Ben de böyleydim maalesef. Sürekli bir mr, ekg hastane hastane gezdim. Hasta olma ve ölme korkum vardı. Kendi kendime yendim, atak geçirdiğim zamanlar soğuk çok iyi geliyor. Yalnızlık bu işin en kötü kısmı, yanında seni telkin edecek birisi olmazsa kurdukça kurarsın. 1,2 senedir yendim gibi. Ara ara yokluyor yine tabiki, ama nefes egzersizi vs çabuk atlatıyorumArkadaşlar hepinize merhaba hemen konuya girmek istiyorum biraz uzun olucak ama neolur yardım edin . bana yoğun anksiyete tanısı konuldu gelecek kaygım vardı ve hasta olma korkusu 6 aydır terapi alıyorum bunun için sonra toparladım kendimi gurbet yerdeyiz ve tek kalıyorum cogu zaman eşimin iş durumundan dolayı . Kendim bu süre de üstesinden geliyordum hep taki 2 hafta öncesine kadar sabah hiç bir şey yokken kafamı ani döndürünce başım döndü ve ben o sıra baya panik geçirdim yataktan kalkamadım sürekli kendimi dinledim gecesi tekrar başım dönecek mi dönmicek mi derken gecesi panik atak yaşadım ve başım döndü o gün hastaneye gittim hiç bir şey çıkmadı kan EKG falan panik atak dediler . Ve o gün bugündür hemen hemen her gün hastaneye gidiyorum başım dönecek ya da kötü bi şey var kesin hastayım diye düşünüyorum üzerimde bi sersemlik başım dönmüyor ama içime korku giriyor kalbim hızlı hızlı atmaya başlıyor ve o an öyle hissediyorum uyuşma ensem omuzlarım kafam kas katı kesildi kendimi kasmaktan gevşeyemiyprum sürekli kafam da kötü düşünceler oluyor ölüm korkusu vs atlatamıyorum bunu doktora gitmeye korkuyorum ya kötü bi şey söylerse diye . Şuan yazarken bile dişlerimi sıkıyorum . Herşeyden uzaklaştım artık kalabalık yerlere gitmek istemiyorum evim de eşimle olmak istiyorum sadece hiç bi şey tat vermiyor herkese boş bakıyorum gibi hissediyorum uyumaya bile korkuyorum bazen aranızda böyle olan var mı
Sanki kötü bi şey diyeceklermiş gibi hissediyorum beynim de tömür mu var diye kafama taktım sürekli onu düşünüyorum her gün ağlıyorum ağladıkça rahatlıyorum ama sonra yine aynı baş dönme hissiyatı oluyormuydu sizde deBen de böyleydim maalesef. Sürekli bir mr, ekg hastane hastane gezdim. Hasta olma ve ölme korkum vardı. Kendi kendime yendim, atak geçirdiğim zamanlar soğuk çok iyi geliyor. Yalnızlık bu işin en kötü kısmı, yanında seni telkin edecek birisi olmazsa kurdukça kurarsın. 1,2 senedir yendim gibi. Ara ara yokluyor yine tabiki, ama nefes egzersizi vs çabuk atlatıyorum
Evet ama bunu kafandan atmanın tek yolu doktora gidip bir şey yok sözünü duyman. Şu aşamada kendine bir şey olmadığını inandıracak gibi durmuyorsun. Ben kendi kendimi yenmeyi öğrendim. Dediğim gibi yalnız olman da tetikliyor.Sanki kötü bi şey diyeceklermiş gibi hissediyorum beynim de tömür mu var diye kafama taktım sürekli onu düşünüyorum her gün ağlıyorum ağladıkça rahatlıyorum ama sonra yine aynı baş dönme hissiyatı oluyormuydu sizde de
Evet pazartesi gidicem Allah’ın izni ile bişey çıkmazsa baya rahatlıcamı biliyorum .Evet ama bunu kafandan atmanın tek yolu doktora gidip bir şey yok sözünü duyman. Şu aşamada kendine bir şey olmadığını inandıracak gibi durmuyorsun. Ben kendi kendimi yenmeyi öğrendim. Dediğim gibi yalnız olman da tetikliyor.
Bir şey yok, bana güvenEvet pazartesi gidicem Allah’ın izni ile bişey çıkmazsa baya rahatlıcamı biliyorum .
Hayır çalışmıyorum tüm gün evdeyim ailem baya uzaktalar . Pazartesi gidicem psikiyatriyeÇalışıyormusunuz yoğun bir işiniz varsa bunlara çok zaman kalmıyor yinede bir psiyatriye gitmenizi önerebilirim
B 12 eksikliğim var baya yerler de 136 falan çıktı onun için hap kullandım ama etki etmedi sankiBir şey yok, bana güvenvitamin eksikliği vardır en fazla.
E baş dönmeni uzakta arama o zamanB 12 eksikliğim var baya yerler de 136 falan çıktı onun için hap kullandım ama etki etmedi sanki
Bakalım artık bi gitsem baya rahatlıcamE baş dönmeni uzakta arama o zamaniğne verir doktorun, emilim sıkıntısı olabilir.
Kendimi 2 hafta öncesine kadar idare ediyordum bu hayatımı etkilemiyordu ama şu baş dönme panik atak mahvetti beni her yerim uyuşuyor çünkü . Dışarı çıktığım da rahatsız hissediyorum kendimi artıkGeçmiş olsun hiç sıkmayın canınızı bu bir rahatsızlık ve tedavisi olunduğunda geçip gidiyor. Ben de yaşadım oradan biliyorum. Doktorunuz ilaç verirse hiç çekinmeden kullanın. Bizim gibi insanların kaygı hissine çok aşırı bir duyarlılığı var. Sanki ölümcül bir şeymiş gibi tepki veriyor beynimiz korku/kaygı yaşatacak herhangi bir şeye. Conta gevşemiş sıkılması gerekiyor diyebiliriz :) Bence kaygı/korku hissinin normal bir his olduğunu kendinize telkin etmekle başlayabilirsiniz. Kaygı korku, sevgi nefret gibi hisler gibi sadece. Kendinizi kaygılı hissettiğinizde “tamam kaygılıyım bir şeyden ötürü vücudum fazla bir tepki veriyor ama bu his normal bir his biraz sonra geçer ve gider” şeklinde komutlayın kendinizi. İzzet güllü’nün videolarını da izleyin aynı mantık. Bana çok iyi geldi bu yaklaşım. Şuan hiç kaygılanmıyor muyum tabii ki kaygılanıyorum ama bu hissi felaketleştiemiyorum “eyvah yine kaygılı hissediyorum bak kaygı bozukluğum devam ediyor durup dururken niye böyle oluyor” şeklinde düşünmüyorum. Öyle düşünseydim iyileşemezdim.
Kendimi 2 hafta öncesine kadar idare ediyordum bu hayatımı etkilemiyordu ama şu baş dönme panik atak mahvetti beni her yerim uyuşuyor çünkü . Dışarı çıktığım da rahatsız hissediyorum kendimi artık
Şu yaşadığım 2 hafta biraz ağır geldi bana yıprattım kendimi oldukça Melisa çayını deniyim ama ilaçsız pek geçineni düşünüyorum artıkBazen daha çok stresli olabiliriz, o zaman bu rahatsızlıklarımız da tetiklenebilir. Bana da oluyor bazen fazla stresli olduğum bir dönem patlak veriyor 6-7 gün kaygılı geziyorum. Böyle zamanlarda melisa çayı içiyorum bol bol çok iyi geliyor sakinleşmeye yardımcı oluyor aktardan alabilirsiniz. Belki doktorunuzdan hafif bir sakinleştirici de yazmasını isteyebilirsiniz baş edemediğiniz bir panik hali yaşarsanız almanız için. Elinizin altında öyle bir ilaç olduğunu bilmek de iyi geliyor
Ya gerçekten mi inşallah bidaha tekrarlamazsın ben 2 haftadır neler çekiyorum dayanamıyorum bazen sürekli düşünüyorum . Sag tarafımın üzerine yatıyorum sürekli sağ tarafım uyuştu iyicene ensemle birlikte şimdi ona taktım kafayı niye uyuşuk beyin kanaması falan mı geçiricem falan diye düşünüyorum gözlerimi bile oynatmaya korkar oldum kendimi vücudumu rahat bırakamıyorum bırakınca kontrolden çıkıyorum gibi hissediyorum sakin olmaya çalışıyorum ama tek başıma atlatamıyorum ilaç kullanmam gerektiğinin farkındayım pazartesi nöroloji falan gidicem inşallah bi şey çıkmazYaaaaa gel sarılalım13 yıl geçti ilk atağımın üzerinden, zaman zaman çok iyiyim, zaman zaman “Allah’ım hiç mi geçmeyecek bu.” oluyorum. En dip noktalarında gezdim hastalığın, baş dönmesi, kalp sıkışması, soyutlanma hissi, nefes darlığı… Şimdi hem antidepresan kullanıyorum 10 mg. hem de terapi alıyorum, çocuk istediğim için :)
Tek başına savaşma sakın, doğru tedavi ile inan geçiyor, bir de psikologumun söylediğine göre davranışlar gibi düşüncelerde otomatik gerçekleşiyormuş bazen. Eve girince anahtarı hep aynı yere istemsiz koymak gibi… bazı durumlar karşısında verdiğimiz tepkiler de otomatik ve aşırı. Bunu zamanla sakin karşılaya karşılaya alıştıracağız beynimizi. “Evet bir kez başım döndü, yine dönebilir ama bu felaket değil, olağan bir şey.” gibi düşünebilirsin. Hastalığın en zor yanı zaten “atak beklentisi.” O kısır döngüye girersen çıkmak çok zor oluyor. Bu sebeple nefes egzersizi, kitap okumak, yürüyüş gibi yardımcılar edin kendine. Panik atak tedavisi en kolay hastalık. Geçecek bak, tüm kalbimle söylüyorum ama psikologa mutlaka git. Evde geçmesini beklemek, eziyet. Bunu yaşamayan bilemez..