- 17 Ekim 2011
- 334
- 0
Kızlar benimkisi çare aramak değil sadece paylaşıp biraz hafifletmek istedim sanırım ağırlığımı.
Daha önceki konularımdan beni hatırlayan olur mu bilemiyorum.Benim 5 senedir devam eden ve evliliğe doğru giden bir ilişkim var.
Zamanında sırf onunla beraber olabilmek için yüksek lisans eğitimi için onun olduğu şehire başvurdum ve kazandım. Sevdiğim adamın bulunduğu ilde yaşıyorum 2 senedir.
Akademik personel olabilmek için yüksek lisansa başlamıştım zamanında ve gerçekten istiyorum bunu.
Şu anda 2 üniversitede şartlarını sağladığım araştırma görevlisi kadrosu ilanı açıldı. Ama ikisi de birbirinden uzak. Biri Erzurum'da (Neredeyse 14 saatlik mesafede) diğeri Tekirdağ'da (yanılmıyorsam 12 saat gibi bir mesafede)
bütün belgelerimi hazırladım sadece posta işi kaldı ama ben günlerdir uyuyamıyorum
sizde bilirsiniz mülakatla personel alınan bir çok kurumda torpil işi dönüyor. yani aslında çokda bir umudum yok kazanırım gibi ama bu işler hiç belli olmaz, tutar mı tutar.
günlerdir düşünüyorum. belgeleri göndermezsem hep aklımda kalacak gönderseydim olur muydu acaba diye, gönderirsem ve olursa da diyorum ki nasıl bırakıp gidicem herseyi ve onu.
yakın yerlerde değil zaman zaman görüşürüz diye ama çok zorlanıcam biliyorum. cunku bu 5 senelik ilişkimizin 3 senesi birbirimizden uzak şehirlerde geçti ve çok zor gunlerdi bizim için. hep herseye hasret herseyi hayal ederek yasadık uzak kaldıgımız dönemde. şimdi onun yanındayım. burda bu şehirde çok zor gunler gecirdim, maddi manevi çok sıkıntı yaşadım ama onun oldugu sehre geldiğim için asla pişman olmadım. yüksek lisans yaptıgım bölümde kadro acılsın diye cok bekledim ama olmadı.olacak gibi de değil.
bu kadrolara basvurma isteklerimden biride evleneceğimiz zaman yapılması gereken masrafları dusunuyor olmam. çunku benim ailem esya düğün masrafı vs konusunda destek olmayacak bana. herseyi kendim almak zorundayım ve su an ozel sektörde aldıgım maasla bunu yapmam coooook zor. hatta imkansız. ve giderek o evlenme fasıllarına yaklasıyoruz. onun maddi sıkıntısı yok. ailesi her türlü destek oluyor ama benim almam gereken yani kız tarafının alması gereken esyalar kısmı beni çok düşündürüyor. zaman zaman düşünüyorum acaba yavas yavas almaya baslasam mı bişeyler çeyizim için diye ama dediğim gibi düzenli güvendiğim bir işim olmadıgı için cesaret edemiyorum. çunku taksite girdikten sonra Allah korusun işsiz kalırsam kalakalırım ortada. şu an evde kalıyorum zaten. evin kirası faturası gideri derken pek taksitlere ayıracak bişey kalmıyor bana.
eğer diyorum bu iş olursa sabit düzenli bir maasım olur. o zaman hayatımı duzene sokabilirim. istediğimi kimseye yuk olmadan alabilirim. evleneceğimiz zaman eger kadro acılırsa burdaki üniversiteye yada kuruma geciş yaparım olmazsa en kötü ihtimalle istifa eder gelirim diyorum. ama istifa etmenin de bir şartı var malesef. elimi kolumu bağlayan da en cok bu. en az 4 sene bağlı oldugum kurumda kalmak zorundayım. mecburi hizmet şartı var yani. senet imzalatıyorlar.
bu ilişkide aramıza tekrar mesafeler girerse, yine eskiye en başa dönersek tekrar dayanamam gibi geliyor. çok zoruma gidiyor yazarken basında da söyledim olması ihtimali düşük ama olursa bırakıp gitmek çok zor. düşüncesi bile boğazıma yumruk gibi oturuyor. gözlerim doluyor kendimi avutuyorum bunu bizim için yapmak istiyorum diyorum.eğer düzenli bir işim olmazsa evlenme meseleleri çıkınca onun ailesine karşı ben mahcup olucam diyorum. benim mahcup olmam erkek arkadaşımı da üzecek.
Erkek arkadaşıma bu meseleden bahsettiğimde gitmemi istemiyor çünkü onun için de çok zor. daha önce ona açık bir şekilde söyledim ailemin bana maddi konuda hiçbir desteğinin olmayacağını. oda ne için gitmek istediğimi biliyor. o da benim durumumda biliyorum. canı çok sıkılıyor.
ilanları gördüğüm gün belgelerin hepsini hazırladım. o gün bile postaya versem giderdi ama gönderemedim. 1 haftadır belgeler bana bakıyor ben belgelere ne yapacağımı bilmiyorum. bu güne kadar o kadar çok düzen bozup yeniden düzen kurmak zorunda kaldım ki 
artık çok yoruldum düzen bozmaktan artık sabit bir yerim olsun istiyorum, yarınım ne olacak diye düşünmek istemiyorum, kendimi biraz da olsa guvende hissetmek istiyorum çok şey mi istiyorum bilmiyorum. Allaha şükür bugüne kadar kimseye muhtaç olmadan geldim ama yarınım ne olacak bilemiyorum. sürekli gelecek kaygısı içindeyim
Bunları sadece paylaşmak istedim. malesef sorunlarımın çözümü yine bende bitiyor. karar vermek cok zor, çok ağır. Allaha dua ediyorum Allahım bana doğru yolu göster beni şaşırtma, hakkımızda hayırlısı neyse onu nasip et diye. Belki daha olmamış bişey için bu kadar kendini üzmenin bir anlamı yok diye düşünebilirsiniz ama belgeleri gönderirsem ve mülakata çağrılırsam gitmeme şansım yine var ama bu seferde başkasının kısmetine engel olmuş olucam. bunu asla istemem. kesin kararımı vermeden hadi göndereyimde çağrılırsam da gitmeyiveririm diyemiyorum. bunu yapan insanlar çok malesef etrafta. gecmişte sırf böyle yapan insalar yuzunden cok sanslar kaçırdım ama herseyin bir sebebi vardır diyerek isyan etmedim.
sizce ne yapmalıyım kızlar demeyeceğim sizlere. dediğim gibi sadece paylaşmak istedim.
Daha önceki konularımdan beni hatırlayan olur mu bilemiyorum.Benim 5 senedir devam eden ve evliliğe doğru giden bir ilişkim var.
Zamanında sırf onunla beraber olabilmek için yüksek lisans eğitimi için onun olduğu şehire başvurdum ve kazandım. Sevdiğim adamın bulunduğu ilde yaşıyorum 2 senedir.
Akademik personel olabilmek için yüksek lisansa başlamıştım zamanında ve gerçekten istiyorum bunu.
Şu anda 2 üniversitede şartlarını sağladığım araştırma görevlisi kadrosu ilanı açıldı. Ama ikisi de birbirinden uzak. Biri Erzurum'da (Neredeyse 14 saatlik mesafede) diğeri Tekirdağ'da (yanılmıyorsam 12 saat gibi bir mesafede)
bütün belgelerimi hazırladım sadece posta işi kaldı ama ben günlerdir uyuyamıyorum
sizde bilirsiniz mülakatla personel alınan bir çok kurumda torpil işi dönüyor. yani aslında çokda bir umudum yok kazanırım gibi ama bu işler hiç belli olmaz, tutar mı tutar.
günlerdir düşünüyorum. belgeleri göndermezsem hep aklımda kalacak gönderseydim olur muydu acaba diye, gönderirsem ve olursa da diyorum ki nasıl bırakıp gidicem herseyi ve onu.
yakın yerlerde değil zaman zaman görüşürüz diye ama çok zorlanıcam biliyorum. cunku bu 5 senelik ilişkimizin 3 senesi birbirimizden uzak şehirlerde geçti ve çok zor gunlerdi bizim için. hep herseye hasret herseyi hayal ederek yasadık uzak kaldıgımız dönemde. şimdi onun yanındayım. burda bu şehirde çok zor gunler gecirdim, maddi manevi çok sıkıntı yaşadım ama onun oldugu sehre geldiğim için asla pişman olmadım. yüksek lisans yaptıgım bölümde kadro acılsın diye cok bekledim ama olmadı.olacak gibi de değil.
bu kadrolara basvurma isteklerimden biride evleneceğimiz zaman yapılması gereken masrafları dusunuyor olmam. çunku benim ailem esya düğün masrafı vs konusunda destek olmayacak bana. herseyi kendim almak zorundayım ve su an ozel sektörde aldıgım maasla bunu yapmam coooook zor. hatta imkansız. ve giderek o evlenme fasıllarına yaklasıyoruz. onun maddi sıkıntısı yok. ailesi her türlü destek oluyor ama benim almam gereken yani kız tarafının alması gereken esyalar kısmı beni çok düşündürüyor. zaman zaman düşünüyorum acaba yavas yavas almaya baslasam mı bişeyler çeyizim için diye ama dediğim gibi düzenli güvendiğim bir işim olmadıgı için cesaret edemiyorum. çunku taksite girdikten sonra Allah korusun işsiz kalırsam kalakalırım ortada. şu an evde kalıyorum zaten. evin kirası faturası gideri derken pek taksitlere ayıracak bişey kalmıyor bana.
eğer diyorum bu iş olursa sabit düzenli bir maasım olur. o zaman hayatımı duzene sokabilirim. istediğimi kimseye yuk olmadan alabilirim. evleneceğimiz zaman eger kadro acılırsa burdaki üniversiteye yada kuruma geciş yaparım olmazsa en kötü ihtimalle istifa eder gelirim diyorum. ama istifa etmenin de bir şartı var malesef. elimi kolumu bağlayan da en cok bu. en az 4 sene bağlı oldugum kurumda kalmak zorundayım. mecburi hizmet şartı var yani. senet imzalatıyorlar.
bu ilişkide aramıza tekrar mesafeler girerse, yine eskiye en başa dönersek tekrar dayanamam gibi geliyor. çok zoruma gidiyor
yazarken basında da söyledim olması ihtimali düşük ama olursa bırakıp gitmek çok zor. düşüncesi bile boğazıma yumruk gibi oturuyor. gözlerim doluyor kendimi avutuyorum bunu bizim için yapmak istiyorum diyorum.eğer düzenli bir işim olmazsa evlenme meseleleri çıkınca onun ailesine karşı ben mahcup olucam diyorum. benim mahcup olmam erkek arkadaşımı da üzecek. Erkek arkadaşıma bu meseleden bahsettiğimde gitmemi istemiyor çünkü onun için de çok zor. daha önce ona açık bir şekilde söyledim ailemin bana maddi konuda hiçbir desteğinin olmayacağını. oda ne için gitmek istediğimi biliyor. o da benim durumumda biliyorum. canı çok sıkılıyor.
ilanları gördüğüm gün belgelerin hepsini hazırladım. o gün bile postaya versem giderdi ama gönderemedim. 1 haftadır belgeler bana bakıyor ben belgelere
ne yapacağımı bilmiyorum. bu güne kadar o kadar çok düzen bozup yeniden düzen kurmak zorunda kaldım ki artık çok yoruldum düzen bozmaktan artık sabit bir yerim olsun istiyorum, yarınım ne olacak diye düşünmek istemiyorum, kendimi biraz da olsa guvende hissetmek istiyorum çok şey mi istiyorum bilmiyorum. Allaha şükür bugüne kadar kimseye muhtaç olmadan geldim ama yarınım ne olacak bilemiyorum. sürekli gelecek kaygısı içindeyim Bunları sadece paylaşmak istedim. malesef sorunlarımın çözümü yine bende bitiyor. karar vermek cok zor, çok ağır. Allaha dua ediyorum Allahım bana doğru yolu göster beni şaşırtma, hakkımızda hayırlısı neyse onu nasip et diye. Belki daha olmamış bişey için bu kadar kendini üzmenin bir anlamı yok diye düşünebilirsiniz ama belgeleri gönderirsem ve mülakata çağrılırsam gitmeme şansım yine var ama bu seferde başkasının kısmetine engel olmuş olucam. bunu asla istemem. kesin kararımı vermeden hadi göndereyimde çağrılırsam da gitmeyiveririm diyemiyorum. bunu yapan insanlar çok malesef etrafta. gecmişte sırf böyle yapan insalar yuzunden cok sanslar kaçırdım ama herseyin bir sebebi vardır diyerek isyan etmedim.
sizce ne yapmalıyım kızlar demeyeceğim sizlere. dediğim gibi sadece paylaşmak istedim.
bizimde 5 ay sonra 5 sene olucak 5 senedir ayrıyız aramızda 14 saat var dilekolay 14 saat 
ve şimdi askerde 1.5 senede öyle geçicek hep ayrıyız anlayacağın benim onun oldugu yere gitmem imkansızdı onun da benim oldugum yere arada söz yok nişan yok belki mesleğini yapabilse o gelirdi ama askerliğide oldugu için gelmedi 
