- 19 Kasım 2013
- 18.665
- 33.653
- 798
- Konu Sahibi AryaEvaninAnnesi
-
- #41
Size çokça sarilirim.Tabii ki hersey düzelecek,su an hamileliğin verdiği duygusallık, hormonlar, geçmişteki deneyiminizden kaynaklı kaygilar hepsi usuşmuş gibi geliyor ama geçecek bu günler ,sağlıcakla alın kucaginizaMerhaba buraya daha önce Cennet Kuşu Arya'nın hikayesi diye konu açmıştım. Bilenler bilir. (konuyu ekliyorum Bir Cennet Kuşu Arya Hikayesi ) bilmeyenler için özetleyeyim 33 haftalık doğum yaptım 1900 gr kızımı yoğun bakıma emmesi gelişsin diye bıraktım. Ciğerine mama kaçırdılar bitkisel hayata girdi. 1 yıl saksıda çiçek gibi gözünü bile kırpmadan tam 7 kez kalbi durarak yaşadı. 7. kalp durmasında vefat etti. 1 yıl 10 gün bir yoğun bakım odasını ev yaptık.
Şimdi o zorlu yollardan sonra yeniden hamileyim. Çok korkuyorum. Ama dünyada korkaklar değil cesurlar kazanır düşüncesi ile bu yola girdim.
12. haftayı doldurdum. Dün ikili testim vardı. Bebeğimin cinsiyetini öğrendim erkek. Bi yanım çok sevindi ama bir yanım aşırı buruldu. Eve geldikten sonra kızımın giymediği pembe tavşanlı bornozunu, pembe küvetini, renk renk bandanalarını düşünüyorum. Yine bir yerlerde eksik kalmış gibiyim. Eşyalar öylece kaldı. Tokalar tütülü elbiseler...
Bu düşüncede boğulurken karnımdaki oğluma derin haksızlık yaptığımı da düşünüyorum. Bu sefer anneliğimi sorguluyor. Kendime kızıyorum. Ne biçim annesin diyorum. Onu çok seveceğim biliyorum. Ama yine de sevemezsem diye de korkuyorum. Kızıma aşırı bağlıydım. Eşimle en büyük hayalimizdi kızımızın olması. Şimdi hem mutluyum hem buruk. Hem korkuyorum anne olamamaktan yeterince sevememekten...
Nolur beni yadırgamayın evlat ayırıyor demeyin. Sadece herşey düzelecek mi bilmek istiyorum.
Ali emiri biliyorum hatta hamileliğimde ilk onun doktoruna gittim. Siz sema hanıma destek oldunuz bana da olun hocam diye.Önceki konunuzu okudum içim yana yıkıla,resimlerinize baktım,kahroldum bu akşam.
Allah sabırlar versin dilerim Arya'nın yattığı yer incitmesin,huzurla uyusun.
Ali Emir vardı belki duymuşsunuzdur, hastanede ihmal ve yanlış tedavi sebebiyle kaybedilen bebek,onun annesi de hukuk mücadelesini sürdürüyor en son hemşirelerden biri vicdan azabına dayanamayıp doğruları söylemişti mahkemede de davanın seyri değişmişti, Bir de kardeşi oldu ona Ali Ömer dedi annesi toparlanıyorlar iyi geldi Ali Ömer onlara.
Size de iyi gelecek Arya'nın kardeşi/oğlunuz,yaralarınızı birlikte saracaksınız. Korkmanız normal ,umutla,umutsuzlukla,çaresizlikle ve daha sayamayacağım bir çok duyguyla yaşanmışlıklarınız var ama siz çok güçlü ve çocuğu için herşeyi yapabilecek,kıymet verecek bir annesiniz. Eminim oğlunuzu çok seveceksiniz. Tabi ki Arya'nın yeri olacak hep kalbinizde, ama oğlunuza da,belki sonradan yeniden doğacak bebeğinize de yer olacak. Kimse kimsenin yerini dolduramaz zira.
Rabbim sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.
Sema hanımın ne kadar değiştiğini,iyileştiğini de görüyorsunuz değil mi? Ben ilk zamanlar videolarını izlerken oturup ağlıyordum,yazdıklarını bazen okuyamıyordum yüreğim kaldırmıyordu zira. Şimdi içim ısınıyor,sıcacık oluyor paylaşımlarına bakınca.Ali emiri biliyorum hatta hamileliğimde ilk onun doktoruna gittim. Siz sema hanıma destek oldunuz bana da olun hocam diye.
Evet onunki de çok zor. Biliyorum bu süreçte çok anne tanıdım çok dostum oldu.Sema hanımın ne kadar değiştiğini,iyileştiğini de görüyorsunuz değil mi? Ben ilk zamanlar videolarını izlerken oturup ağlıyordum,yazdıklarını bazen okuyamıyordum yüreğim kaldırmıyordu zira. Şimdi içim ısınıyor,sıcacık oluyor paylaşımlarına bakınca.
Şimdi sarıyor yaralarını o da yavrusuyla.
Sizde iyileşeceksiniz ,iyi gelecek bebeğiniz size de.
Etmem mi Allah umut ettirip kimsenin umut dallarının kırılmasına izin vermesinKorkularınız çok normal, içinizi ferah tutun. Oğlunuz olacak ve siz onu çok seveceksiniz. Birini sevdiniz diye diğerini sevmeyeceksiniz diye bir şey yok tabiki. Hepsinin yeri ayrı. Allah sağlıklı ömürler versin, sağlıkla büyütmeyi nasip etsin.
Benimde bebeğimin kalbi durdu karnımda. Bana da dua eder misiniztekrar sağlıklı bir evlat için
Merak etme annesi herşey iyi olucak onu çok ama çok seveceksin. Bu psikolojide olman çok normal ama ben şöyle düşünüyorum kız olsaydı eğer herşeyi ' bu onundu o kullanamadı " diye düşüneceksin .daha çok üzüleceksin.. Rabbimin bildiği bir hayır vardır elbet..onu kollarına alınca uzuntulerin geçecek kokusu bile yetecek inan.Merhaba buraya daha önce Cennet Kuşu Arya'nın hikayesi diye konu açmıştım. Bilenler bilir. (konuyu ekliyorum Bir Cennet Kuşu Arya Hikayesi ) bilmeyenler için özetleyeyim 33 haftalık doğum yaptım 1900 gr kızımı yoğun bakıma emmesi gelişsin diye bıraktım. Ciğerine mama kaçırdılar bitkisel hayata girdi. 1 yıl saksıda çiçek gibi gözünü bile kırpmadan tam 7 kez kalbi durarak yaşadı. 7. kalp durmasında vefat etti. 1 yıl 10 gün bir yoğun bakım odasını ev yaptık.
Şimdi o zorlu yollardan sonra yeniden hamileyim. Çok korkuyorum. Ama dünyada korkaklar değil cesurlar kazanır düşüncesi ile bu yola girdim.
12. haftayı doldurdum. Dün ikili testim vardı. Bebeğimin cinsiyetini öğrendim erkek. Bi yanım çok sevindi ama bir yanım aşırı buruldu. Eve geldikten sonra kızımın giymediği pembe tavşanlı bornozunu, pembe küvetini, renk renk bandanalarını düşünüyorum. Yine bir yerlerde eksik kalmış gibiyim. Eşyalar öylece kaldı. Tokalar tütülü elbiseler...
Bu düşüncede boğulurken karnımdaki oğluma derin haksızlık yaptığımı da düşünüyorum. Bu sefer anneliğimi sorguluyor. Kendime kızıyorum. Ne biçim annesin diyorum. Onu çok seveceğim biliyorum. Ama yine de sevemezsem diye de korkuyorum. Kızıma aşırı bağlıydım. Eşimle en büyük hayalimizdi kızımızın olması. Şimdi hem mutluyum hem buruk. Hem korkuyorum anne olamamaktan yeterince sevememekten...
Nolur beni yadırgamayın evlat ayırıyor demeyin. Sadece herşey düzelecek mi bilmek istiyorum.
Çok kırıcı yazmamış mısınız ? Evlat istedim ben. Evlat değil kız evlat istiyorsunuz demek çok üzücü olmuş. Sadece orada bir boşluk var. Oğlumu kaybetmiş olsaydım o zaman evde mavi zıbınlar olsaydı onlar boş kaldı diye üzülecektim. Sizin hiç hayalleriniz yarım kalmamış belli ki yoksa bu kadar kırıcı konuşmazdınız.Toka? Tütü?
Bunlar onemli değil. Evini, yuvasını bırakıp gitmesin bebekler. Cinsiyetin ne önemi var?
Bir bebek melek olunca, yerine gelen bebek aynı cins olmalı gibi bir algı, bir beklenti var bu ülkede. Ben buna çok şaşırıyorum. O kadar çile çekmişsiniz ve bu yüzden burukluk duyuyorsanız demek ki evlat değil kız evlat istiyorsunuz sadece.
O konuya baktım, özellikle yine bir kız istemissiniz. Hatta konunuza yazanlar, cinsiyetin önemi yok sağlık önemli demiş.
O da olur umarım. Kendinizi sartlamayin.
Bu konudan bağımsız olarak bende size kesinlikle hak veriyorum. Bana ikinci çocuğum kız olunca inanmazsınız ama nasıl yaptınız diye soran oldu herhangi bir yöntem uygulamış miyiz yani dedim yok ilkini nasıl yaptıysak ikincide de aynısını yaptık ne diyim ki öyle sorana yani soranda evlat sahibi biriydi.. Kız neyse erkekte öyleSizinle alakası yok belki ama son zamanlarda oğlan çocuklarına yapılanlar eskiden kız çocuklarına yapılanlar gibi geliyor bana. Evladın cinsiyeti olmamalı. Sizin bir parçanız, siz seçtiniz dünyaya getirmeyi. Haksızlık oluyor oğlan çocuklarına da günümüzde.
Canım senin yaşadıklarını kim yaşasa ne psikolojide olurdu. Hiç kendini suçlama tabiki hepsi çok normal. Eminim oğlunu da çok çok seveceksinDoğal dimi ? Sanki haksızlık gibi hissediyorum. Aryayı düşünürken oğlumu ihmal ediyorum gibi. Doğunca geçecek koklayınca bitecek hepsi.
Sanırım beni en iyi anneniz anlar. Çok selam söyleyin ellerinden öpün benim yerime. Bi yerlerde yıllar sonra bile aynı acının var olduğunu bilsin.Gözlerim dolarak okudum. Annem de ilk bebeğini yani ablamızı 1 aylıkken kaybetmiş. Sonra hemen abime hamile kalmış, tabi o zamanlar cinsiyetler doğuma kadar bilinmiyor, abimin pembe battaniye ile fotoğrafı var, ardından ben sonra kızkardeşim, hepimiz o pembe battaniyeye sarılıp kundak yapılmışız, aynı tulumu giymişizinşallah sizin tulumlar, zıbınlar da dolacak. Doğacak çocuklarınıza ablalarını anlatacaksınız, sevgiyle, Özlem’le dinleyecekler. Ben anne olduktan sonra annemle sarılıp ablam için annemle ağladım mesela, o zamana kadar annemin nasıl bir acı yaşadığını anlayamamıştım, ki 1 ay yaşamış sadece, ama sevgisi, hayatında kapladığı yer o kadar büyük ki. Annem bizleri hep çok sevdi, hep de çok sever, ama ablamı da hep özlemle anar. İnşallah sağlıkla kucağınıza alır, sağlıkla mutlu güzel bir ömür geçirirsiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?