- 11 Nisan 2022
- 1.224
- 1.022
- 25
Okuyorum elbette.
Okuyorum elbette.Roman yerine kişisel gelişim kitapları oku...
Yok yok kitabın adı yabancı bundan 9-10 yıl önce falan wattpad de yayınlanmaya başlamıştı okumuştum siz bahsedince anılarım canlandı :) anlattığınız kurguya baya baya yakın .Ha pardonBen de diyorum bir yerde saçmaladım da yabancı kitap gibi bir şey mi anlaşıldı. Bahsettiğiniz kitap değil hiç duymamıştım da. Beğendiniz bir kitapsa alabilirim ama.
Alıp okusam ona da takar mıyım yani.Yok yok kitabın adı yabancı bundan 9-10 yıl önce falan wattpad de yayınlanmaya başlamıştı okumuştum siz bahsedince anılarım canlandı :) anlattığınız kurguya baya baya yakın .
Beğenmek kısımına gelirsem bugünkü aklımla okusaydım beğenir miyim bilmiyorum ama o zamanlardaki aklımla sevmiştim baya ilk kitabı tek oturuşta uyumadan bitirmiştim
Şimdi takar mısınız , buhrana girer misiniz kitapta şiddet var mıydı inanın net hatırlamıyorum baya bir zaman oldu konuyu üstün körü hatırlıyorum sadeceAlıp okusam ona da takar mıyım yani.Bu seferde onun için ayrı bir buhrana girer miyim?
Buradan bir hanımefendi daha bahsetti. İnstagram'dan baktım. Galiba o bir miktar şiddet içeriyormuş. Çünkü böyle çok inanılmaz fan sayfaları olmakla birlikte az da olsa yeren de var.
Anlıyorum, teşekkür ederim.Şimdi takar mısınız , buhrana girer misiniz kitapta şiddet var mıydı inanın net hatırlamıyorum baya bir zaman oldu konuyu üstün körü hatırlıyorum sadece
Başvurduğum part tıme işler bile geri aramadı.Ben ilkokul, lisedeyken böyle kitaplar çok popülerdi. Hiçbir edebi değeri olmayan kitaplar bunlar, insana hiçbir faydası yok. Tam böyle ergenlik döneminde eğlenmelik, zaman geçirmelik şeyler.
Bunları bu kadar çok kafana takacak vaktin varsa, en iyisi part time bir işe gir, hayata karış, haftanın 2-3 günü çalışsan yeter sana.
Ama işte öyle kitaplar okuyunca da sinirleniyorum, ben neden bu yalı kadını değilim diye.Tek sinirlenmediğim Eylül olmuştu galiba onların ki memur hayatından bile daha sıkıcı bir zengin hayatıydı çünkü.
Ben hasta olmaktan korkmuyorum. Dünyanın en sağlam psikolojisinde birini getirin benim yaşadıklarımı yaşasın yatak döşeklik olur. Bazen öyle konulara rastlıyorum ki karşıma oturtup bana yapılanları anlatmak istiyorum. Dediğiniz gibi her şey insanlar için. Şizofren olan biri dahi kendi isteyerek şizofren olmuyor. Ama şu an ekonomik özgürlüğüm için atanmam şart. Bazı bu tarz ekstrem psikolojik bozukluklar buna engel olabiliyormuş. Bu sebepten bu kritik aşamada biraz çekiniyorum.
Yalımız olsa da derdi bitmese keşkeAynı sebepten Bende geriliyorum sonra diyorum boşver nemdi rüzgardı yalının derdide bitmez :)
Arabesk ve türevleri depresyon çukuruna inen bir asansör binmemek lazım.
Bahsettiğiniz kitaba internetten bulduğum kadarıyla (doğru değil biliyorum ama fiyatı çok yüksekti garip bir biçimde) göz attım. Erkek karakter kadın karakteri sürekli aşağılıyor. Detaylı okumadım ama galiba genel olarak böyle bir havası var. Tamam psikolojik olarak normal değilim. Ama bu kadar çığırından çıkmadım henüz.Sizin bahsettiginiz kitabin ismi nedir, yazarin ismi? Tam olarak yukarda konusunu yazdiginiz kitabin tamamen aynisi bu basta bahsettigim kitap. Ismini yazip bakarsaniz anlarsiniz.
Kusura bakmayin incittiysem sizi asla oyle bir sey demek istemedim konusu tamamiyle ayni gibi geldi o yuzden benzettim o kitapla uzduysem ozur dilerim. Asla kotu amacla yazmadimBahsettiğiniz kitaba internetten bulduğum kadarıyla (doğru değil biliyorum ama fiyatı çok yüksekti garip bir biçimde) göz attım. Erkek karakter kadın karakteri sürekli aşağılıyor. Detaylı okumadım ama galiba genel olarak böyle bir havası var. Tamam psikolojik olarak normal değilim. Ama bu kadar çığırından çıkmadım henüz.
Yok hayır, sadece söylemek istedim. Peki sonu nasıl bitiyor, çok merak ettim.Kusura bakmayin incittiysem sizi asla oyle bir sey demek istemedim konusu tamamiyle ayni gibi geldi o yuzden benzettim o kitapla uzduysem ozur dilerim. Asla kotu amacla yazmadim
Wattpad platformundan yayimlaniyordu sonra kitaplasti pegasus yayinlari basti. Sonu daha yok final kitabi cikmadi zaten cok eskiden kuzenim okuyordu ondan duymustum. Bir ara cok populerdi sonu da iyi bitmeyecekmis sanirim takip edenler oyle diyorduYok hayır, sadece söylemek istedim. Peki sonu nasıl bitiyor, çok merak ettim.
Anlıyorum, teşekkür ederim.Wattpad platformundan yayimlaniyordu sonra kitaplasti pegasus yayinlari basti. Sonu daha yok final kitabi cikmadi zaten cok eskiden kuzenim okuyordu ondan duymustum. Bir ara cok populerdi sonu da iyi bitmeyecekmis sanirim takip edenler oyle diyordu
Evet, gerçeğe dönemeyecek bir kurgu barındırıyor. İşte anlatmak istediğim aklım bunun farkında ama kendi içimde bu şekilde düşünmekten de vazgeçemiyorum.Turkiye 'de dedigin senaryo gercekleşse sonunda öldürulen kadın olup akşam haberine çıkarsın.Kitap gercege donemeyecek bi kurgu barindıriyor zaten farkındasin.Her tanişma ve ilişki de öyle memur memura evlenicez tarzi da siradan degil.Ben cok farkli amacla tanistigim birinden ilk görusmeden sonra müthiş etkilendim gormeden duramadim mesela.Kendim memurum can sıkıci bir seye düşmedim kendim de o tarz bi insan degilim.Kafanda kodlamamaya calis herseyi bu tarzda.Bi erkegin bi kadin icin yapabilecegi maksimum seyleri yaşamak istiyorsun anladigim kadariyla bunun icin de sabir,emek ,zaman ve hoşlantı gerekiyor ilk etapta.
İlk alımda İstanbul, Tokat gibi illeri yazmış olsaydım atanıyordum, bu yüzden ikinci alımı bekliyorum. Bunun yanında memur maaşı asgari ücret karşısında yıldan yıla eridi, bunun farkındasınızdır. Mesela bir hatta iki memur maaşı ile İstanbul, İzmir gibi iller de yaşamak imkansız. Ben gibi insanlar atanmak istiyoruz çünkü en azından garanti bir iş ve her ayın on beşinde yatacak maaş mevcut olacak gözü ile bakılıyor. Tüm bunların yanında küçümseyici bir ifade kullanmadım. Çok varlıklı bir ailenin kızı olsaydım yani atanmaya ihtiyacı olmayan bir yaşamım olsaydı da kullanmazdım çünkü haddim değil. Etrafımda çok memur çift var ve sürekli ay sonunu getirmek için hesap kitap yapıyorlar. Bunun cezbedici bir yaşam olmadığından bahsettim.Senin o küçümsediğin memurluğu olmak isteyen o kadar kişi var ki memur kadin olmak çok mu sıradan ol o zaman :) konuyla alakası yok ama ben buraya takıldım duzgun memur koca da bulmak zor bul o zaman memur adam :)
Bence bunun sebebi o kitabı ilk okuduğunuz zaman gerek yaş, gerek hisler gerek ailevi durumunuz bakımından kendinizi o kişiye çok yakın hissetmeniz ve ozdeslestirmeniz ile başlamış. Aslında bence o kitap ilk zamanlar size epey yardımcı olmuş olmalı çünkü farklı da olsa kadın karakter aslında bir çıkış yolu bulmuş hayatında güzel duygular hissetmiş yani size o dönemlerde aslında ümit vermiş.Öncelikle böyle bir konu açtığım için ve bahsedeceklerim için beni yerden yere vurmamanızı çok rica ediyorum. Bu kadar saçma sapan bir durumu daha önce terapistime bile bahsetmemiştim, ilk defa burada yüzleşeceğim gibi bir durum var.
Şimdi, çocukluğumdan beri kitap okumayı çok severim. Ama şöyle bir sorunum var ki bazı kitaplara haddinden fazla bağlanırım. Hastalık derecesinde ama.
Örneğin bu hafta bir kitaba sanırım yirminci kez yeniden başladım. İlk okuduğumda lisede falandım. Bir kitap bir insanı her seferinde depresyona sokar mı, beni sokuyor. Orada henüz yirmi bile olmamış bir genç kız var. Çok masum, çok soğuk, çok mesafeli buralar tıpkı benim gibi. Bunun yanında babasından şiddet görmüş, ondan hiç değer görmemiş ama hep direnmiş hiç gücünü yitirmemiş, aile ilişkileri berbat, kendini onlardan soyutlayıp kitap okumaya falan vermiş. Burası da tıpkı benim gibi. Kızla tek benzemeyen noktamız dış görünüşümüz galiba.
Sonra birtakım olaylar oluyor. Başrol erkek zengin bir katil ve bunu öldürmek için kaçırıyor. Ama sonra aylar içinde kızın masumiyetinden ve gücünden çok etkilenip ona aşık oluyor. Onun için yapmadığı şey kalmıyor. Kızı öldürmek için kaçırmışken, sadece kız yaşasın diye herkesi öldürecek bir duruma geliyor. Adamın düşmanları adamı bitirmek için tek yolun kızı ondan almak olduğunu fark ediyorlar. Kız daha önce hiç tatmadığı güven, merhamet, şefkat gibi birçok duygu ile adam sayesinde tanışıyor. Ve ben her seferinde bu kadın karakter neden ben değilim diye depresyona giriyorum. Ciddi ciddi iştahım kapanıyor, sessizleşiyorum, ağlamaklı oluyorum, hep uyumak istiyorum hiç düşünmek istemiyorum falan öyle bir hale geliyorum. Hatta (Normalde kendime bakar, çok güzel olmasam da güzel bulurum kendimi. Saatlerce saç makyaj yaparım.) bu dönemde aynaya baktığımda kendimden nefret ederim, makyajsız neden güzel olmadığımı sorgularım. Neden o kadın gibi çok uzun bir boyum yok ve makyajsız saf bir güzelliğim yok diye aynaya bakıp kendi kendimle kavga ederim.
Biliyorum "Bu bir kurgu, sen manyak mısın? Ergen. " gibi şeyler yazanlar olacak. Normalde dışarıya karşı hiç böyle biri değilim. Arkadaşlarım hatta beni inanılmaz mantıklı insan olarak bilirler, kimseye bahsetmedim bu yüzden. İnanmazlar da zaten bu düşündüğüm şeye. Ama içten içe hissediyorum ve benim elimde değil.
Hiç sevgilim olmadı. Biz bunu yıllar önce terapistim ile konuştuğumuzda daha çok babam yüzünden çok yıprandığıma ve ikili ilişkiler için hal ve enerjimin kalmadığına, yorgun olduğuma yormuştuk. Ama şimdi dönüp baktığımda sanırım o farklı hikayeyi aramışım ve sıradan olan tüm tanışmalardan, tüm erkeklerden kaçmışım. Hatta mesleğimi normalde de sevmiyorum ama böyle bir kurgu için uygun meslek olmaması daha da çok sevmeme neden oluyor. Biliyorum anlattıklarım kulağa çok saçma geliyor ama hissettiğim esas gerçekler bunlar.
Hatta bazen kendimi çok yaşlı hissediyorum. Sanki istediğim o hikaye rakamlar her arttığında benden uzaklaşıyor ve imkansız bir hale geliyormuş gibi hissediyorum çünkü. Şu an atanmayı bu evden ve ailemden kurtulmak için çok istiyorum. Ama ileriye baktığımda memur bir kadın olup, sıradan memur bir adamla evlenip, bir evin içinde ay sonunu getirmek için yaptığımız hesaplar, o sıradan hayat gözümün önüne geldiğinde bu bende intihar etme isteği oluşturuyor.
Sanırım bu konuyu buraya açtım çünkü hem itiraf edemediğim bir saçmalık ile yüzleşmek istedim hem de beni tanımayan yabancı insanlardan fikir almak istedim.
Bence bunun sebebi o kitabı ilk okuduğunuz zaman gerek yaş, gerek hisler gerek ailevi durumunuz bakımından kendinizi o kişiye çok yakın hissetmeniz ve ozdeslestirmeniz ile başlamış. Aslında bence o kitap ilk zamanlar size epey yardımcı olmuş olmalı çünkü farklı da olsa kadın karakter aslında bir çıkış yolu bulmuş hayatında güzel duygular hissetmiş yani size o dönemlerde aslında ümit vermiş.
Şu anda ümit vermiyor olma nedeni yaşınızın ilermesi ve o kız sanki bir yerlerde hayatını yoluna koydu ben burda kaldım hissi ve içinizde bir yerlerde sizin de hala yaralı ve çocuk kalan yanınız.
Ben herkesin içinde kimseye göstermediği farklı ve özgün bir yan olduğuna inananlardanim. Hislerinizin ilk oluşumu bence anormal değil. Kitap okuyan, film izlemeyi seven ve oradaki bir karakter ile yaş ve hayat olarak bir benzesim kuran insanlarda çok olabilen bir durum. Sizinkini uzama nedeni evdeki mutsuzlugunuzun devam etmesi ve bir çıkış bulamamaniz olmuş.
Önerim, çok uzun vadeli düşünmeyin hayata karşı yani ben memur o memur vs gibi. Onun yerine istediğiniz değişimi kendinize siz verin. O kişiyi aramayın. Siz ona dönüştükce emin olun yolda onunla tanisacaksiniz. Aradığınız şey kitaptan kaynaklı farklı biri olsa da aslında o şefkati arıyorsunuz. Dış görünüşe ve onu nasıl taniyacaginiza odaklanmadan kendinize şans verip hislere odaklanın derim.
Yamaç paraşütü yapın, ekstrem sporlara katılın, güzel yerler keşfedin, arkadaş grubu kurun, heykel yapın, tenis oynayın ama farklı, daha önce yapmadığınız belki cesaret bile edemediginiz şeyleri listeleri önce duygusal olarak kendinizi aşmaya siz başlayın.
Sonra bir bakacaksınız bir gün siz de o karakterin kendi versiyonu olmuşsunuz.
Farklı bir açıdan farklı bir versiyonunu önceden hissetmiş bir insan olarak, dedikerimi de yaptım, yola çıktığım için hayat beni odullendirdi ve eşimi de buldum. Şimdi ise kimsenin kurallarına uymadan harika bir şekilde hayatımı sürdürüyorum şükürler olsun.
Hani bir söz var ya o çok doğru. Yola çıkın, yol açık.