle uğraşmak zorunda kaldım :KK43: büyüklerimizin kıymetini bilmeliyiz diye düşünüyorum bende ben mi çok düşünüyorum acaba :KK43:
 
Insan buyuklerine ihtiyac cok duyuyor ama
evlenince her iki tarafada uzak olmak cok guzel
bizim 1.5 saat iki tarafada
ikiside farkli yerde
gidip 2 gun takiliyoruz bir bayram birine birinde birine
cok memnunuz :)
zaten benim çalıştıgım birim ilçede olmadığı için ailemle aynı ilçede olmam zor hatta mümkün değil gibi bişi. bende nişanlıma diyorum ki ailelerimizle illa aynı şehirde olmak değil sadece biraz daha yakın olacağımız bi yer olsun
 
bi
bunu şark görevinden sonra ele al bence. Düşüncelerin değişecektir.
4 yıl içinde zaten aileden ayrı yaşamaya alışacaksın.
Belki bir de çocuğun olacak...
Yani zaman düşünceleri değiştirebiliyor.
bide oyle bi ihtimal var haklısınız
 
İnsanın doğduğu değil doyduyu yer demişler.. Hayatta bir takım realiteler var lütfen biraz mantıklı olun artık büyüdünüz eşinixle siz bir aile olucaksınız eşinizin kariyerinin iyi olması sizi ve olucak çocuklarınızı daha iyi şartlarda yaşatması demek , hayat çok zor ve eşinizin daha doğrusu eş adayınızın mesleki idealleri olması onun evlilikte sorumluluk sahibi olacağınında göstergesidir.. Zaten artık her yere ucak var her yer çok yakın gerek şark görevi döneminde gerekse ankara da atlarsınız uçağa hooop ailenizin yanındasınız .. Lütfen mantıklı düşünün ve aile olmanın sorumluluklarını kavramaya çalışın .. Umarım çok mutlu bir evlilik hayatınız tatlı tatlı bebişleriniz olur .. Yaşadığınız duyguları her gençkız yaşar ve bu duyguyu atlatıp evlenince olgunlaşırız çünkü bilirizki artık bizimde kendimize ait bir evimiz sorumluluklarımız var .. Şuan yaşadığınız endişelerin adı ; büyümek tir .. Artık büyüyoruz olgunlaşıyoruz diye düşünün ..
cok güzel soylemişsiniz, dediğiniz gibi belki de endişelerimin sebebi bunlardır. nişanlımda sizin dediğiniz gibi o zaman bizim ailemizi düşüneceksin öncelik biz olucaz diyor. heralde ben daha bunu yasamadığım için kavrayamıyorum. iyi dilekleriniz için teşekkür ederim
 
4 yıl şark ı kenarda tutarsak. Balıkesir, bursa, ankra hiç uzak yerler değil 4-5 saatte varılacak şehirler. O kadar büyütmeyin bence daha iyi bile olabilir. Ailelerle fazla yakın olmazsınız. Ankara da hafta sonu izinlerinizde cuma mesai çıkışı yola çıkar, cuma, cumartesi, pazar ailelere gidersiniz. Pazartesi iş başı :KK70:
 
Bunlaela bosuna kafani yorma simdi :)

Hepimiz bir sekilde ailemizden uzagiz , mesala iki komsum var ikiside almanyaya gelin gelmis hic kimseleri yok burda..
Iki yilda bir anca gidip ailelerini gorebiliyorlar...
 
4 yıl şark ı kenarda tutarsak. Balıkesir, bursa, ankra hiç uzak yerler değil 4-5 saatte varılacak şehirler. O kadar büyütmeyin bence daha iyi bile olabilir. Ailelerle fazla yakın olmazsınız. Ankara da hafta sonu izinlerinizde cuma mesai çıkışı yola çıkar, cuma, cumartesi, pazar ailelere gidersiniz. Pazartesi iş başı :KK70:
ben nedense hep aileler yakın olunca daha iyi oluyomuş gibi bi düşünceye sahip oldum, belki de çevremde de hep böyle gördüğüm için o_Osanırım bu yuzden gözüm de büyüyor
 
Ben de evlenip ülke değiştirdim, buraya gelmeden önce yaparım sanıyordum ama aile özlemim hergeçen gün artıyor. Açıkçası ülkeme dönmek istiyorum. Neyse ki eşimde dönmek istiyor. Aramızda sorun yok bu anlamda. Bence iyi düşünün. Evlilik her ne kadar çok iyi olsa bile ailenin yeri de başka ve insan onlardan ayrı yaşarken "hayatı kaçırdığını" hissediyor. Doğumgünlerinde, yılbaşlarında, bayramlarda onlardan uzağız. Burda yalnız başımıza geçiriyoruz özel günleri. Yılda 2 kez gidebiliyoruz ama ömür boyu aileden uzak yaşamak çok büyük bir karar diye düşünüyorum.


Aa hiçte özlemem ne var ki diye geldim ben buraya. O nedenle bence iyice düşünün ama eşinize de fırsat verin. Zaten şark görevi sonrası o kararı vericeksiniz. Zamanla herkesin fikri değişebilir. Ben ülkeme dönmem diye düşünürken en fazla 2 sene daha burda kalmak istiyorum.
 
X