- 13 Eylül 2018
- 1.710
- 2.693
-
- Konu Sahibi Maariftakvimi
- #1
Bazen düşünüyorumda yalnızlık bana verilmiş İlâhi bir ceza sanırım...
Yok yani insan bu kadarda yalnız olamaz hani birde insanlar demiyor mu karşına çıkıyordurda sen farketmiyorsundur teselli etmek için mi söyluyorlar yoksa üzmek için mi anlamıyorum.
Hayatımın hiçbir evresinde karşıma biri çıkıpta ben senden hoşlanıyorum demedi yada bir ilişki için adım atmadı ilgileniyormuş gibi görünenlerde tam evet bu benden hoşlaniyor eminim diyeceğim anda kendi kendime gelin güvey olmuşum gibi tavırlar sergiledi.
Bundan 5-6 yıl kadar önceydi staj yaptığım kurumda birine aşık olmuştum(hoşlantı degil tamamen aşk) evli birine duyulan tek taraflı platonik aşk ötesi yok burada paylaştığim zaman üyeler tarafından isitmedigim hakaret kalmamisti...Aradan yıllar gectikce büyüdüm hakaretleri degil ama olumsuz eleştirilerin hepsini anladım hak verdim(şuan yaotigim hatayı savunmak değil maksadım)ama gelin görünki kızlar belki sevmeyi sevilmeyi ögrenmeye basladıklarında lise çaglarindaylarken ben 30 lu yaslarımda hala sevilme karsilikli sevme duygusunun ne oldugundan hala bi haberim.
Neyse dedim olmayacak dedim ciddi ciddi tüm duygularımı kalbime gömüp vazgectim aile kurma birjni sevme vs duygularımdan
Ara ara chat sitelerine agır yalnizliktan dolayı takılmaya basladim çünkü arkadas cevrem evlenip coluga cocuga karıştıkca ya arkadaş ortamları ddgisti yada siz toplu görüsmslerde ciftler arasindaki tek yalniz oluyorsunuz muhabbetler hep evliler arasinda evlilikle ilgili konular olunca siz görünmez oluyorsunuz is yerindevise baslayanlarda hep kac jenerasyon kucuk oluyor muhabbet etseniz bile akranlarınizla oldugu gibi olmuyor en azından benim icin böyle.
Artık ara ara chat sitelerine sirf iki satır muhabbet etmek adına gitiyorum gecenmerde biriyle tanistik aslinda benim eskiden calistigim kurundan olunca ortak seyler falan derken muhabbet acildi konusma gorusme devam etti gaywt iyi iki arkadas gibi muhabbetimiz diyalogumuz varken
Bugün o kadar güzel uzun bi mesaj yazmış ki bana nasıl deger verdigini önemsedigini anlatan fakat bu arkadasligin neden devam etmeyecdgini sürdüremeyecegıni anlatan o kadar hassas yazilmis bir mesaj ki resmen aglamakla gülmek arasında kaldım birinin bana bu jadar deger verecegini benimle zaman gecirirken mutlu oldugunu tahmin etmemeklw beraber git hide yalniz kaldigimı iliklerime kadar hissediyor oluşum arada bir yoklayan anneligi tatma hissiyatı ama bundan sonra anneligin gebeligin yaş sınirınin riskli gebelik durumunun psikolojisi asla yuvam olmayacagini anlayıp anneligi tadamayacagimi bilmek cidden ben bu psikolojoyi daha ne kadar kaldirabilirim ki
Ben bu düsüncelerle bogusurken karsima bu kisi cıktiginda cok iyi anlastigim bi arkadasim var varsin evlilik olmayiversin diye dusunurken bide ustune o kadar güzel trkedildim ki hangisine yanayim hangisine uzuleyim bilemiyorum
Yok yani insan bu kadarda yalnız olamaz hani birde insanlar demiyor mu karşına çıkıyordurda sen farketmiyorsundur teselli etmek için mi söyluyorlar yoksa üzmek için mi anlamıyorum.
Hayatımın hiçbir evresinde karşıma biri çıkıpta ben senden hoşlanıyorum demedi yada bir ilişki için adım atmadı ilgileniyormuş gibi görünenlerde tam evet bu benden hoşlaniyor eminim diyeceğim anda kendi kendime gelin güvey olmuşum gibi tavırlar sergiledi.
Bundan 5-6 yıl kadar önceydi staj yaptığım kurumda birine aşık olmuştum(hoşlantı degil tamamen aşk) evli birine duyulan tek taraflı platonik aşk ötesi yok burada paylaştığim zaman üyeler tarafından isitmedigim hakaret kalmamisti...Aradan yıllar gectikce büyüdüm hakaretleri degil ama olumsuz eleştirilerin hepsini anladım hak verdim(şuan yaotigim hatayı savunmak değil maksadım)ama gelin görünki kızlar belki sevmeyi sevilmeyi ögrenmeye basladıklarında lise çaglarindaylarken ben 30 lu yaslarımda hala sevilme karsilikli sevme duygusunun ne oldugundan hala bi haberim.
Neyse dedim olmayacak dedim ciddi ciddi tüm duygularımı kalbime gömüp vazgectim aile kurma birjni sevme vs duygularımdan
Ara ara chat sitelerine agır yalnizliktan dolayı takılmaya basladim çünkü arkadas cevrem evlenip coluga cocuga karıştıkca ya arkadaş ortamları ddgisti yada siz toplu görüsmslerde ciftler arasindaki tek yalniz oluyorsunuz muhabbetler hep evliler arasinda evlilikle ilgili konular olunca siz görünmez oluyorsunuz is yerindevise baslayanlarda hep kac jenerasyon kucuk oluyor muhabbet etseniz bile akranlarınizla oldugu gibi olmuyor en azından benim icin böyle.
Artık ara ara chat sitelerine sirf iki satır muhabbet etmek adına gitiyorum gecenmerde biriyle tanistik aslinda benim eskiden calistigim kurundan olunca ortak seyler falan derken muhabbet acildi konusma gorusme devam etti gaywt iyi iki arkadas gibi muhabbetimiz diyalogumuz varken
Bugün o kadar güzel uzun bi mesaj yazmış ki bana nasıl deger verdigini önemsedigini anlatan fakat bu arkadasligin neden devam etmeyecdgini sürdüremeyecegıni anlatan o kadar hassas yazilmis bir mesaj ki resmen aglamakla gülmek arasında kaldım birinin bana bu jadar deger verecegini benimle zaman gecirirken mutlu oldugunu tahmin etmemeklw beraber git hide yalniz kaldigimı iliklerime kadar hissediyor oluşum arada bir yoklayan anneligi tatma hissiyatı ama bundan sonra anneligin gebeligin yaş sınirınin riskli gebelik durumunun psikolojisi asla yuvam olmayacagini anlayıp anneligi tadamayacagimi bilmek cidden ben bu psikolojoyi daha ne kadar kaldirabilirim ki
Ben bu düsüncelerle bogusurken karsima bu kisi cıktiginda cok iyi anlastigim bi arkadasim var varsin evlilik olmayiversin diye dusunurken bide ustune o kadar güzel trkedildim ki hangisine yanayim hangisine uzuleyim bilemiyorum