pek o kadar değil.ama hayatında ilk kez ultrasona girmesi bana tuhaf geldi.ben nerdeyse her hafta giriyordum hamileyken.
orda baktım kadınlar neler yaşıyorlar.normal doğum,sezaryen,dikişler vs.parçalanıyoruz ama tekrar toparlayıp annelik yapıyoruz o halde bile.Allah çok güçlü yaratmış aslında bizi.
erkekler kafalarını dışarda bırakıp eve geliyorlar.biz de nerde olursak olalım aklımız evde,çocuklarda.senin eşin de çok yoğun çalışmaktan ,artı tabiatında var olan rahatlıktan öyle davranıyor sanırım.
benim pıtırcığım öğlen çok tatlıydı.büyüdükçe ayrılmak istemiyorum.
çıkışta pazara uğrayacağım geç gideceğim yani.
aklıma geldi şimdi.benim eşimde devlet hastanesi diye tutturup beni zeynep kamile göndermişti.
ama çok güzel idare etti ev işlerini.ben yapsam kızardı.doğum yapınca emekli oldu hemencik.sonra bir gün benim dikişlerim çok ağrıyınca 2-3 hafta yine süpürme vs.işlerini yapmıştı.ama zordu ya o günler.çok şükür geçti.:)
bazı arkadaşlar cır cır olmuş.bizim metebolizma yavaş ya henüz o raddeye gelmedik.
