- 7 Ekim 2009
- 4.295
- 5.168
- 398
- Konu Sahibi DIPTISDIPTIS
- #5.741
Okumayım diyorum ama kendimi tutamıyorum okuyorum,sonra da zırıl zırıl ağlıyorum ya.
Sana da geçmiş olsun.Sen de çok sıkıntı çektin mi ve vaktinde mi yaptın doğumunu?
arkadaşım zor bir durum ama bak bizler atlattık çok şükür.atlatmayan da kalmadı zaten.ben stresden hamile olduğumu bile unutturdum.doktoruna güven,rahat ol.senin kanaman bile olmamış.hoş olsa bile önlemini alıyor doktorlar.
pepukenin önceki yaşadıklarını okuduğumda ben de yaşayacakmışım diye çok korkmuştum.
bizler burda ne yapacağımızı öğrendik.en iyi doktorları bulmaya çalıştık.
ben en ağırlardan biriydim ama 32. haftaya kadar çalıştım.iki çocuğumu sabah doyurup,giydirip okula gönderdim.her gün merdiven inip çıktım 4 kat.
yani bir yerden sonra Allah'a güvenip devam ettik canım.
haftaları saya saya,korkuyla geçirdim.bunun sebebi biraz da olsa okuduğum en vahim hikayelerdi.
ama geçen yıl hepimiz ve bizden sonra buraya gelen arkadaşlar sağlıkla bebeğine kavuştular.
sen de kavuşacaksın,rahat ol.
ben doktoruma son zamanda gidebildiğim için çok sıkıntı yaşadım farklı doktorlarda ki yorumlarla.
bu işi bilen kendine güvenen doktorlar relaks.boş yere seni panikletmiyor.
ben 34.haftada doğum yaptım.14 ve 16.haftada biraz kanamam olmuştu.sonra hiç olmadı.
son gün kendimi gereksiz evde yorup gaz yapıcı şeyleri aşırı tüketmiştim.
çok dikkat etsem 38 görebileceğimi düşünüordum ama kısmet de o günmüş.
hastaneden çıktığımda kızımla beraber yeniden doğmuş gbi hissetmiştim.
sormak istediğin her şey için yardımcı olurum canım.
senin hikayen farklı,bunu unutma.
ben de çok araştırırdım.şimdi düşünüyorum gereksiz fobilerle hamileliğimi zehir etmişim.
pepuke ve benim previamız çok ileri seviyedeydi.ona rağmen Allah'ın yardımıyla atlattık.