Bu konuya ilk yazdığım zaman aklımda bir sürü acaba vardı. Müthiş korkuyordum, süreç boyunca neler olacak diye bir sürü soru vardı aklımda. Şimdi bebişim kucağımda benden sonra buraya acabalarla bakacaklar için yazmak istedim sürecimi.
21 haftalık hamileyken detaylı ultrasona gittik. Açıkçası zor bir dönemdi ve o zamana kadar her şey yolunda olduğu için o kontrolde biraz moral buluruz diye düşünmüştük. Kontrol sonuna kadar da her şey alıştığımız gibiydi. En son doktor bir de aşağıdan kontrol edelim dedi kontrol sonrası rahim ağzı yetmezliği olduğunu ve serklaj yapılmasını önerdiğini söyledi.
Serklaj nedir, niye yapılır, riskleri neler diye düşünürken burayı buldum. Bir sürü insan bana her şeyin yoluna gireceğini rahat olmamı söyledi.
Şimdi acaba diyorsanız: rahat olun Allah’ın izniyle her şey yoluna girecek. Serklaj basit bir operasyon. Ben spinal anestezi aldım. İlk iki gün kanamam oldu sonra bitti. Rahim ağzına atılan bir dikiş operasyonu. Dikiş tuttuğu sürece güvenin çünkü çok kalın bir iple yapılıyor. Bebeğin tekmelemesi mümkün ama sökemez rahat olun :)
Bende hem açılma hem hunileşme vardı. Dikiş tuttuktan sonra sıklıkla kontrole gittik. Bir noktadan sonra doktor dikişe bakmıyordu bile.
Başımızın belası ama olmazsa olmaz progestan hapı vardı tabi. Doğuma kadar kullandım ben. Aşırı akıntı yapıyor, hatta 10’lu külot aldım beyaz. Akıntı oldukça kaynatıyordum.
Bu süreçte en önemlisi enfeksiyon kapmamak. O nedenle iç çamaşırlarımı ayrı yıkadım ve hep kaynattım, sürekli de değiştim. Günlük ped önermediler ben de kullanmadım.
Dikişiniz tuttu ama yatak istirahatindesiniz. En önemlisi birinden mutlaka yardım isteyin. Anneniz, kardeşiniz ya da kayınvalideniz yanınızda mutlaka birisi olsun. Fiziki zorluğu bir yana ben psikolojik olarak çok zorlandım. Annemlerden yardım isteyene kadar akıl sağlığım epey zarar görmüştü. Sonraki kalan 10 hafta rahat ettim. Siz siz olun yardım isteyin, yanınızda sadece konuşmak için bile biri olsun.
Benim durumumda eğilmek, yürümek, uzun süre oturmak, sırt üstü yatmak, oturarak banyo yapmak vs yasaktı. Dolayısıyla yemek ve diğer işlerimi ailem ve eşim halletti. Ama sizin daha rahat da geçebilir tabi ki. Her ne olursa olsun yardım isteyin.
Magnezyum çok önemli, hem kabız olmanızı engelliyor (evet kabız da olamıyoruz) hem de kasılmaları önlüyor. Canımız magnezyum.
Dikiş tamamsa, istirahat ediyorsanız bebişe odaklanın. Ben dediğim gibi psikolojim nanay olduğundan 33.haftaya kadar kıyafet bile bakmadım. Siz bakın umut olsun, iyiye odaklanın.
34-35.haftalarda bebeğin gelişimi biraz yavaşladı. Karnım da 32de filan çıktı zaten. 37 olduğumuzda doktor nst sonuçlarına da bakarak almak daha iyi olacak dedi. Sezeryan sırasında serklajımı açtı ve doğrudan açılmam başlamış. Yani verdiğimiz en doğru kararlardan biriydi.
Bebiş solunum sıkıntısıyla 8 gün yoğun bakımda kaldı. Çok zordu. Serklaj olduğumda da bebek katta sesleri duyup üzülüyordum. Doğumdan sonra da benzeri oldu. Ama 8 gün sonunda Göksu kuş evimize kondu. İşitme testinden de ilkinden geçemedi ama bugün geçti. Allah’a şükürler olsun bu güne geldik.
Bu başlık altında birlikte geri saydığımız arkadaşlar oldu. Ben doğumda hepsine dua ettim nickleriyle. :) bu başlığa bakıp bu mesajı okuyanlar ve çare arayanlar bilin ki size de dua ediyorum işleriniz kolaylaşsın diye. İçinizi ferah tutun, önce Allah’a sonra doktora ve kendinize bir de bebeğinize güvenin. Unutmayın o da doğmak istiyor. Çok uzattım ama buradaki tüm arkadaşlardan Allah razı olsun. İyi ki varlar. Rabbim evlatlarının hep güzel günlerini göstersin onlara ve evlatlarına bağışlasın onları. Sorusu olan mesaj atabilir. Ara ara buraya bakacağım. Allah’a emanet olun.
Not: progestan bittiği için aşırı mutluyum :)
kısmet bakalım bir dikişler alınsın normal seseryan farketmez sağlıkla gelsinler
psikolojik olarak tuvaletim geliyor ama yapamıyorum dikkat ediyorum Çok fazla dikkat ediyorum sanırım 
banyo konusunda ayakta duş alıyorum oturarak yapmak enfeksiyon riskini arttırıyor demişlerdi. Ama şu saatten sonra sadece ıslak mendille silinmeyi düşünüyorum 
