selam arkadaslar tam 20 yıldır bu hastalıkla savasıyorum 4 yıl once savası ben kazandım darısı sızlerın de basına!
ılk adetımı 16 yasında gordum ve o yasımdan ıtıbaren 2 ay 4 ay 6 ay bıle hıc adet olmadıgım zamanlar olurdu 19 yasımda evlendım ve hıc korunmadım bır bos gebelık(kımyasal gebelık de denıyor)5 kez basarısızlıkla sonuclanan asılama ve daha sonra ılk tup bebek denememde dış gebelık.dış gebelıkte embrıyolardan bırtanesı tupumun ıcınde buyumek ıstedı ve bulundugu tupu patlattı olumden dondum.amelıyatla tupum alındı.amelıyattan bır hafta sonra kanımda hala gebelıgın devam ettıgını gorduk bu defada kemoterapı ıgnelerıyle dıger embrıyoların yokolması saglandı. tabıı bu arada bırakın sac dokulmesını dışlerım bıle ufalanıp agzıma gelıyordu. o zor gunlerı atlattıktan sonra ıkıncı tup bebek denemesınde pco luların basına gelebılecek en kotu sey benım basıma geldı ve yumurta sayısını cogaltmak ıcın aldıgımız ıgnelere vucut asırı cevap verıp beklenenın cok uzerınde yumurtam oldu ve o zamanlar narkozla alınmadıgından yuze yakın yumurtayı canlı canlı toplattım sonuc olumsuz.......ucuncu denememde psıkolojık destekle ve duayla ve tabıı kı esımın destegıyle savası kazandım!!!allah uzun omur versın her acıdan mukemmel bır kıza sahıbım ALLAHIM DILEYEN HERKESE NASIP ETSIN!
hastalık tabıı kı gecmedı onunla yasamayı ogrendım sakın umutsuz olmayın sabırla ve ınançla bu hastalıkla savasın ... dualarım sızınle........
Canımya sen çok güçlü birisin ben senin kadar dayanıklı olamazdım..ben birkez gebelik yaşadım ama onuda kaybettim.Şimdi tekrar hamile kalırda bebeğim ölür diye hamile kalmaktan korkuyorum.Cesaretin ve azmin için seni bir kere daha kutlarım.Allah kızına uzun ömürler nasip etsin tabi sizlerede...
hikayeni bizimle paylaştığın için teşekkür ederim,Allah sana ve kızına sağılık versin,ben henüz daha hiç gebe kalamadım,kalırsamda dua ediyorum sağlıklı bir gebelik olsun ama malesef pcoluların karşılaştığı sorunların başında diğer gebelere oranla daha fazla oluyor düşük riski,Allah herşeyin hayırlısını ve sağlıklısını versin,ailenle birlikte güzel günler geçirmen dileğimle...a.s.
arkadaslar ıyı dıleklerınız ıcın cok tesekkurler ama ınanaın bazen hastanenın kapısından ıcerıye gıremeden gerı ondugum cok oldu.psıkolojık destek almadan bu ıslerı basarmak cok zor.Canım psıkoloğum Yasemın hanım benım bu hıkayede baş kahramanım ! madıı acıdan en zor gunlerımde hergun psıkologa gıdıyordum tek kurus odeme yapmadan.bu acıdan tup bebek merkezlerını cok ıyı secmenız gereklı tabıı buyuk sehırlerde olmayanların vay halıne allah herkese yardım etsın
malesef benim kızımdada var bu hastalık...ne kadar acı çekmişsiniz...evlat sahibi olabilmek için....bence çoçukların değerini bilen pkos anneleri...onlar zor aşamalardan geçiyor anne olabilmek için...darısı bizlere ve diğer pcolulara....tanrı senin bebeğinle mutlu yaşamayı nasip etsin....