Butun topigi okudum, hepinize bayıldım. İyi ki acılmıs bu konu. Bana ilham verdiniz ve beni kendimi sorgulamaya ittiniz:)
Ben sade yasamı bi tek evimde yapabildim, o da kalabalık goruntuye tahammul edemedigim ve cok esyalı evlerin temizligi zır oldugu icin. 2+1 kucucuk bir evim var, yalnız yasıyorum bana yetiyor. Cok az esyam var, halılarımı dahi attım.
Mutfak alısverisi konusunda cook tutumluyum senelerce agzına kadar doldurdugum dolapta curuyenleri cope ata ata artık haftalık menu belirleyip ona gore haftalık alısveris yapıyorum.
Giyim alısverisi konusunda bir hayli savrugum. Ne bulursam alırım kombinleyemem de. Giymedigim bir suru kıyafetim var ve ilerde ya giyersem diye atmaya kıyamıyorum. Aynı sekilde ayakkabı canta vs. De
cimri miyim neyim bilmiyorum
Genel anlamda parasal anlamda da savrugum. Kiramı babam oduyor, kredi kartımı da. Maasım bana kalıyor ve ben tek basına o parayı yonetemiyorum, her ay eksiye giriyorum. Bu konuyu asmam gerek.
Ve en sikayetci oldugum konu, zaman tasarrufum yok. İsim cok rahat mesai saatim yok, halletmem gereken isler belli olur nerdeyse aylık olarak. İse gitme zırunlulugum olmadıgı icin aksama kadar uyuyorum. Gunun en verimli saatlerini heba ediyorum. İslerimi de son dakikaya bırakıyorum. Tembel tembel tv izlemekle geciyor gunum. Bu yuzden haftaya her sabah ise 8de gidip islerimi ofiste halledicem. Son dakikaya bırakmadan tv karsısında uyusup kalmadan...
Uyanmak benim icin buyuk bir sorun. Erken kalkanlara cok ozeniyorum. Bunun icin yapabilecegim bi sey var mı bilmiyorum
Işe gitmeyeceğim bugün.
philosophy eğer gerçekten ihtiyaç ise al canım. Ama ihtiyaç istek dengesini iyi düşünmen gerek. 
