prof olsam ne olacak?

Cileklivanilinn

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2018
6.923
17.891
248
28
selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudum:( sevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.

durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
 
Ben olsam mesafe koyardım, arkadaşınız patavatsız.
Ayrıca herkesin hayatta beklentileri ve hayalleri farklı. Kimi kariyer düşünüyor, kimi aile kurmak. Herkesin kafasında farklı idealler var, biri doğru ya da öteki yanlış diyemeyiz. Ama kariyerin insanı günün birinde bırakıp gitmeyeceği gerçeği var, karar verirken biraz da bu gerçeği düşünmek gerekiyor bence.
 
ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok.
Yanımda birisi olsa nolur prof olamadıktan sonra diyeceğine dediğine bak. Kariyer sahibi bazı kadınların bu kadar erkekçi olmasını anlayamıyorum. Hayatında biri varsa bu size laf çakmadır bence de bana yapılsa bende soğurdum.
 
işte bi yerlere gelmiş insanlar bu tarz olumsuz yorumlara takılıp yoluna bakmış insanlar oluyor.
Yıllar öncede bana kpss yi ne yapcan çocuk yap yaşım geçiyor diyen herkes canımı sıkıyordu.
Dinlemedim yoluöa baktım.
Hem atandım hem anne oldum.
Onları dinlesem özel sektörde sürünürdüm.
Yada tek maaşla mahrum yaşardım.
Yani çevre hep konuşacak herşeye.
Ortak nokta bulup konuşamıyorum demişsiniz,arkadaşınız heyecanlı bi süreç yaşıyor.
Tahammül etmeniz yanında olmanız gerekiyor ilgi alanınız olmayabilir ama oda şuan bu süreçte geçici bi durum.
Tahammülünüz yoksa bitirin ne diyelim
 
selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudum:( sevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.

durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Eee kendisinin hayatında birisi varsa niye böyle birşey söylesin ki.basbaya sana söylemiş işte.bu tipleri hiççç sevmem.görüşme bi daha.düğününe de gitme.çok kızıyorum bu tarz şeylere.samimi ve iyi niyetli birisi değil.kendini mecbur hissetme.ne hissediyorsan odur.bu yaştan sonra arkadaş zorbalığı çekme.
 
Hayattaki tek başarıyi evlenmek olarak gören bir insanla zaten arkadaşlık edemezsiniz. Bosverin. O gorumceleriyle kısır yerken siz prof olursunuz🤣🤣 saka bir yana vardır böyle insanlar. Icinde bir yerde o kıskançlık hissini bastiramaz, kendini yuceltmeye karşısındaki yermeye çalışırlar. Bunun sebebi kendilerinde gördükleri yetersizlikler ama kendilerine bile itiraf edemez ,sizin kendilerince kusurlarinizi bularak rahatlarlar.
 
Bende yüksek lisans mezunuyum, master yaptığım bölümle alakalı bir işte çalışmıyorum şu anda. Aynı zamanda evliyim de. Prof olsan ne olacak demek ne demek?
erkekler gelip geçici ama kariyerin ve eğitimin hep seninle.
Seni her konuda destekleyen biriyle arkadaşlık kurmanı öneririm.
Herkes evlenecek diye bir kaide yok.
Doktora için devam etmelisin 🌸
 
Ben olsam şöyle bir mesaj atardım.
“Dün buluştuğumuzda söylediğin bir söz beni çok düşündürdü. “Prof olsam ne olacak hayatımda kimse olmadıktan sonra” senin için çok üzüldüm. Hayatının kendi başına yeteri kadar değerli olmadığı ancak biri seni severse anlam kazanabileceğine olan inancın çok üzücü. İnsanın varlığının bir değeri olmalı ve bunu herkesten önce kendi vermeli.yakın bir arkadaşın olarak Bu konuda bir terapi almanı tavsiye edeceğim.
Umarım gerçekten bu sorunu çözer ve kendinle mutlu olursun. Bunu senin için çok isterim.”
 
Bu bakış açısındaki bir insanı istesem de ciddiye alamaz ve arkadaş olarak sevemezdim. He bütün hayatın hayatında iyi kötü birinin olmasına baglı he. Kendi öyle yaşasın benden uzak dursun.
 
Ne kadar sığ bakış açıları bunlar ahahah.
Gidip bölümümdeki evli ve prof hocalara diyim de hava atsınlar bizde ikisi de var diye😂
 
selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudum:( sevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.

durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Konu başındaki peşin hükümleriniz beni rahatsız etti. Mesela,

"Bu konu çok saçma biliyorum" - bence saçma değil, neden saçma olarak değerlendiriyorsunuz ve bunu belirtme ihtiyacı duyuyorsunuz?

'Bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum' - sokaktan 1000 kişi çevirip sorsak, lise mezunu arkadaşım evleniyor ve benim hayatımda kimse yok. Ben doktora yapmak istedigimi söyledigimde arkadasim bana " prof. olsam ne fark eder hayatımda biri olmadiktan sonra" dedi desek kaç kişi bunu antipatik bulmaz?

'Beni eksik hissettirecek seylere dayanamaz oldum, bu benimle ilgili bir sey, biliyorum' - kusura bakmayın ama kim kendine laf sokulduğunda bundan hoşnut olur? Burda da suçlu niye yine siz oldunuz?

Siz de farkındasınız aslında ama nedense kabul etmemek icin cabaliyorsunuz. Biraz cesaret, yaşadıklarını, ilişkilerinizi cesurca hissedin, yorumlayın.
 
selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim.
Yanlış düşünmüşsün. Baya laf sokmak için söylemiş. Gerizekali değilse lafın nereye gideceğini biliyordur.
 
selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudum:( sevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.

durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Arkadaşınız bilerek veya bilmeyerek laf sokmuş gibi olmuş ama sizin de yazımınızda ona üstten baktığınızı hissettim.
Yani çeyiz konuşmasını, çalışmamasını yargılıyor gibisiniz
Bence uyumlu bir arkadaşlık değil sürdürmeyin
 
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
Ben buna hiç katılmıyorum ya. Bence kariyerin ve para kazanmanın en büyük amacı, istemediğin insanlarla muhatap olmama ve istemediğin şeyler yapmamaya olanak sağlaması. Ben kendi seviyemden düşük olan ya da çevresinde mutlu olmadığım kimseyle ama hayat böyle diye görüşmüyorum. Binlerce insanın içinde sırf yıllar önce bir kere arkadaş olduğum için hiç uyusmadigim biriyle vakit geçirmeyi kendime saygısızlık olarak görürüm.
 
Arkadaşın çok boş boğaz. Lafa bak. Ayrıca hayatında biri olmaması bir eksiklik değil. Bütün hayat motivasyonu birinin karısı olmak olan birini çok takma derim. Bende evliyim çocukluyum yüksek lisans yapmaya çalışıyorum. Çocuklarımı büyütmeyi evde olmayı seviyorum ilerde çalışmasam bile alanımda alabileceğim tüm eğitimleri almak istiyorum. Bununla aile kurmanın evlenmenin ne alakası var çözemedim. Vizyon meselesi tamamen. Benim arkadaşım bana böyle gelse bi hadi oradan der geçerim.
 
Fazla mi saf kalplisiniz acaba?:) arkadaşınız bildiğiniz laf sokmuş ." Okusan ne okumasan ne hayatında birisi yok bak ama benim var " demiş . Burdan biz bile farkındayız ilişki yoksunluğu cektiginizin yakın bir arkadasinizin bu yumuşak karnınızı bilmemesi imkansız .Bir daha bu tarz konuşursa erkeğin biri gider biri gelir ama kariyerin telafisi zor diyin geçin . Ben olsam zaten bir daha katiyyen görüşmem .
 
Yakın zamanda Beyhan Budak'ın bu durumla ilgili videosunu gördüm tavsiye ederim. Küçümseyici iltifat
Gerçi burda direkt küçümseme var, siz neden niyeti öyle değil böyle değil diyorsunuz ki dümdüz eziklemiş sizi. Sizin bu konuda ne kadar hassas olduğunuzu bilmemesi de imkansız. Hem sanki sizin bin tane talibiniz var da siz görüşmüyorsunuz. Öyle olsa tamam ama siz de bi ilişki istiyorsunuz zaten. Arkadaşınızın saf kötü kalpli olduğunu anlar gözünüzü açarsınız umarım
 
Back
X