Arkadaşlar öncelikle merhaba. Size başımdan geçenleri anlatmak istiyorum çünkü hamilelik hem çok güzel bir süreç hemde riskli bir dönem. Ben 2015in aralık ayında 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Bebek istiyorduk fakat gebelik öncesi hiç doktora gitmedim bu bizim hatamız kabul ediyorum. Hamile olduğumu öğrendikten iki gün sonra Yenibosna da bulunan nisa hastanesine gitmeye karar verdik eşimle çünkü iyi bir hastane olduğunu duymuştuk. Her ay düzenli olarak kontrole gidiyordum 9. Haftada yaşadığım ufak kahverengi akıntımdan başka 20. Haftaya kadar bir sıkıntı yaşamadım. Lekelenme olduktan sonra 16. Haftaya kadar Progestan kullandım. Doktor muhabbet hanım her gittiğimizde bebeğin çok iyi olduğunu herşeyin yolunda olduğunu söyledi hep. Taaki 30 mart 2016 akşamına kadar. Akşam evde oturmuş tv izliyorduk. Birden çok şiddetli bir kanama başladı neye uğradığımı ne yapacağımı şaşırdım eşimle birlikte hemen evimize en yakın özel hastaneye koştuk. Yol boyunca karnımı tutuyor bebeğim gitme diye bağırıyordum (Rabbim kimseye yaşatmasın) hastaneye vardığımızda bebeğimin yaşadığını öğrendik şükrettik. Ama tabi kanamam devam ediyordu. Bebeğin plesantasında kanama olduğunu söyledi doktor. O gece o hastanede tedavim yapıldı. Sabah kendi hastanem olan nisa hastanesine gitmek istedim. Muhabbet hanım daha iyi bilir dedim. Neyse gittik muhabbet baktı içerde kanama görünmüyo dedi. Ertesi gün detaylı ultrasona Reyhan hanım çağırdı ve bebeğimin gelişiminin3 hafta geride olduğunu, bunun bu zamana kadar Nasıl farkedilmediğini sordu muhabbeti çağırdı, cevap veremedi bizimki! 2 gün sonra kanamam azaldı rengi kahverengiye döndü ve taburcu oldum. 15 gün evde yattım. Hiç kalkmadan yattım. 15. Gün yine yoğun kanamayla bu sefer direkt nisa hastanesine gittim. Muhabbet hanımcım beni 3 gün hastanede yatırarak ve sadece serum takarak tabiri caizse yeterince söğüşledikten sonra hastanelerinde ölmemden korkup elime bi kağıt tutuşturup devlet hastanesinde tedavime devam edilmesini söyledi. Ben kanamam devam ederken Çapa tıp fakültesine gönderildim. Çapaya gittiğimizde beni önce bi profesör sonrada uzman doktorlar muayane ederek gözetim altına aldılar. İlaç tedavisine başladılar iğne ve fitillerle kanamamı bi nebze durdurdular. Fakat çok geç kalınmıştı. 3 gün hastanede yattım yine gözlem odasındaydım ve sorunlu gebelik yaşayan bi çok kadınla tanıştım, acı gerçekle burda yüzleştim. Sorunlu gebelik yaşayan 2 kadından 1i özel hastane mağduruydu. Bebeğinin don sendromlu olduğunu 8 aylıkken Çapa hastanesinde öğrenen bir kadın vardı mesela ertesi gün bebeğini kaybetti. O da benim gibi başlarda nisa hastanesine gittiğini söyledi. Bunun bi kaç örnek var orda. Doktor bile Şefi. Özel hastanelerin hataları yüzünden günde kaç Bebek kaybediyoruz biliyomusun diye. Vel hasıl arkadaşlar 17 nisan gecesi bebeğimi kaybettim ve suni sancıyla 23 haftalık ölü bir Bebek dünyaya getirdim. Hayatımın en kötü deneyimiydi. Allah bunu unutturacak başka acı vermesin ne diyeyim. Bebeğimin herşeyini hazırlamıştım kısmet değilmiş. İlk bebeğimdi melek oldu. Rabbim size bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. Demem o ki özel hastanelere güvenmeyin. Mutlaka aynı Zamanda tam teşekküllü bir devlet hastanesine düzenli olarak gidin. Özel hastaneler para tuzağından başka bişey değil. Bebeğinizi ve kendinizi onlara emanet etmeyin. Ben yandım siz yanmayın.Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin
Yokmu kimse
