• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Panik ataklı olup hamilelik düşünenler.

Bekarken vardı bende ilk çocuğumda hiçbirşey yaşamadım aklımada gelmedi böyle bişey doğumdan sonra tekrar hastalandım şimdide acaba hamileyken olurmu diye hastalanıyorum düşüncesi bile kalbimi çarptırıyo çok ilginç bugün dua eetim çok herkes için bi gusül abdesti almak iyimiş hastalığında suyla beraber akıp gittiğini söylüyorlar bende yaptım Allahtan ümit kesilmez.33 yaşındayım
 
Merhaba arkadaşlar. Yaşayan iyi bilir panik atak ve sonrasında uzun süren ve meşakkatli tedavi süreci.önce 10 ay ilaç kullandım.bıraktım 8 ay sonra yıne kötuydum sonra 1 yıl daha ılac kullanımı.su an kullandıgım ılacı doktorun tavsıyesıyle 10 mg den 5 mg ye dusurdum . sorun yok .kendımı ıyı hıssedıyorum. Sorun su ilacı bıraktıktan sonra panık atagım ıyılestı tamamen dıyemem kı cunku bılemem .panik atak yasayabılırım de yasamayabılırım de .sonucta ya panık atak gelırse dıye ömur boyu cocuk sahıbı olmamak aptalca.ama yınede cesaret lazım sanırım bana. sonucta hamıleyken de ılac kullanmak yasak.sizce ne yapmalıyım gözumu karartıp cocuk sahıbı olmalımıyım hemen. yoksa yıne beklemeye devam mı etmelıyım? bekleye bekleye yas 27 .ne yapacağımı bilmiyorum. hamılelıkten korkuyorum. cunku sımdı ıstedıgımde ılac elımın altında hastalanırsam kullanırım dıyorum ama hamıleyken kullanamayacagımı bıldıgım için cesaretım kırılıyor.off offffffffffffff.
Canim bendede hamilelikten once panikatak vardi nasil olduysa hamile kaldim 9 ay boyunca hic sikinti yasamadim.bende cok korkuyodum
 
Mrb ben şuan cesaret edemiyorum içim sıkılıyo atak yaşamıyorum ama sanki 9 ay hiç geçmicekmiş gibi delircekmişim gibi geliyo bi türlü bu duyguyu atamıyorum .doğum sonrası oldumu peki şimdi bı sıkıntın varmı
 
Karninizda bebegi hissettiginizde kalp atislarini duydugunuzda okadar guzel duygular yasiyorsunuzki hic oyle deliricek yada korkacak bisey olmuyo tabi hamileliginde zorluklari var ama o duygunun guzel taraflari sikintilari golgede birakiyo.benim.dogumdan sonra biraz psikolojim bozuldugu icin aradabir atak geliyo benimki biraz donemsel bisey.
 
Arkadaşlar ilacı bıraktım.bu arada ben konu sahibi ela .1 ay 8 gün oldu.dün biraz kötüydüm. onun dışında . İlacı bırakmak da cidden zormuş bunu gördüm. 5 mg.a düşürüp bıraktıgım halde 5 gün başım döndü.neyse cok acaipdi. şimdi bebek konusuna gelince gelgitler yaşıyorum hala. bazen cok cesur bazen korkudan titrer buluyorum kendimi. Allah hepimize yardım etsin. belki de bu hastalık geçmiştir. biz düşünüp durdukça onu geri çağırıyoruz sanırım. Böyle hissettim şu an için. İlaç kullanmayacağım bundan sonra. Büyük konuşmak istemiyorum ama ilacı cidden çok zor bıraktım.tekrar aynı şeyleri yaşamak istemiyorum. Bunun yerine eşim saolsun telkinleriyle rahatlatıyor. artı dua namaz kuran okuyunca insan kendını daha güvende hissediyor. Ya da panik geldiğinde sevdiğiniz hareketli bir şarkıyı açıp dinleyebilirsiniz. Açık havada 5-10 dk.lık yürüyüş de cok iyi geliyor. hamileliği 2-3 ay içinde düşünüyorum artık. yas 27 ılk cocugumu sımdı yapsam iki cocugum olsun istiyorum Allah nasip ederse.o yüzden sonucta bunun planını yapmak gerekir. umarım planlar tutar. atak geçirmem gecirirsem de yukarıda sıze önerdıgım seylerle atalatabılecegımı düşünüyorum.
Son olarak söylemeden geçemeyeceğim. Arkadaşlar bu hastalığı yaşadığımızdan dolayı bizim bir ortak noktamız var demekki çok takıyoruz bazı şeylere.Ama ben birseyleri kafaya takmaktan öteee aklıma ilk gelen şey boşluga düşmek. Boşluga düşüp kendini güvende hissetmemekten kaynaklanıyor.Boşlugun nedeni belkide yeterince günümüzü dolu yaşamıyoruz. evde oturuyoruz kapatıyoruz kendımızı. ben çalıstıgım dönemde pek rahatsızlandıgımı hatırlamıyorum. ama evde oturunca yenıden baslıyor. yanı bir ugras mesgulıyet hobi ya da iş bulmak zorundayız. Eşiniz aksam eve geldiğinde ona anlatabileceğimiz anlatmakla bitiremeyeceğimiz dolu dolu yaşadıgımız bir gün olmalı. su an gunlerimi nasıl dolduracağımı planlama aşamasındayım.Sizleri tanımıyorum ama analizim bu yönde bence sizde benim gibi hastalıktan sonra sosyal hayat sıfır. O yüzden de butun gun bos vaktımız olduguiçin boşlukta kalıyoruz. fikirlerinizi merak ediyorum.kusura bakmayın arkadaşlar biraz uzun oldu.
 
Arkadaşlar ilacı bıraktım.bu arada ben konu sahibi ela .1 ay 8 gün oldu.dün biraz kötüydüm. onun dışında . İlacı bırakmak da cidden zormuş bunu gördüm. 5 mg.a düşürüp bıraktıgım halde 5 gün başım döndü.neyse cok acaipdi. şimdi bebek konusuna gelince gelgitler yaşıyorum hala. bazen cok cesur bazen korkudan titrer buluyorum kendimi. Allah hepimize yardım etsin. belki de bu hastalık geçmiştir. biz düşünüp durdukça onu geri çağırıyoruz sanırım. Böyle hissettim şu an için. İlaç kullanmayacağım bundan sonra. Büyük konuşmak istemiyorum ama ilacı cidden çok zor bıraktım.tekrar aynı şeyleri yaşamak istemiyorum. Bunun yerine eşim saolsun telkinleriyle rahatlatıyor. artı dua namaz kuran okuyunca insan kendını daha güvende hissediyor. Ya da panik geldiğinde sevdiğiniz hareketli bir şarkıyı açıp dinleyebilirsiniz. Açık havada 5-10 dk.lık yürüyüş de cok iyi geliyor. hamileliği 2-3 ay içinde düşünüyorum artık. yas 27 ılk cocugumu sımdı yapsam iki cocugum olsun istiyorum Allah nasip ederse.o yüzden sonucta bunun planını yapmak gerekir. umarım planlar tutar. atak geçirmem gecirirsem de yukarıda sıze önerdıgım seylerle atalatabılecegımı düşünüyorum.
Son olarak söylemeden geçemeyeceğim. Arkadaşlar bu hastalığı yaşadığımızdan dolayı bizim bir ortak noktamız var demekki çok takıyoruz bazı şeylere.Ama ben birseyleri kafaya takmaktan öteee aklıma ilk gelen şey boşluga düşmek. Boşluga düşüp kendini güvende hissetmemekten kaynaklanıyor.Boşlugun nedeni belkide yeterince günümüzü dolu yaşamıyoruz. evde oturuyoruz kapatıyoruz kendımızı. ben çalıstıgım dönemde pek rahatsızlandıgımı hatırlamıyorum. ama evde oturunca yenıden baslıyor. yanı bir ugras mesgulıyet hobi ya da iş bulmak zorundayız. Eşiniz aksam eve geldiğinde ona anlatabileceğimiz anlatmakla bitiremeyeceğimiz dolu dolu yaşadıgımız bir gün olmalı. su an gunlerimi nasıl dolduracağımı planlama aşamasındayım.Sizleri tanımıyorum ama analizim bu yönde bence sizde benim gibi hastalıktan sonra sosyal hayat sıfır. O yüzden de butun gun bos vaktımız olduguiçin boşlukta kalıyoruz. fikirlerinizi merak ediyorum.kusura bakmayın arkadaşlar biraz uzun oldu.
bence sen hastalığın çogunu atlatmışın canım. bu yazdıklarından ben bunu çıkardım özellikle de atak gelse bile atlatırım kısmı bunu o kadar net gösteriyor ki. aynı benim gibi olmuşun bende yaşamadım atak bak hamileyimde gene zorluklar oluyor ama işte atak gelirse atlatma yolunu bulmak kendini güvende hissettiriyor atakta gelmiyor ondan sonra. hastalıkla ilgili diğer düşüncelerinin hepsine de katılıyorum. ben ögretmenim yazın evde oluyorum ve yazı daha sıkıntılı geçiriyorum. ama okullar başladımı çok daha farklı. bu yuzden şimdide izne ayrılmayıp çalışabildiğim yere kadar çalışmayı düşünüyorum. takıntı kısmında da haklısın. zaten bizler çok hassas insanlar oldugumuz için böyleyiz. elimizden geldiğince hiçbir şeyi takmamalıyız. ben böyle yapmaya çalışıyorum. senin adına çok sevindim gerçekten. yolun sonuna gelmişsin inan bana. bir daha artık hiçbir zaman eskisi gibi olmayacaksın. eskisi gibi atakların olmayacak. o kadar çok seyi farketmişsin ki sevin arkadaşım bu haline ve çocuk için artık korkma hiç. inan bana çok zor olmayacak.
 
bence sen hastalığın çogunu atlatmışın canım. bu yazdıklarından ben bunu çıkardım özellikle de atak gelse bile atlatırım kısmı bunu o kadar net gösteriyor ki. aynı benim gibi olmuşun bende yaşamadım atak bak hamileyimde gene zorluklar oluyor ama işte atak gelirse atlatma yolunu bulmak kendini güvende hissettiriyor atakta gelmiyor ondan sonra. hastalıkla ilgili diğer düşüncelerinin hepsine de katılıyorum. ben ögretmenim yazın evde oluyorum ve yazı daha sıkıntılı geçiriyorum. ama okullar başladımı çok daha farklı. bu yuzden şimdide izne ayrılmayıp çalışabildiğim yere kadar çalışmayı düşünüyorum. takıntı kısmında da haklısın. zaten bizler çok hassas insanlar oldugumuz için böyleyiz. elimizden geldiğince hiçbir şeyi takmamalıyız. ben böyle yapmaya çalışıyorum. senin adına çok sevindim gerçekten. yolun sonuna gelmişsin inan bana. bir daha artık hiçbir zaman eskisi gibi olmayacaksın. eskisi gibi atakların olmayacak. o kadar çok seyi farketmişsin ki sevin arkadaşım bu haline ve çocuk için artık korkma hiç. inan bana çok zor olmayacak.


Saol cnm demekki bu yollar engebelerden herkes benim gibi yavas yavas atlatarak geçiyor. cok mutlu oldum yorumuna mantıklı bulmana da sevindim. Ben de öğretmenim ama dershanede calısyordum. Atanamadım bunların sıkıntısı insanı bosluga dusuruyor. Ki sen ögretmen olup 3 aylık tatılde bıle sıkıntı yasadıgını söylüyorsun. demekki oyalanacak birseyler bulmak şart!
 
Saol cnm demekki bu yollar engebelerden herkes benim gibi yavas yavas atlatarak geçiyor. cok mutlu oldum yorumuna mantıklı bulmana da sevindim. Ben de öğretmenim ama dershanede calısyordum. Atanamadım bunların sıkıntısı insanı bosluga dusuruyor. Ki sen ögretmen olup 3 aylık tatılde bıle sıkıntı yasadıgını söylüyorsun. demekki oyalanacak birseyler bulmak şart!
Kesnlikle sart en guzeli bir hobi bulmak. Ama bende surekli erteliyorum psikologumda surekli ayni seyi soyluyor. Simdi tatil yaklasiyor iki hafta napicaz bakalim evde simdiden telas basladi. Hamilelikten once yuruyus yapardim simdi doktor yarim saat vitrin gezer gibi yuru dedi sadece. Bu da yetmiyor bana. Sikintidan patlicam sanirim.
 
Son olarak tüm arkadaşlara şunu söylemek istiyorum.İlk gele
Kesnlikle sart en guzeli bir hobi bulmak. Ama bende surekli erteliyorum psikologumda surekli ayni seyi soyluyor. Simdi tatil yaklasiyor iki hafta napicaz bakalim evde simdiden telas basladi. Hamilelikten once yuruyus yapardim simdi doktor yarim saat vitrin gezer gibi yuru dedi sadece. Bu da yetmiyor bana. Sikintidan patlicam sanirim.


Aynen canım plan yapmak yetmiyor uygulamak gerekiyor. Ben de sürekli erteledim ama bu kez kararlıyım birşeyler yapmaya.bakalım inşallah.
 
Benim bir kizim var yaza dogru 2. Cocugumu dusunuyorum panik atak beni bu yaz esir aldi suan ilac kullaniyorum birakip hamile kalip dogurabilecek miyim bilmiyorum ama bunu cok istiyorum bu yuzden arastirmaya kalktim bu yazilanlari gordum anladigim birsey var ilkonce bu hastaligi unutmaya calisarak baslamamiz lazim boyle yazilar okumak bahsetmek bizi daha kotu etkiliyor:Olumlu seyler duymak bizi olumlu yonde etkiliyor bunuda en emin olucagimiz dojtora sorarak ogrenebiliiz.suan beni hafif hafif yokluyor bile of of nediyim bu guned sukur
 
Back