Ben tek cocuk kalsın istiyordum çal şıcaktım artık 10 yasında kızım birşeyler gecti bitdi artık tekrar Bebek gaz mama bilmem ne uykusuzluk onları düşündükçe ağlıyorum ben altından kalkamam çok kardeşi olup hayırsız olan var Benim doktorun bana hep derdi panik atak tedavisi görürken boşver kardeşi Benimde bir tane kızım var yarın evlendiğinde herkes kendi evinde kardeşin bir yârarı olmuyor ben şunanda verdiğim 10 yıl aranın boşluğuna düştüm beş aylığım endişe kaygı depresyon beni Doğumdan sonrası nı düşündürüyor birde erkek cocuk istemiyordum hiç ızdırap cekiyor ruhum bu endişe lcaka canım hoşgeldin, okudum yazdıklarını. Öncelikle çok geçmiş olsun, kızın kardeş istemekte çok haklı, ben 34 yaşındayım tek çocuğum annem çalıştığı iöin tekrar çıcuk düşünmemiş ve ben hala bu yaşımda bile söyletim neden kardeşsizim ben diye. Hayırlısı tabi. Senin kuzında istemekte haklı annesi. Zor zamanlar geçirmişsin sende istememekte haklısın, bende ikinci bebeğime hamileyim çok az zamanımız kaldı anksiyete korku kaygı ile geçti gebeliğim ama şükür ilaca ihtiyaç duymadım. Bu forumda herkes senin gibi tek değilsin unutma. Çocuk düşünürsen de düşünmesende hamile kalsanda kalmasanda buraya sıkıntılarını yaz birbirimize herzaman destek oluruz.korkma duanı eksik etme. Bir daha gebe kalmayı düşünüyorsan eğer öncesinde psikiyatrk ile görüş veya psikolog desteği alalar ilerlemeye çalış. Ben mesela ilaç kullanamadım gebeliğinden ötürü ama psikolog desteği aldım üç ay, çok faydası oldu. Hiçbişey çözümsüz değil yüreğini ferah tut :)
Kaygıyla rabbim hakkımda hayırlı olanı gönlüme razı eylesin
sende gönlünü ferah tut, sığın allaha. Öyle mi olur böyle mi olur diye düşünme. Sen düşündükçe strese girdikçe hiçbişeye faydası yokki, olsa keşke oturup düşünelim hep beraber ozaman demi :) seni çok iyi anlıyorum, yaşafıklarını ve hissettiklerini asla küçümsemiyorum ama bizim zararımız yine kendimize. Devvamlı telkin ve duaya ihtşyacımız var. Önce kendini telkin et devamlı, olumsuz olma pozitif düşün. Herşey daha güzel ve daha kolay olacak. Biz bunları hakediyoruz çünkü .
bu hayat zulüm gibi çok ağır bir yüktü benim için. Sonra doğuma gelelim o kadar zor geçti ki ama hamilelikten kurulduğum için mutluydum. Doğumdan sonra herseyin düzeleceğini düşünüyordum baş dönmesi başladı Bebek sürekli ağlıyordu ayakta kucakta susuyordu sadece ve Kaynanam yanımda eşimin bana yardım etmesine müsade etmiyor du erkek sadece para getirir ve çocuğu severmis bebeğin bakımı sadece bayan a aitmiş tek başıma sabahtan akşama akşamdan sabaha bebek kucağımda ve başım müthiş dönüyor bayıldım Bayılacam Kaynanam in stresi ayrı bir anksiyete sebebi.. doğumdan sonra hersey daha zor oldu eşimle aram iyice açıldı en zor anlarımda bana yardımcı olmadı. En sonunda Kaynanam kendi evine geçti ben bir psikoloğa gittim "evimizde ki terapist"kitabını okudum kendimi kitaplara verdim.doğumdan sonra dışarı çıkamaz olmuştum başım dönüyor düşecek gibi oluyordum ve beklediğim olmamıştı doğumdan sonra iyi olacaktım umudum hiç kalmadı daha kötü olmuştum . Kendimë çeki düzen vermezsem iyice dibe batacaktim.. kendimë komşu edindim canım istemesede bayılmaktan korksamda tüm zorluğa rağmen bebeğmi aldım ve dışarı çıktım sürekli bu zor zamanımda Teyzem in vefat haberi geldi
