- 22 Kasım 2022
- 59
- 19
- 30
-
- Konu Sahibi minnoossssssssss
- #1
Aaaa yok çok utanırım. Kendimi suçlu hissediyorum zaten. Ne diyeceğim, size karşı duygularım anneme karşı olan duygularım mı? Veya keşke kızın olsaydım mı?Bence buraya yazdıklarınızı kendisine söyleyip bu durumun sizi rahatsız ettiğini ne yapabileceğinizi sorabilirsiniz.
Seansları sonlandırıp sizi başka bir meslektaşına yönlendirebilir
Psikologuna karşı, annenize veya babanıza olan duygularınızı aktarma. Yani terapistti anne olarak veya baba olarak görme. Öyle hissetme. Aslında herkese karşı yapıyoruz. Mesela geçmişte olan birini, yeni birisine benzetme ona karşı aynı duyguları beslemek gibi. Duygu aktarımıAktarım yapmak ne oluyor?
Eğer aşamayacak bir duruma gelirsem söylerim diye düşünüyorum. Şuan sağlıklı olmadığını ve bunu değiştirmem gerektiğini biliyorum. Bu bakış açısı ve ona karşı hissettiklerim doğru değil. Ve sağlıklı da değil. Bunu değiştirebilirim, ki bu benim elimde. Hani aşamayacağım bir durum değil. Eğer aşamazsam tabi ki de onunla paylaşacağımBen burada cok da saglikli bir danisan - danisman iliskisi goremedim sanki. Belki yaniliyorumdur, psikologlar daha iyi bilirler elbette. Ama bu hissettiklerinizi ona soylemez ondan bilgi saklarsaniz size faydali olmasini nasil bekleyebilirsiniz?
sorunlarınız için para ödüyorsunuz psikoloğa yani buraya yazacağınıza ona anlatmanız daha ekonomik olurÇok aktarım yapıyorum psikologuma karşı. Keşke onun kızı olsaydım falan diyorum. Kıskanıyorum kızı ile onu. Acaba bunu nasıl aşabilirim? Fakat bunu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Benim elimde de olan bir şey değil. Acaba bir daha gitmesem mi? Bir de bu durumu anlıyor mu bilmiyorum. Hediye falan gönderiyorum, dmden yazıyorum ınstagramdan. Bunları engellemeye çalışmıyor yani bir şey demiyor teşekkür ediyor sadece. Kızdığı da oluyor güzel bir dille. Doğru olan da bu belki de. Engellemeye çalışsa daha cazip gelir. Veya instagramdan engellese. Çok mu saçmalamadım. Belki de daha yapıcı düşünüp onun terapisttim olduğunu, annem olmadığını düşünmem gerekiyor. Size danışmak istedim
Aaaa yok çok utanırım. Kendimi suçlu hissediyorum zaten. Ne diyeceğim, size karşı duygularım anneme karşı olan duygularım mı? Veya keşke kızın olsaydım mı?Burada bile kimliğimi saklıyorum. Söyleyemem ki Ama anlıyordur da bence. Çünkü ınstagramdan falan yazmak, hediye göndermek. Bunlar aktarım belirtisi gibi sanki zaten. Yani farklı bir sevgi beslediğim belli sonuçta terapist dışında.
Sizin aldığınız hediyeyi kabul etmesi yanlış bence siz arkadaşı değilsinizÇok aktarım yapıyorum psikologuma karşı. Keşke onun kızı olsaydım falan diyorum. Kıskanıyorum kızı ile onu. Acaba bunu nasıl aşabilirim? Fakat bunu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Benim elimde de olan bir şey değil. Acaba bir daha gitmesem mi? Bir de bu durumu anlıyor mu bilmiyorum. Hediye falan gönderiyorum, dmden yazıyorum ınstagramdan. Bunları engellemeye çalışmıyor yani bir şey demiyor teşekkür ediyor sadece. Kızdığı da oluyor güzel bir dille. Doğru olan da bu belki de. Engellemeye çalışsa daha cazip gelir. Veya instagramdan engellese. Çok mu saçmalamadım. Belki de daha yapıcı düşünüp onun terapisttim olduğunu, annem olmadığını düşünmem gerekiyor. Size danışmak istedim
Ben çok insani gördüm hissettiklerinizi, kendisiyle paylaştığınizda onun da anlayacağını ve size destek vereceğini düşünüyorum, bence bu da tedavi sürecinde atlanmaması gereken bir husus, sürecin bir parçası, yaşadıklarınizi daha doğru anlayabilmesi ve yön verebilmesi açısından bilmesi önemli olabilir.Çok aktarım yapıyorum psikologuma karşı. Keşke onun kızı olsaydım falan diyorum. Kıskanıyorum kızı ile onu. Acaba bunu nasıl aşabilirim? Fakat bunu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Benim elimde de olan bir şey değil. Acaba bir daha gitmesem mi? Bir de bu durumu anlıyor mu bilmiyorum. Hediye falan gönderiyorum, dmden yazıyorum ınstagramdan. Bunları engellemeye çalışmıyor yani bir şey demiyor teşekkür ediyor sadece. Kızdığı da oluyor güzel bir dille. Doğru olan da bu belki de. Engellemeye çalışsa daha cazip gelir. Veya instagramdan engellese. Çok mu saçmalamadım. Belki de daha yapıcı düşünüp onun terapisttim olduğunu, annem olmadığını düşünmem gerekiyor. Size danışmak istedim
Çok aktarım yapıyorum psikologuma karşı. Keşke onun kızı olsaydım falan diyorum. Kıskanıyorum kızı ile onu. Acaba bunu nasıl aşabilirim? Fakat bunu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Benim elimde de olan bir şey değil. Acaba bir daha gitmesem mi? Bir de bu durumu anlıyor mu bilmiyorum. Hediye falan gönderiyorum, dmden yazıyorum ınstagramdan. Bunları engellemeye çalışmıyor yani bir şey demiyor teşekkür ediyor sadece. Kızdığı da oluyor güzel bir dille. Doğru olan da bu belki de. Engellemeye çalışsa daha cazip gelir. Veya instagramdan engellese. Çok mu saçmalamadım. Belki de daha yapıcı düşünüp onun terapisttim olduğunu, annem olmadığını düşünmem gerekiyor. Size danışmak istedim
24 yaşındayım. Disleksi ve dehb rahatsızlığım var. Özel gereksinimli bir bireyim. Biraz hayal kurma durumum var ne yazik ki28 yaşındaymışsınız; bu tür etkilenme ve hayal kurma için geç bir yaş aslında. Psikoloğunuz ve kızı kaç yaşında ?
Yaşadığınız durumu atalarımız "Komşunun tavuğu, komşuya kaz görünür" diyerek özetlemişler.
O kadar da gerçeklerden kopma durumum yok. Hayal kurmalarım var. Disleksi ve dehb ötürü muhtemelen. Özel gereksinimli bir bireyim. Duygusallıkta var sanırım o yüzden de duygusal bağ kurmuş olabilirim. Kıskançlık derecesinde tehlikeli bir biçimde hayal kurmalarım vb yok. Gerçeklerden kopm gibi değil. Biraz da çocukca sanırım :) 24 yaşındayım küçükte değilim amaPsikolog tecrübem yok ama böyle hayaller kurmanız normal mi acaba? Gerçeklerden kopuk gibi geldiniz bana