İyi akşamlar herkese.Biraz klişe olacak ama ben de uzun süre sizleri takip edip yeni üye olan arkadaşlardanım.Aslında biraz yazmaya içimi dökmeye ihtiyacım vardı ve bu yüzden üye oldum.Nerden başlayacağım bilmiyorum ama konuya girmek isterim hemen.
Benim okuldan tanıştığım bir çocuk var-daha çok arkadaş vasıtasıyla oldu bölümlerimiz farklı-.Yaklaşık olarak 4-5 aydır görüşüyoruz.Henüz adını koyabileceğimiz bir ciddiyete kavuşamadık zaten birazdan anatacaklarımdan sonra imkansız olduğunu anlayacaksınız.Biz bu arkadaşla tanışıp konuştuktan yaklaşık 1 hafta sonra bizi tanıştıran arkadaşıma sorular sormaya başlamış.Sevgilisi var mı?,Hangi bölümde okuyor? vs.Çok yakın olmamamıza rağmen bir kere karşılaştığımızda yolda beni çevirip (ben ayaküstü iyi günler deyip yoluma devam etmiştim) ''Neden ortalardan görünmüyorsun?'' diye başlayıp uzun uzun konuşmuştu.Buna benzer çok olay yaşadık.Artık arkadaş ortamında adımız birlikte anılıyordu.Ortak arkadaşlarımız ve onun arkadaşları imalı imalı konuşmaya başlamışlardı bayağı.Biz de arkadaşlığın bir üst,sevgilinin ise bir alt seviyesinde konuşuyorduk.Anlayacağınız iş ciddiye sarıyordu.Dediğim gibi bildiğiniz çift olmuştuk.
Daha sonra bazı sebeplerden dolayı bir süre görüşemedik.İki gün önce bizi tanıştıran arkadaşım beni aradı.X (konuştuğum çocuk) biraz utangaç bir çocuk benim sana söylememi istedi.Daha doğrusu sormamı istedi deyince benim kalbim kuşlar gibi atmaya başladı.Nasıl desem ilk defa bu kadar çok güvendim ilk defa bu kadar çok inandım birine.Ve sonunda gerçek insanı buldum diye düşünürken bana geçen gün toplandığımızda yanımda olan kızı sordu -ki bu kız benim canım,ciğerim,bildiğiniz kardeşim gibi-.Sonra X'in -sadece o gün bir kereliğine görmüştü,yani ben tanıştırmıştım- benim canım arkadaşımdan hoşlandığını ve benim arkadaşımla konuşmamı istemiş.
Kafamdan aşağı sıcak sular döküldü.Bildiğiniz tüylerim diken diken oldu.Hiçbir şey diyemedim seni sonra ararım deyip,kapadım telefonu.Ne ağlayabildim,ne bağırabildim.Sonra fark ettim yaklaşık 1 saat boyunca dalmış gitmişim.Böyle şeyler sadece dizilerde filmlerde olur sanıyorken başıma geldi.Şu an sadece nefret var içimde çok soğuk bir nefret.Yalnız şöyle bir sorun var ki sürekli anılar kendiliğinden dökülüyor sonra bu durum geliyor aklıma.Normalde canımın içi arkadaşımı arar anlatırdım bunu ama yapamıyorum.Sonuçta sevdiğim insan ondan hoşlanıyor.Ben de sizlere yazmak istedim.
Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
Benim okuldan tanıştığım bir çocuk var-daha çok arkadaş vasıtasıyla oldu bölümlerimiz farklı-.Yaklaşık olarak 4-5 aydır görüşüyoruz.Henüz adını koyabileceğimiz bir ciddiyete kavuşamadık zaten birazdan anatacaklarımdan sonra imkansız olduğunu anlayacaksınız.Biz bu arkadaşla tanışıp konuştuktan yaklaşık 1 hafta sonra bizi tanıştıran arkadaşıma sorular sormaya başlamış.Sevgilisi var mı?,Hangi bölümde okuyor? vs.Çok yakın olmamamıza rağmen bir kere karşılaştığımızda yolda beni çevirip (ben ayaküstü iyi günler deyip yoluma devam etmiştim) ''Neden ortalardan görünmüyorsun?'' diye başlayıp uzun uzun konuşmuştu.Buna benzer çok olay yaşadık.Artık arkadaş ortamında adımız birlikte anılıyordu.Ortak arkadaşlarımız ve onun arkadaşları imalı imalı konuşmaya başlamışlardı bayağı.Biz de arkadaşlığın bir üst,sevgilinin ise bir alt seviyesinde konuşuyorduk.Anlayacağınız iş ciddiye sarıyordu.Dediğim gibi bildiğiniz çift olmuştuk.
Daha sonra bazı sebeplerden dolayı bir süre görüşemedik.İki gün önce bizi tanıştıran arkadaşım beni aradı.X (konuştuğum çocuk) biraz utangaç bir çocuk benim sana söylememi istedi.Daha doğrusu sormamı istedi deyince benim kalbim kuşlar gibi atmaya başladı.Nasıl desem ilk defa bu kadar çok güvendim ilk defa bu kadar çok inandım birine.Ve sonunda gerçek insanı buldum diye düşünürken bana geçen gün toplandığımızda yanımda olan kızı sordu -ki bu kız benim canım,ciğerim,bildiğiniz kardeşim gibi-.Sonra X'in -sadece o gün bir kereliğine görmüştü,yani ben tanıştırmıştım- benim canım arkadaşımdan hoşlandığını ve benim arkadaşımla konuşmamı istemiş.
Kafamdan aşağı sıcak sular döküldü.Bildiğiniz tüylerim diken diken oldu.Hiçbir şey diyemedim seni sonra ararım deyip,kapadım telefonu.Ne ağlayabildim,ne bağırabildim.Sonra fark ettim yaklaşık 1 saat boyunca dalmış gitmişim.Böyle şeyler sadece dizilerde filmlerde olur sanıyorken başıma geldi.Şu an sadece nefret var içimde çok soğuk bir nefret.Yalnız şöyle bir sorun var ki sürekli anılar kendiliğinden dökülüyor sonra bu durum geliyor aklıma.Normalde canımın içi arkadaşımı arar anlatırdım bunu ama yapamıyorum.Sonuçta sevdiğim insan ondan hoşlanıyor.Ben de sizlere yazmak istedim.
Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
