Sadece Anlatmak İstedim :(

Frizya

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
17 Ekim 2011
334
0
Kızlar benimkisi çare aramak değil sadece paylaşıp biraz hafifletmek istedim sanırım ağırlığımı.

Daha önceki konularımdan beni hatırlayan olur mu bilemiyorum.Benim 5 senedir devam eden ve evliliğe doğru giden bir ilişkim var.

Zamanında sırf onunla beraber olabilmek için yüksek lisans eğitimi için onun olduğu şehire başvurdum ve kazandım. Sevdiğim adamın bulunduğu ilde yaşıyorum 2 senedir.

Akademik personel olabilmek için yüksek lisansa başlamıştım zamanında ve gerçekten istiyorum bunu.

Şu anda 2 üniversitede şartlarını sağladığım araştırma görevlisi kadrosu ilanı açıldı. Ama ikisi de birbirinden uzak. Biri Erzurum'da (Neredeyse 14 saatlik mesafede) diğeri Tekirdağ'da (yanılmıyorsam 12 saat gibi bir mesafede)

bütün belgelerimi hazırladım sadece posta işi kaldı ama ben günlerdir uyuyamıyorum

sizde bilirsiniz mülakatla personel alınan bir çok kurumda torpil işi dönüyor. yani aslında çokda bir umudum yok kazanırım gibi ama bu işler hiç belli olmaz, tutar mı tutar.

günlerdir düşünüyorum. belgeleri göndermezsem hep aklımda kalacak gönderseydim olur muydu acaba diye, gönderirsem ve olursa da diyorum ki nasıl bırakıp gidicem herseyi ve onu.

yakın yerlerde değil zaman zaman görüşürüz diye ama çok zorlanıcam biliyorum. cunku bu 5 senelik ilişkimizin 3 senesi birbirimizden uzak şehirlerde geçti ve çok zor gunlerdi bizim için. hep herseye hasret herseyi hayal ederek yasadık uzak kaldıgımız dönemde. şimdi onun yanındayım. burda bu şehirde çok zor gunler gecirdim, maddi manevi çok sıkıntı yaşadım ama onun oldugu sehre geldiğim için asla pişman olmadım. yüksek lisans yaptıgım bölümde kadro acılsın diye cok bekledim ama olmadı.olacak gibi de değil.


bu kadrolara basvurma isteklerimden biride evleneceğimiz zaman yapılması gereken masrafları dusunuyor olmam. çunku benim ailem esya düğün masrafı vs konusunda destek olmayacak bana. herseyi kendim almak zorundayım ve su an ozel sektörde aldıgım maasla bunu yapmam coooook zor. hatta imkansız. ve giderek o evlenme fasıllarına yaklasıyoruz. onun maddi sıkıntısı yok. ailesi her türlü destek oluyor ama benim almam gereken yani kız tarafının alması gereken esyalar kısmı beni çok düşündürüyor. zaman zaman düşünüyorum acaba yavas yavas almaya baslasam mı bişeyler çeyizim için diye ama dediğim gibi düzenli güvendiğim bir işim olmadıgı için cesaret edemiyorum. çunku taksite girdikten sonra Allah korusun işsiz kalırsam kalakalırım ortada. şu an evde kalıyorum zaten. evin kirası faturası gideri derken pek taksitlere ayıracak bişey kalmıyor bana.

eğer diyorum bu iş olursa sabit düzenli bir maasım olur. o zaman hayatımı duzene sokabilirim. istediğimi kimseye yuk olmadan alabilirim. evleneceğimiz zaman eger kadro acılırsa burdaki üniversiteye yada kuruma geciş yaparım olmazsa en kötü ihtimalle istifa eder gelirim diyorum. ama istifa etmenin de bir şartı var malesef. elimi kolumu bağlayan da en cok bu. en az 4 sene bağlı oldugum kurumda kalmak zorundayım. mecburi hizmet şartı var yani. senet imzalatıyorlar.

bu ilişkide aramıza tekrar mesafeler girerse, yine eskiye en başa dönersek tekrar dayanamam gibi geliyor. çok zoruma gidiyor yazarken basında da söyledim olması ihtimali düşük ama olursa bırakıp gitmek çok zor. düşüncesi bile boğazıma yumruk gibi oturuyor. gözlerim doluyor kendimi avutuyorum bunu bizim için yapmak istiyorum diyorum.eğer düzenli bir işim olmazsa evlenme meseleleri çıkınca onun ailesine karşı ben mahcup olucam diyorum. benim mahcup olmam erkek arkadaşımı da üzecek.

Erkek arkadaşıma bu meseleden bahsettiğimde gitmemi istemiyor çünkü onun için de çok zor. daha önce ona açık bir şekilde söyledim ailemin bana maddi konuda hiçbir desteğinin olmayacağını. oda ne için gitmek istediğimi biliyor. o da benim durumumda biliyorum. canı çok sıkılıyor.

ilanları gördüğüm gün belgelerin hepsini hazırladım. o gün bile postaya versem giderdi ama gönderemedim. 1 haftadır belgeler bana bakıyor ben belgelere ne yapacağımı bilmiyorum. bu güne kadar o kadar çok düzen bozup yeniden düzen kurmak zorunda kaldım ki artık çok yoruldum düzen bozmaktan artık sabit bir yerim olsun istiyorum, yarınım ne olacak diye düşünmek istemiyorum, kendimi biraz da olsa guvende hissetmek istiyorum çok şey mi istiyorum bilmiyorum. Allaha şükür bugüne kadar kimseye muhtaç olmadan geldim ama yarınım ne olacak bilemiyorum. sürekli gelecek kaygısı içindeyim

Bunları sadece paylaşmak istedim. malesef sorunlarımın çözümü yine bende bitiyor. karar vermek cok zor, çok ağır. Allaha dua ediyorum Allahım bana doğru yolu göster beni şaşırtma, hakkımızda hayırlısı neyse onu nasip et diye. Belki daha olmamış bişey için bu kadar kendini üzmenin bir anlamı yok diye düşünebilirsiniz ama belgeleri gönderirsem ve mülakata çağrılırsam gitmeme şansım yine var ama bu seferde başkasının kısmetine engel olmuş olucam. bunu asla istemem. kesin kararımı vermeden hadi göndereyimde çağrılırsam da gitmeyiveririm diyemiyorum. bunu yapan insanlar çok malesef etrafta. gecmişte sırf böyle yapan insalar yuzunden cok sanslar kaçırdım ama herseyin bir sebebi vardır diyerek isyan etmedim.

sizce ne yapmalıyım kızlar demeyeceğim sizlere. dediğim gibi sadece paylaşmak istedim.
 
gideceksin arkadaşım hayatını kurtaracaksın önce. Evlilik biraz beklesin zaten birbirinizden ayrı yaşamışsınız zamanında alışkınsınız yani. Sen şunu düşün mesleğin olmazsa daha zor gunler bekliyor sizi. Bende senin gibiyim çalışamazsam ailemin bana çeyiz yapacak gucu yok. Nişanlıma kalsa ben yaparım der ama asla kendi üstüme düşeni ona yaptırmam her ne olursa olsun ilerde konuşulur felan çok uzulurum. Sen sormamışsın ama ben genede soyleyeyim önce kendi ayaklarının üzerinde dur mutlaka şansını dene. Her kim olursa olsun ideallerinden ekonomik özgürlüğünden vazgeçme kimse için
 

inan bir yanım senin yazdıklarını söylüyor. gitmezsen ne yapacaksın ne olacak nasıl kalkacaksın altından diyor. ama yazmıssın ya ayrı yasamaya alısmıssınız diye. aslında yok öyle bir alıskanlık. o 3 seneyi nasıl gecirdiğimizi bi biz bi Allah bilir. tekrar ayrı kalmak çok zoruma gidiyor. düşüncesi bile bunaltıyor

bende senin gibi düşünüyorum. Kendi payıma düşeni asla onun ailesine yüklemek istemiyorum. Ailesi kötü insanlar anlayıssız insanlar değil ama ilerde ne durumlarda kalacağımız neye maruz kalacagımız hiç belli olmaz. biri çıkıp tek bir ima bile yapsa bu konuda yıkılırım ben. çok hassasım bu konularda. hem benim almadıgım esyalar içinde kendimi kendi evimde hissedemem rahat edemem gibi geliyor bilmiyorum.

şu 5 senenin dili olsa da anlatasa keşke neler yasadıgımızı. gidersem en az bir 4 sene daha ayrı kalıcaz. bunca seyi yasadıktan sonra 4 senenin üstesinden gelebileceğimi zannetmiyorum. bunları düşünürken su an yazarken bile ağlıyorum. yasadıgım zor gunlerin üstesinden geldim çok şükür bugune kadar ama bundan sonrası için ne yapabilirim bilmiyorum
 
Son düzenleme:
seni o kadar iyi anlııyorumki bizimde 5 ay sonra 5 sene olucak 5 senedir ayrıyız aramızda 14 saat var dilekolay 14 saat ve şimdi askerde 1.5 senede öyle geçicek hep ayrıyız anlayacağın benim onun oldugu yere gitmem imkansızdı onun da benim oldugum yere arada söz yok nişan yok belki mesleğini yapabilse o gelirdi ama askerliğide oldugu için gelmedi hasret gün geliyo dayanılmıcak gibi oluyo ama inan meslegini ekonomik özgürlüğünü eline aldığında ohh diceksin iyiki gelmişim çünkü her açıdan rahat ediceksin durumları iyi diyosun o gelir senin yanına sık sık.. düşünsene çeyizini yapıcaksın istedigin gibi, garanti bi işin olucak, tamam herşey para değil ama şu devirdede para olmadan bişey olmuyo ilerde nolcagını kimse bilemez belki Rabbim sevdigini senin alnına yazmadı ayrılıcaksın o zaman çok pişman olursun iyi düşün bence
 
vaktiyle ilişkisini uzaklığa vermiş biri olarak,ruh eşinin kolay bulunmayacağını söylemek isterim,
araya mesafe girince hiç bişe eskisi gibi olmuyor,kopmalar başlıyor,4 sene mecburi hizmetin var,
bu çok uzun bir zaman,tamamen koparmasa bile çatırdamalar başlar ilişkinizde,
zaten bir işin var,evlenene kadar yada bulunduğun şehirde kadro açılana kadar burda çalışabilirsin,
çeyiz almazsında düzenli kenara para koyup birikim yapmış olursun,bu süreçte evlendiğiniz takdirde maddi sıkıntıya girmemiş olursun,
zaten er yada geç kadro açılır ve sende yaşadığın şehirdekine başvurursun,
hiç çalışmıyo olsan arkana bakmadan git derdim,ama bir işin var ve yaşadığın şehirde kadro açılma ihtimalide var,
o sebeple ilişkini yabana atma,sahip çık,5 sene dile kolay...
 

off düşünüyorumda sevdiğimi bulmuşken sanırım bende gidemezdim uzaklara
 
Evlilik yakın mı? Yani yaza ya da diğer yaza mı evleceksiniz?
Eğer yakın değilse (ki bence yakın olsa bile) işinize odaklanın.
Zamanında "evleniyorum, yurtdışına gidiyorum" hesabı ile yüksek lisansı yarıda bırakmış bir insan olarak ve de o dönemde evlenememiş bir insan olarak acısını çektim ve 28 yaşında yüksek lisansı tamamladım."Kadrolu hoca mı olacağım yaa, özel de mis gibi para var" dedim, zamanında elimin tersiyle ittim (kpss o zaman böyle kapışmalı ve zor değildi) ve şimdi 30 yaşında kpss için tırmalıyorum.Ve eğer olsa şu an 2 yıllık evli olmama rağmen doğunun da en doğusuna 2 yıl gidip, hizmette bulunmaya, bu 2 yıl eşimden, dostumdan, annemden vs ayrılmaya şu an razıyım.

Demem o ki, Türkiye ekonomik olarak (dünya da tabii) her geçen gün daha da kötüye gidiyor, insana her zaman güzel tesadüfler, şanslar da denk gelmiyor.Akademik kariyer gibi bir şans önünüze gelmişken, bunu itmek, duygusallıkla yaklaşmak belki ileride size pişmanlık olarak geri dönecektir.Tabii ki olursa, ayrılık, yalnızlık vs yaşayacaksınız, her şey güllük gülistanlık olmayacak ama maaşınız sabit olacak, kariyer yapacaksınız ve bir dönem sonra istediğiniz yere de geçişiniz söz konusu olacak.

Zaten %100 olacak diye bir şey yok, siz geleceğinizi, kariyerinizi, kendinizi düşünerek başvuru da bulunursunuz, zaten sizin için hayırlıysa o iş olacaktır, sizin kısmetinizse size gelecektir yoksa benim gibi kendinizi paralasanız da olmayınca olmayacak, olduğunuz yerde kalacaksınızdır.

Vereceğiniz karardan pişmanlık duymamanızı dilerim.
 
Merabalar arkadaşım, bana alınma gücenme ancak sana birşey söylemek istiyorum...
Ben bir araştırma görevlisi olarak sana birşeyler söylemek isterim.
Öncelikle evet arş gör olmak garanti bir iş gibi düşünebilirsin, ama bu senin sandığın gibi devlete girmek için girilen bir meslek değildir.
Yani bu işi hayat tarzın olarak belirlemen gerekir. Hayatın ders çalışmakla, araştırma yapmakla ve devamlı kendini geliştirmekle geçecek...
Çünkü devamlı güncel olmak zorundasın, o yüzden akademik kariyeri oh devlet işi gireyim diye asla düşünme..çünkü gerçekten bilim
insanı olmuş olan akademisyenler ve birde sırf devlet işi olsun diye kadroya girmiş ancak yıllardır sabah 8 akşam 5 mantığıyla gelip giden,
çalışma yapmadan oturan ve öğrenciler tarafından çokta önemsenmeyen insanların farkı açık olarak ortada,lütfen bunu gerçekten istiyorsan gönder...
2.si ise kendimden örnek vereyim, ben gerçekten şuan işimde çok mutluyum, çünkü istediğim işi yapıyorum. Devamlı kendimi geliştirdiğimi ve birileri
tarafından takdir edildiğimi hissediyorum. Benimde 4.5 senelik bir ilişki dönemim ve yaklaşık 1 senedirde nişanlıyım. Yüksek lisans yaparken kadro çok bekledim,
ancak açılmadı. Nişanlımla konuştum ve ben eğer gitmezsem hiçbir zaman mutlu olamayacağım deedim. Tek fark ben şehrime 3 4 saat uzaklıktaki yerlere başvuru yapmıştım.
2 sene oldu burayı kazanalı, doktoramı nişanlımın bulunduğu şehirde yaptığım için her hafta 3 4 saat gelip gidiyorum. Evet çok zor oluyo, evlenince dahada zor olacak.
Bununda farkındayım, ama ben mesleğimi yapamasaydımda çok mutsuz olurdum,çünkü rutin işleri seven biri asla olmadım. Gelecekte ne olur bilmiyorum, doktora bitene
kadar süre var, o sürede ben nişanlım ve ailemin olduğu şehre geçiş yapmaya çalışacağım, yada birşekilde orta yolu bulacağız. Ha şunu da söyleyim,nişanlımada akademisyenlik
teklif edildi burada, ancak o yapamam dedi,çünkü o da kendi şehrinde istediği işi yapıyor ve orada mutlu...o bana nasıl saygılı olup gönderdiyse, bende onu anlayışla karşıladım.
Biraz uzun yazdım ancak, iyi düşün taşın ve eğer akademisyenliği gerçekten istiyorsan, şehrine yakın yerlere başvur,hatta yaşadığın şehirde de doktoraya başla,öyle gel git yaparsın. Kendimden örnek vererek umarım yardımcı olabilmişimdir...
 

dediğiniz gibi olsa keşke hiç başvurmayı düşünmem burdaki kadroyu beklerim ama burdayken özel sektörde çalıştıgım yerden aldığım maas ancak benim masraflarıma yetiyor. yani birikim yapma gibi bir sansım yok birikim yapacak kadar kazansam keşke böyle bir gitsem mi kalsam mı ikileminde hiç kalmam.

araya mesafe girince hiçbirsey eskisi gibi olmayacak bunu biliyorum. ama kalsam ne zamana düzene girerim belli değil. önümüzdeki bahara ailelere açılalım artık diyor. daha bahara kaç ay var ama ben şimdiden masrafları düşünmeye basladım
 

ne demek istediğini çok iyi anlıyorum. ben şu anda da özel sektörde eğitim veriyorum ve eğitim benim hayatımın bir parçası haline gelmiş durumda. ben bu akademisyenlik işini garanti iş oh ne rahat diyerek gercekten hiç düşünmedim. böyle bir amacım olsa akademisyenliği hiç düşünmez 4001 kadrosuyla herhangi bir memuriyete girmeye çalısırdım. akademisyenliğin bana neler getireceğini benden neler götüreceğini biliyorum. yakın yerlerde benim bölümümde eğitim veren üniversite yok başvurabileceğim. olsa keşke.

kendimi bu kadar bunaltmamın nedenlerinden biri zaten, başkasının hakkına girmek istememem. belge göndermem bile puanı benden düşük olan birini geri itmem demek olacak ve vazgecersem gitmekten o kişinin hakkına girmiş olucam. belki hayatını değiştiricem. böyle birşey yapmak istemiyorum. o yüzden 1 haftadır belgeler bana bakıyor ben belgelere bakıyorum

yanıt yazdıgın içinde çok tesekkur ederim. asla alınmadım yazdıklarına. beynimde dönüp duran düşüncelerin yazılı metnini okudum yazdıklarında. hersey, her ihtimal geciyor aklımdan ama sonuc karanlık malesef
 
Son düzenleme:
tamamdır içim rahatladı yazdıklarınla :)
çok zor karar vermek haklısın, ve inan senin yerinde olsam ne yapardım bilemiyorum...ayrı kalmakta zor,işsiz olmakta zor...
allah yardımcın olsun inş. senin için doğru kararı verebilirsin...işin kötüsü bizde tayinde yok biliyorsun,sadece kadro ile oluyor...
hayırlısı olsun...
 

evlilik yakın gibi. bize baglı yani tamamen. baharda söz yapalım diye düşünüyoruz.
ilanları görmeden once giderim kesin diyordum ama şimdi durumları etkileyen o kadar cok faktör var ki. hayatımın düğüm noktasındayım sanki. geleceğime burda yön verecekmişim sonra yeni bir hayat başlayacakmıs gibi. sanki eskisi gibi olmayacak hiçbirsey. ilanları gördüğümde buruk bir sevinc yasadım. hep beklediğim haberlerden biriydi ama görünce içimden ince bir eyvah gecti. şimdiyse ne kadar zor oldugunun ağırlıgıyla eziliyorum
 

evet atanma olmaması kötü. ama evleneceğimiz zaman kadroyla gelememiş olursam bir kurum vasıtasıyla devlete geciş hakkı var. belki öyle olur diyorum. o olur diyorum bu oluyorum ama ne olur Allah bilir tabi.
 
Ben düğünüme 3 ay kala 14 saatlik bir mesafeye kpss ile atandım. Okullar bitti, eşim askere gitti, sonra memleketine döndü. 2 yıl iayrı kaldık. Sonra benim olduğum şehre geldi, iş buldu, ev kurdu, ben zaten çalışıyodum özelde, nişanlandık, düğün tarihi aldık. Sonra ben tercih yaptım geldim. Şimdi 3 aylık evliyiz, 15 günde 1 görüşüyoruz. Düğün arefesinde gelmek çok zordu gerçekten. Ama hiç pişman değilim, çok güzel bir işim var artık. Tabi senin durum farklı, tayin hakkın yok. Ben bir süre sonunda eninde sonunda tayin olacağım.
Erkek arkadaşın gelemiyomu, kazanırsan eğer o şehire gelip iş bakamazmı kendine? Sonuçta sen onun için kalkmış gitmişsin. Çok parlak bi işi yoksa o da gelebilir fikrimce. Kimse bunla ilgili bişey yazmamış.
 

erkek arkadasım gelemez çunkü burada ailesinden devralacağı işi devam ettirecek. aynı işi benim gideceğim yerde yapması mümkün değil. nereden tutsak elimizde kalıyor yani mesele
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…