• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Psikoterapi alanlar yardımcı olabilir mi ?

Üzüldüm keşke destek olsalar.
Terapilere zamanla alışırsınız diye umuyorum
Keşke..
Destek olmadıkları gibi bir de köstek oluyorlar .. umarım yarıda bırakmam terapiyi.. çok üstüne geliyorlar .. o psikolog seni bozdu diyorlar.. kimse bunkız neden böyle davranıyor diye düşünmüyor
 
Yukarda bahsettiğiniz durum obsesyon ya da Öz Türkçesiyle takıntıdır. Tek başına bu söylediğiniz ne Okb'nin ne okkb'nin ne de ptss'nin tanımı olur. Okb'de de Ptss'de de bambaşka ruhsal rahatsızlıklarda ve hatta aşık olduğunuzda da istemdışı takıntılara kapılınabilinir. Tanı koyabilmek için ise hastalıkların başlıklarındaki kelime köklerini üstün körü tanımlayabiliyor olmak dışında dsm tanı kriterlerini bilmek ve danışanı çok yönlü değerlendirebilmek gerekir.

Konu sahibinin hem terapistinin koyduğu teşhis hem yaptığı açıklamalar -duygusal anlamda künt bir yapısı olduğunun söylenmesi mesela- okkb'ye işaret ediyor. Başkalarını kendinizce sınava çekmeden önce siz okb'yle aralarındaki farkı biliyor musunuz bir ona bakın, ondan sonra konuşalım.
Bu konuyu burada açtığıma pişman oldum açıkcası. Bazılarının konu hakkında bilgisi Yok maalesef, basit bir takıntı hastalığı zannediyorlar .. şöyle yap böyle yap diyorlar .. ben ne yapmam gerektiğini biliyorum zaten ama bunu eyleme dökemiyorum henüz ..
bir çok insan obsesif kişiliği okb hastalığıyla karıştırıyor maalesef. Geçen psikoloğum şöyle bir cümle kurdu.. ağır bir obsesifin içinden terapi sürecinde histrionik ve nevrotik bir insan çıkar .. o kadar doğru ki..
Ben terapiye gitmeden bunların ne demek olduğunu bilmiyordum ..
insanlarımız yardımcı olmaya çalışıyorlar anlıyorum ama bu öyle boşver takma hayatını yaşa mutlunolmaya bak demekle olmuyor maalesef
 
Yukarda bahsettiğiniz durum obsesyon ya da Öz Türkçesiyle takıntıdır. Tek başına bu söylediğiniz ne Okb'nin ne okkb'nin ne de ptss'nin tanımı olur. Okb'de de Ptss'de de bambaşka ruhsal rahatsızlıklarda ve hatta aşık olduğunuzda da istemdışı takıntılara kapılınabilinir. Tanı koyabilmek için ise hastalıkların başlıklarındaki kelime köklerini üstün körü tanımlayabiliyor olmak dışında dsm tanı kriterlerini bilmek ve danışanı çok yönlü değerlendirebilmek gerekir.

Konu sahibinin hem terapistinin koyduğu teşhis hem yaptığı açıklamalar -duygusal anlamda künt bir yapısı olduğunun söylenmesi mesela- okkb'ye işaret ediyor. Başkalarını kendinizce sınava çekmeden önce siz okb'yle aralarındaki farkı biliyor musunuz bir ona bakın, ondan sonra konuşalım.
Pardon, yanlış mı anlaşıldım acaba? Ben yazdığınızı okuyunca bilginiz var sanıp tüm iyi niyetimle sormuştum.
(Kendimde olan birşeydi)
Konu sahibiyle alâkalı değildi yani.
Ne bu şiddet bu celal:110:
 
Bu konuyu burada açtığıma pişman oldum açıkcası. Bazılarının konu hakkında bilgisi Yok maalesef, basit bir takıntı hastalığı zannediyorlar .. şöyle yap böyle yap diyorlar .. ben ne yapmam gerektiğini biliyorum zaten ama bunu eyleme dökemiyorum henüz ..
bir çok insan obsesif kişiliği okb hastalığıyla karıştırıyor maalesef. Geçen psikoloğum şöyle bir cümle kurdu.. ağır bir obsesifin içinden terapi sürecinde histrionik ve nevrotik bir insan çıkar .. o kadar doğru ki..
Ben terapiye gitmeden bunların ne demek olduğunu bilmiyordum ..
insanlarımız yardımcı olmaya çalışıyorlar anlıyorum ama bu öyle boşver takma hayatını yaşa mutlunolmaya bak demekle olmuyor maalesef

konu hakkında bilgim yok
Allah yardımcın olsun, umarım en kısa sürede atlatır, huzurlu ve mutlu günlerine başlarsın demek istedim
 
Geçmiş olsun size göre kişiliğinizin değişmesi isteniyor alışkanlıklarınızdan,yapmak istediklerinizden tutun düzeninize kadar.
Artı yönleri de var eksi yönleri de tabi ki kişiliğinizi değiştirmek kolay olmayacaktır.
Biz bile misal diyet yapacagım diyip irademize sahip olamayıp diyeti bozarız.
Zamanla terapi gördükçe ilerleme kaydedeceksiniz.
Hipnoz yöntemi faydalı olabilir mesela.
doktorunuza güvenin ve söylediklerini uygulamaya çalışın
 
Pardon, yanlış mı anlaşıldım acaba? Ben yazdığınızı okuyunca bilginiz var sanıp tüm iyi niyetimle sormuştum.
(Kendimde olan birşeydi)
Konu sahibiyle alâkalı değildi yani.
Ne bu şiddet bu celal:110:
Yanlış anlaşılma oldu bence de :110: Ama biraz soruyu sorma tarzınızla alakalı sanırım.. ben çelişkide kaldım ilk okuduğumda.. bilgi almak için mi sordu, yoksa imalı bir soru mu diye..
neyse ki açıkladınız Hoppa:KK39:
 
Geçmiş olsun size göre kişiliğinizin değişmesi isteniyor alışkanlıklarınızdan,yapmak istediklerinizden tutun düzeninize kadar.
Artı yönleri de var eksi yönleri de tabi ki kişiliğinizi değiştirmek kolay olmayacaktır.
Biz bile misal diyet yapacagım diyip irademize sahip olamayıp diyeti bozarız.
Zamanla terapi gördükçe ilerleme kaydedeceksiniz.
Hipnoz yöntemi faydalı olabilir mesela.
doktorunuza güvenin ve söylediklerini uygulamaya çalışın
Teşekkür ederim vakit ayırıp cevap verdiğiniz için
Kişiliğim değişir mi bilmiyorum ama etkilerimi değiştirmem lazımmış istediğim tepkileri almak için :KK64:
İnsan alışkanlıklarından davranışlarından kolay kolay vazgeçemiyor.
Benim kızım da diyet yapıyor 2 Aydır..
çok güzel dayandı.. hiç gizli gizli yemedi.. ama dayanamıyor artık.. bırakacağım diyeti diyor..
Bende terapi konusunda aynı noktaya geldim.. dayanamıyorum bırakmak istiyorum.. ama bırakırsam eski halime geri döneceğim biliyorum ..

insan yoruluyor sanırım..
herşeyde olduğu gibi psikoterapide istikrar ve sabır çok önemliymiş:olamaz:
 
Yolunuz uzun ve meşakkatli. Çıkmış olduğunuz bu yol öncesinde size bol sabır azim ve şifa diliyorum.
Daha güzel sağlıklı günlere kavuşmanız dileğiyle .Çok geçmiş olsun
 
Hocam dersin birinde,
"Farkındalıklar terapistleri sevindirir; danışanları üzer." demişti.

Şuan, hayatınızdaki birçok unsura daha farklı bir açıdan bakıyorsunuz. Farkındalık kazanarak devam ediyorsunuz yolunuza. Bu değişim yolunda atılmış güzel bir adım aslında. Psikoterapi süreci sancılıdır ancak şöyle bir gerçek var ki çok kıymetli: acının başladığı yerde başlar değişme motavisyonu. Ayrıca, bu sürece girip bir takım gerçeklerle yüzleşmek cesaret ister, güç ister. Oldukça güçlü olduğunuzu düşünüyorum.
 
Hocam dersin birinde,
"Farkındalıklar terapistleri sevindirir; danışanları üzer." demişti.

Şuan, hayatınızdaki birçok unsura daha farklı bir açıdan bakıyorsunuz. Farkındalık kazanarak devam ediyorsunuz yolunuza. Bu değişim yolunda atılmış güzel bir adım aslında. Psikoterapi süreci sancılıdır ancak şöyle bir gerçek var ki çok kıymetli: acının başladığı yerde başlar değişme motavisyonu. Ayrıca, bu sürece girip bir takım gerçeklerle yüzleşmek cesaret ister, güç ister. Oldukça güçlü olduğunuzu düşünüyorum.
Anlaşılmak beni çok rahatlatıyor .. insanlar acı çektiğimi anlamıyor, birşeyleri öğrenmek, farkına varmak şok etkisi yapıyor. Terapiden çıkınca çok düşünceli oluyorum.. bir yere çöküp hüngür hüngür ağlamak istiyorum
Mesajınız beni çok rahatlattı .. çok teşekkür ederim ..duygulandım off:KK64:
 
Yanlış anlaşılma oldu bence de :110: Ama biraz soruyu sorma tarzınızla alakalı sanırım.. ben çelişkide kaldım ilk okuduğumda.. bilgi almak için mi sordu, yoksa imalı bir soru mu diye..
neyse ki açıkladınız Hoppa:KK39:
Ay yok ne iması. Aceleyle sordum çıktım o sıra. Ama belirtmeliydim doğru
 
Pardon, yanlış mı anlaşıldım acaba? Ben yazdığınızı okuyunca bilginiz var sanıp tüm iyi niyetimle sormuştum.
(Kendimde olan birşeydi)
Konu sahibiyle alâkalı değildi yani.
Ne bu şiddet bu celal:110:

Ay çok özür dilerim, yanlış anlayıp alınganlık yapmışım:oops::oops: Dediğim gibi bahsettiğiniz obsesyondur. Her insanın zaman zaman aklına düşünmek istemediği şeyler takılabilir. Sizi çok rahatsız ediyorsa, günlük hayatınızı etkiliyorsa psikolojik destek almak hayat kalitenizi arttırabilir.

Benim kendi kendime uyguladığım bir yöntem var, ne kadar doğrudur bilmiyorum ama beni rahatlatıyor. Mesela diyelim ki internette rahatsız edici bir görselle karşılaştınız, ya da fi tarihinde bir olayda tam istediğiniz tepkiyi veremediniz. Gece tam uyuyacakken o görsel gözünüzün önüne gelip duruyor ya da keşke şöyle yapsaydım of niye yapmadım diye düşünüp duruyorsunuz. Gözlerinizi kapatıp o an aklınıza takılan düşünceyi nesneleştiriyorsunuz, sonra büyük metal bir çöp kutusuna kapattığınızı kutuyu zincirleyip bir uçurumdan fırlattığınızı hayal ediyorsunuz. Ya da yanarak kül olduğunu filan da hayal edebilirsiniz orası size kalmış. Bir şekilde sizi rahatsız eden düşünce her ne ise onun yok olduğunu, sizden uzaklaştığını hayal ediyorsunuz. Böyle yaptığımda o düşünce tekrar tekrar aklıma gelip uyumamı engellemiyor benim.

Ama şöyle birşey hatırlıyorum burada aklına sürekli aile üyeleriyle cinsel ilişki içinde olduğu düşünceler gelip, bundan çok rahatsızlık duyan ve suçluluk hisseden bir üye vardı. Ona psikoloğu bu düşünceleri engellemeye çalışmak yerine düşünceler aklına geldiğinde bunlara iyice odaklanıp zevk almadığını fark etmesini, suçluluk duymaktan vazgeçtiğinde bu düşüncelerin kaybolacağını söylemişti.

Yine yeme bozukluklarıyla ilgili bir araştırma yaparken şöyle birşeye rastlamıştım. Bir hastaya psikoloğu aşırı yeme atağı ya da kusma atağı geldiğinde -şuan tam hatırlamıyorum içeriğini- başka şeylerle meşgul olarak kafasını dağıtmasını söylemiş mesela güzel bir banyo yapmak, kitap okumak vs. Hasta düşünceden kaçmaya çalışmanın kendisinde işe yaramadığını, aksine geldiğini kabul edip hiçbirşey yapmadan durup geçmesini beklemenin işe yaradığını söylüyordu.

Yani takıntılar konusunda herkes için işe yarayan yaklaşımlar farklı olabilir. Siz de deneyerek kendiniz için en doğru baş etme yöntemini bulabilirsiniz.
 
Ay çok özür dilerim, yanlış anlayıp alınganlık yapmışım:oops::oops: Dediğim gibi bahsettiğiniz obsesyondur. Her insanın zaman zaman aklına düşünmek istemediği şeyler takılabilir. Sizi çok rahatsız ediyorsa, günlük hayatınızı etkiliyorsa psikolojik destek almak hayat kalitenizi arttırabilir.

Benim kendi kendime uyguladığım bir yöntem var, ne kadar doğrudur bilmiyorum ama beni rahatlatıyor. Mesela diyelim ki internette rahatsız edici bir görselle karşılaştınız, ya da fi tarihinde bir olayda tam istediğiniz tepkiyi veremediniz. Gece tam uyuyacakken o görsel gözünüzün önüne gelip duruyor ya da keşke şöyle yapsaydım of niye yapmadım diye düşünüp duruyorsunuz. Gözlerinizi kapatıp o an aklınıza takılan düşünceyi nesneleştiriyorsunuz, sonra büyük metal bir çöp kutusuna kapattığınızı kutuyu zincirleyip bir uçurumdan fırlattığınızı hayal ediyorsunuz. Ya da yanarak kül olduğunu filan da hayal edebilirsiniz orası size kalmış. Bir şekilde sizi rahatsız eden düşünce her ne ise onun yok olduğunu, sizden uzaklaştığını hayal ediyorsunuz. Böyle yaptığımda o düşünce tekrar tekrar aklıma gelip uyumamı engellemiyor benim.

Ama şöyle birşey hatırlıyorum burada aklına sürekli aile üyeleriyle cinsel ilişki içinde olduğu düşünceler gelip, bundan çok rahatsızlık duyan ve suçluluk hisseden bir üye vardı. Ona psikoloğu bu düşünceleri engellemeye çalışmak yerine düşünceler aklına geldiğinde bunlara iyice odaklanıp zevk almadığını fark etmesini, suçluluk duymaktan vazgeçtiğinde bu düşüncelerin kaybolacağını söylemişti.

Yine yeme bozukluklarıyla ilgili bir araştırma yaparken şöyle birşeye rastlamıştım. Bir hastaya psikoloğu aşırı yeme atağı ya da kusma atağı geldiğinde -şuan tam hatırlamıyorum içeriğini- başka şeylerle meşgul olarak kafasını dağıtmasını söylemiş mesela güzel bir banyo yapmak, kitap okumak vs. Hasta düşünceden kaçmaya çalışmanın kendisinde işe yaramadığını, aksine geldiğini kabul edip hiçbirşey yapmadan durup geçmesini beklemenin işe yaradığını söylüyordu.

Yani takıntılar konusunda herkes için işe yarayan yaklaşımlar farklı olabilir. Siz de deneyerek kendiniz için en doğru baş etme yöntemini bulabilirsiniz.

Sorun değil :)


Çok teşekkür ederm valla aydınlandım. 4bucuk sene önce psikoloğa gittğmde majör depresyon için depresan vermişti kullandım ama intihara kadar gitmiştim. Asla yapmayacağım birşeydi ölümden döndüm. Allah affetsin. Ve 2 sene boyunca çok ağır şeyler yaşadım sürekli düşünmek sürekli yalnızlık derken içine kapanık asosyal ruh halim vardı çok şükür son 2buçuk yıldır gayet iyiym etrafımdakiler bu yaşadığımı duysalar şaşırırlar o derece sosyal konuskan neşe saçan bi insanım. Sağolsunlar sever sayar sürekli görüşmek ve dertleri olduklarında akıl danışırlar buraya kadar iyi hoş ama geçmişte yaşadığm bende bi iz bıraktı takıntı mı desem beynimde sürekli birşeyler dönüyor. Son 8 ayda 2 bebek kaybettm oda etkiledi mi bilmiyorum Balık burcuyum melankolik yapım ezelden beri var depresyona meyilliyim anlayacağınız :) kendime itiraf edemediğim çokk şey var. 24 yaşındayım 17 olduktan sonra hayatı çok hızlı yaşadım. Gerçekten psikoloğa gitmeli miyim? Depresan kullanıp uyuşmak istemiyorum ama. Herşeyi bir doktora anlatmam mı lazım? Dinler mi? Önceki gittğmde hap verip postalamıştı çünkü. Sonuç hastane köşesi. Çok konuştum sanırm konusmayı da severim ilk yazdığmda dediğm gibi bilginiz yada öneriniz olduğunu düşündüğüm için soruyorum :KK33:
 
Anlaşılmak beni çok rahatlatıyor .. insanlar acı çektiğimi anlamıyor, birşeyleri öğrenmek, farkına varmak şok etkisi yapıyor. Terapiden çıkınca çok düşünceli oluyorum.. bir yere çöküp hüngür hüngür ağlamak istiyorum
Mesajınız beni çok rahatlattı .. çok teşekkür ederim ..duygulandım off:KK64:
Toplum geneline baktığımda, hislerimizi bastırmayı öğrenerek büyütüldüğümüzü görüyorum. Durum böyle olunca insan ne hissettiğini anlamıyor; anladığında da mevcut duyguyu hissetmemesi gerektiğini düşünüp hislerine yabancılaşıyor; ama doğru olan bu değil. Terapi sürecinizde acı çekmeden, yolunda gitmeyen şeyleri farketmeden ve hangi davranışın geçmişteki hangi yaşanmışlıktan kaynaklanıyor olabileceğini görmeden ilerleseydiniz asıl anormal olan durum öylesi olurdu. Ağlamaksa içinizden gelen, ağlayın. Bugün acıtan şeye bugün ağlamanız; sizi ağlatan olayı geleceğe taşıma ihtimalinizi düşürür. Belki eskiden (zamanında) ağlamış olsaydınız şuan daha farklı bir durumda olabilirdiniz; ama hiç problem değil. Kendiniz adına attığınız bu altın değerindeki adımı sürdürün çünkü bu güce sahipsiniz. :)
 
Back