merhabalar,
benim 17 yaşında kız kardeşim otistik. hernekadar rapor almaya çalıştığımız devlet hastanesinde otistik demediler zeka geriliği dedilerse de..ne kadar doktor oldukları burdan anlaşılıyo normale benziyo demişler ve yüzde 50 özürlü raporu verdiler dolayısıyla ne maaş ne de başka bi haktan yararlanamıycak.okuma yazması var diiye çalışabilceğine kanaat getirmiş sevgili doktorlarımız ki benim kardeşim tek başına biyere gidemez. dışardan normale benzediğini bizde biliyoruz kullandığı ilaç sayesinde sakinleşebiliyo ve doktor vs yanında gayet düzgün cevaplar vermeye çalışır tabiki tonlamalarından ve tekrarlamalarından farklılık olduğunu sezmeleri gerekirdi
kardeşime 2buçuk yaşında çapada otizme benziyor denildi,ozaman hiçbirimiz bşey bilmiyoduk daha sonradan hayatımızı değiştireceğini bilmediğmiz özel bir durumda oldğunu. sonrasında devamlı eğitimlerde pedagoglar geldi gtti.normal okula gtti,,annem inanılmaz fedakarlık gösterdi.okuma yazmayı bilg kullanmayı,örgü örmeyi öğrendi..liseye devam etmedi şuan evde..hafızasında bbiçok şeyi tutar.bizim bilemedğimiz ad soyad hangi tarihte ne yaptıkk,hangi hediye nezaman alınmış mesela..
ama aşırı takıntıları yüzünden özellikle biraraya geldiğimzde krize neden oluyo,oğlum 2 yaşında teyzesini çok sever peşinde dolanır dokunur saçını çeker kardeşimde sıkıntıya gelemez,kendini elletmez,saçını çeknce hemen bağırır..bu yüzden de bizi istemiyo artık,eşiimin tekrar yurtdışında çalışmasınndan korktğu için yalnız gttğimizde temelli kalcağımızı düşünüp sıkıntılanıyo ve ardı arkası kesilmez bişekilde yüzlerce kere sorular soruyo anneme.bende annemi yormamak için artık anneme pek gidemiyorum malesef.şuan ailemize yansıması buşeklde..artık risperdalde yeterli gelmiyor sanırım yada değiştrmek mi gerekiyor bbilmiyorm,herşeyi kafaya takıp sıkıntı etmekten kafasında saç kalmadı.
giidebilceğimiz doktor önerisi olan varsa sevinirim.ilaç yazabilcek..
kardeşim küçük yaştan beri eğitim almasına rağmen ve çok aşama kaydetmesine rağmen hayatı boyunca onunnla beraber olcak bi durum malesef..
bu arada önceki msjlarda vardı araba yolunun değştiğini farketmesi aslında çokta iyi bişey sayılmayabilir takıntı belirtisi,kardeşmde de vardır çocukluğundan beri,herzaman kullandığımız yolu kaydeder ve başka bi yola girince bağırır..ama sizin oğlunuzun iletişim kurması kardeşyle oynaması göz teması kurması ve konuşmaya başlaması otistik gbi gelmedi bana,inşallah değildir..olsa bile eğitimle bizden daha çok aşama kaydedebilrsinz benim kardeşim 5 yaşına kadar anne bile diyememişti...
herkese Allah kolaylık versin,sağlıkla kalın