merhaba arkadaşlar bu konuyu açma sebebim 5 yaşındaki akıl küpü oğlum.9 aylık hamilelik serüveni sonunda zor bir normal doğumla 4 kilo 280 gram doğdu ve bir şeyler ters gitmeye başladı bir dizi sağlık sorunu ardından 6 aylıkken öğrendiğimiz engelimiz hayatımızı sil baştan değiştirdi.normal bir devlet hastahanesinde yapılan işitme testi sonucu öğrendiğimiz her iki kulakta işitme kaybı bizi eskişehir O.G.Ü tıp fakültesine yönlendirdi ve o gündür bugündür eskişehirdeyiz.ilk önce orada yapılan bir dizi test sonunda sağ kulak 105 sol kulak 98 dsbel duymadığını öğrendik ve kulak arkası cihazlarımızı kullanmaya başladık tam 9 ay azimle taktırdım o cihazları ve sabrettim günde 10 dan fazla bebeğimin çıkartıp benim geri taktığım günleri biliyorum ama olmadı ne sese tepki nede 1 kelime konuşma yoktu bu sırada anadolu üniverstesinde bulunan içem işitme engelliler okulunda ayda 1 eğtim alıyor neler yapacağımızı öğreniyorduk odyoloğumuz ve doktorumuz artık cihazlarla olmayacağını ve( koklearimplant ) denilen biyonik kulak amelyatını yaptırmamız gerektiğini söylediler hemen kabul ettik işlemler başladı heyecanlıydık kafa tasına bir cihaz yerleşecek oğlumuzda biz kadar güzel duyabilecekti.beklediğimiz telefon geldi ve ameliyata çağrıldık hastahanede birkaç gün yattıktan sonra cihazın geldiğini ve ertesi gün takacaklarını söylediler o gece eşim ve ben hiç uyumadık 2 yaşındaki miniğimiz in ellerinden tutup sabaha kadar dua ettik.ilk ameliyata aldılar bebek ve aç olduğu için 7. 30 kucağımda götürdüm ameliyathaneye ve sırası geldiğinde doktorun kucağına verip ağlayarak dışarı çıktım.odasında bekledik herkes oradaydı babaannemiz anneannemiz amcalar dedeler telefonlarımız susmuyordu.ve tam hatırlamıyorum saat 12 gibi bir çığlık duyuldu koridorlarda oğlumdu koştum yeni ayılmış narkozdan sedyeye yatıramamışlar doktorların kucağında geldi odasına hemen aldım göğsüme yatırdım ve sustu 2 saate yakın öylece oturduk yatırmaya çalıştığımda kıyameti kopartıyor inmiyordu kucağımdan ve kendine geldi ağrıları vardı başı gözleri şişmişti durmuyor bağırıyordu ağrı kesici verip uyutuyorduk. doktorlarımız bilgilendirmeye geldiler iç cihazın başarılı bir şekilde yerleştirildiğini yaraları iyileşince yaklaşık 3 hafta sonra dış cihazın takılacağını ve duyacağını söylediler.memlekete döndük sabırsız geçirdiğimiz 3 hafta sonunda tekrar çağrıldık ve cihazımız takıldı ilk duyduğunda çok korktu güldü sonra ağladı yüzünün ifadesini görmeliydiniz.aylar geçti kelimeler başladı anne,baba, su,mama artık ismiyle seslendiğimizde dönüp bize bakıyordu. 3 yaşında eğitimi için Türkiyede psikoloğu ,odyologları ve öğretmenleriyle bu kadar donanımlı ve gelişmiş olarak bilinen tek işitme engelliler okulu içem de öğrenimini görmesi için eskişehire taşındık.yeni ev yeni iş derken okul başladı ve hayatta başladı bizim için şu anda üçüncü senemiz 6 yaşına giriyor yuva 3 yani anaokulunda ve şunu söyleyeyim benim oğlum çok geveze bir çocuk tatlı bir espiride yapayım bazen başımı bile ağrıtıyor oğlum biraz sus lütfen dediğim günler oluyor :)) ve bazı kelimeleri bizden düzgün konuşuyor o kadar içim rahat ki iyi ki uğraştım iyi ki o benim oğlum azimliydik rabbim in izniyle başardık.derdi veren dermanını da gönderdi bize çok mutluyuz:)eklemek istiyorum ki bizimle aynı durumu paylaşan arkadaşlar seve seve bütün tecrübelerimle sizlere yardımcı olabilirim...