selam kızlar, ben de pco luyum 14 yaşında çeşit çeşit doğum kontrol hapları içmeye başladım adetlerim gelsin diye. evlendim. evlendim, daha erken diye ve eşim pek istemiyo diye doğum kontol haplarına devam ettim ama bu sefer dr kontrolünde olmadan. köyde oturduk birkaç ay imkan yoktu dr a gitmeye. saflık işte, içme de mi zaten pco lusun hamilelik ihtimalin daha düşük ama cahillik işte o zamanlar bilinmiyodu. doğum kont. kullanmama rağmen adetlerim gelmemeye başladı dr gittim fsh lh e2 ne varsa dengesi şaşmış allak bullak olmuş bi kaç ay içme dedi. ileri derece pco luyum. araştırma hastanesine gitmiştim rahim görüntümü stajyerlere gösteriyolardı yani o derece... dr bebek düşünün yavaştan yoksa başına bela olur bu hastalık dedi ve biz de düşünmeye başladık. hap kullanmayınca adet olmadım her böyle olduğunda hamileyim diye ümitlendim durdum aylarca. tarlusan duphaston progestan artık hatırlayamadığım bir kaç ilaçla adet olmaya çalışıyodum. bir iki ay sonra 4 yıllık evli olmuş olacağım ilk zamanlar üniversitemi bahane ederek çocuk düşünmüyoruz daha diyorduk eş dosta ama artık bahanem de kalmadı. benden sonra evlenen herkesin çocuğu yaşlarına girdi. kayınvalimler köyde oturuyo ve küçük yer malum baskı altında kalıyorum sürekli. 2 ay önce kayınvalideme söyledim durumumu. sağolsun anlayışlı karşıladı Rabbim zamanını kararlamıştır dedi ama arada laf sokmaktan da kalmıyo. ve ben çok yoruldum artık. kutu kutu klomen, glifor, çatlatma iğnesi, inofolic. folik asit, matofin, miyositol... bir sürü tedavi denendi. 2 3 cm lik kistlerden tutun da 8 cm lik kistlere kadar sancılı aylar geçirdim tedavilerim boyunca. son 4 5 aydır kesin kararlıyım maddi durumumuz pek el vermese de sonuna kadar gidicem tüp bebekse tüp bebek. bu ay aşılama yapılacaktı. yumurtalarım çok dirençli ilaçla da büyümüyolardı ama bu ay geç de olsa büyüdü ve nasıl olduysa kendiliğinden çatlamış drum aşılamaya gerek kalmadı artık bu ay dedi. o umut oldu bana. kendiliğinden hiç çatlamazdı. 1,5 ayda 69 kilodan 63 kiloya düştüm. boyum 1,68. moralim yüksek tutmaya çalışıyorum. bu mübarek ayda yatıp kalkıp dua ediyorum. allahım inşallah zamanı gelmiştir artık. çok da umutlanamıyorum aslında, eşim tam benim ovülasyon dönemlerimde zona geçiriyodu çok illettt bi hastalık zor ikna ettim onu ilişkiye ama spermler ne kadar kaliteli oldu artık bilmiyorum bünyesi çok zayıflamıştı. Allah kimseye çok aratmasın. biz kadınlar zaten duygusalız iyice psikolojimizi bozuyo bu durum. kusuruma bakmayın uzuuuunnn oldu biraz ama içimi başka kimseye dökemiyorum. kocam benim her şeyim ama onun benim kadar taktığını düşünmüyorum Allah vereceği zaman verir deyip geçiyo. ben de biliyorum onu inançlı biriyim ama elimden gelmiyo öyle boşvermesi. kızlar dua edelim birbirimize, burda artık üzgün surat değil hamileyiiimm haberleri okuyalım artık inş. hakkınızı helal edin uzun oldu