Merhaba hanımlar, sizlerle paylaşmak belki de içimi dökmek istediğim bir konu var.
Bilirsiniz bazı insanlar vardır bulundukları ortamda pozitiflikleri, gülen yüzleri ve hayat enerjileri ile dikkat çeker hatta aranılan insanlar olurlar. İnsanlar beni genelde soğuk ve mesafeli olarak tanımlarlar. Özeleştiri yapmak gerekirse ben genelde olayların olumsuz tarafını gören, genelde bir şeylerden şikayet eden ve olumsuzluklar karşısında modu çok çabuk düşen biriyim. Bu nedenle de girdiğim ortamları da kötü etkilediğimi düşünüyorum.
Evliyim ve erkeklerin de genelde böyle kadınlardan değil daha pozitif, az şikayet eden, neşeli kadınları daha çok tercih ettiğini düşünüyorum hatta bu huylarımın eşimi rahatsız ettiğini de düşündüğüm oluyor. Belki alakasız gelecek ama bu ruh halimin özgüvenimi, hayatı kaliteli yaşama oranımı hatta kendime verdiğim değeri de azalttığını hissediyorum. Son dönemlerde bu moralsizlik yüzünden(moralsizlikten kastım yaşam enerjimin düşük olması) öz bakımımı yeterince yapmadığımı, kendime bakmadığımı, giydiklerimi çok umursamadığımı hatta sosyalleşmemi bile azalttığını görüyorum.
Çevremde bazı kadınları görüyorum markete giderken bile bakımlı, yüzleri gülüyor, sohbetleri çok hoş anında bir sıcaklık oluşturabiliyorlar. Ama ben hiç böyle biri değilim.
Siz böyle bir süreçten geçtiniz mi? Geçtiyseniz nasıl çıktınız?
Bilirsiniz bazı insanlar vardır bulundukları ortamda pozitiflikleri, gülen yüzleri ve hayat enerjileri ile dikkat çeker hatta aranılan insanlar olurlar. İnsanlar beni genelde soğuk ve mesafeli olarak tanımlarlar. Özeleştiri yapmak gerekirse ben genelde olayların olumsuz tarafını gören, genelde bir şeylerden şikayet eden ve olumsuzluklar karşısında modu çok çabuk düşen biriyim. Bu nedenle de girdiğim ortamları da kötü etkilediğimi düşünüyorum.
Evliyim ve erkeklerin de genelde böyle kadınlardan değil daha pozitif, az şikayet eden, neşeli kadınları daha çok tercih ettiğini düşünüyorum hatta bu huylarımın eşimi rahatsız ettiğini de düşündüğüm oluyor. Belki alakasız gelecek ama bu ruh halimin özgüvenimi, hayatı kaliteli yaşama oranımı hatta kendime verdiğim değeri de azalttığını hissediyorum. Son dönemlerde bu moralsizlik yüzünden(moralsizlikten kastım yaşam enerjimin düşük olması) öz bakımımı yeterince yapmadığımı, kendime bakmadığımı, giydiklerimi çok umursamadığımı hatta sosyalleşmemi bile azalttığını görüyorum.
Çevremde bazı kadınları görüyorum markete giderken bile bakımlı, yüzleri gülüyor, sohbetleri çok hoş anında bir sıcaklık oluşturabiliyorlar. Ama ben hiç böyle biri değilim.
Siz böyle bir süreçten geçtiniz mi? Geçtiyseniz nasıl çıktınız?