Davranış Bozuklukları Otizm

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
Tesekkurler,altinda ustunde bilir ama usudugunde ne yaparsina cevap verecegini sanmiyorum
 
Tesekkurler,altinda ustunde bilir ama usudugunde ne yaparsina cevap verecegini sanmiyorum
Yani Benim oğlumda üşüdüğünde ne yaparsın dendiğinde kollarını bağlayarak böyle yaparım dedi bu benim
İçin daha önemliydi ama sonra psikolog başka ne yaparsın dediğinde kıyafet giyerim dedi. Yani bakış açısı... oğlum 36 ay gelişimine uygun çıkmıştı . Ama Ben oraya giderken olumsuz düşünceyle gitmiştim tabi ki sevindim ama yani anne olarak gördüğüm düşündüğüm heh herşey tamam değildi hala ufak tefek eksikleri var oğlum çok şey biliyor her yerde genelleyedebiliyor ama şımarık ve davranışları eksik . Şu an 41 aylık ve İnan’ın 1 ay bile farkediyor çocuk gelişiminde . Eşim geçen akşam yine mi bu sayfadasın dedi çünkü ona göre artık her anlamda mükemmel çünkü konuşuyor ya ve ben bu foruma girerek kendimi üzüyorum. Ben bu forumda çok şey öğrendim . Uzun lafın kısası Herşey konuşmada da bitmiyor şükürler olsun tabi .çocuk anlamaya ve konuşmaya başladıktan sonra herşey geliyor inşallah burda ki bütün çocuklar okula kadar yaşıtlarına yetişirler .
 
Benim oğlum da önümüzdeki ay 36 aylık olacak. Sorularin hicbirine ne ilgi gösterir ne tepki verir şu anda. Sadece oyun oynarken sevdigi seylerle yuz yuze bakıp iletisim kuruyoruz. Allaha şükür yine bu da yoktu 5 -6 ay öncesine kadar. Çok yolumuz var daha.
 
merhaba benim oglum kreste arkadaslarina oyuncak atiyormus ve saclarini cekiyormus ogretmeni uyardi kresteki gunluk defterinede yazmis bu huylari nasil biraktirabilirim acaba
birde kurdesen doktu bi suru dr ya goturduk ilaclar kar etmedi son dr kortizonlu bi ilac verdi kasintisi azaldi stresten olabilir dedi kasintisini biraksin diye tv actim izledi simdide tv izlemeyi birakmiyor ne yapayim sizce sac cekme ve oyuncak atma daha cok uzdu beni
 

Canım bizim çocuklar ay olarak aynı. Hemen hemen durumları da aynı gibi. Bazen ilgi duyuyor gibi ama ben bişey sorsam ya da bişey yaptırmak istesem hemen kaçar hiç ilgilenmez. Bazen çok iyi diyorum bazen tamamen gidiyor sanki başka dünyalara. Geçtiğimiz ay hızlı bir gelişme oldu bazı kelimelerin başını söylüyordu şimdi yine tek kelime Yok. Biraz kendi haline bıraksam çok çabuk iletişimi koparıyor.
Bazen bana mı sadece yapıyor diyorum bilmiyorum. Kreş ve özel eğitim merkezi çok hızlı öğreniyor yaşıtlarıyla arada pek fark Yok diyor ama ben nedense arada uçurum fark görüyorum. Bana bakıp anne bile demiyor buna çok sıkılıyorum. Sabah bişeye sinirlendi elini ısırdı canım çok sıkkın. Arada böyle şeyler yapıyor geçen ay kafasına vurmuştu birkaç defa ama tekrarlamadı. Nasıl davranacağımı şaşırdım.
 
öncelik olarak çocuklarımızı yaşıtlarına yaklaştıralım çünkü ben şunu gözlemledim Oğlum kreşe başladığında tek kelimelerdeki konuşuyordu 29 aylıktı ama bütün şekilleri renklerin çocuğunu biliyordu bir çok yaşına uygun kavramı öğretmiştim yeni bir mont almıştım 31 aylıktı öğretmeni oooo montun çok güzel demiş o da sadece yeni demiş bana öğretmeni az konuşuyor ama herşeyi biliyor demişti o zamanlar bana yetmiyordu aslında temelleri atıyormuşuz çocuklarımızı sıkmadan bunaltmadan oyunla onlara yaş grubuna uygun bilinci vermeye çalışalım konuşmaya başladıklarında veya açıldıklarında hepsini verecektir . çocuğum 31-32 aylıktan sonra yavaş yavaş cümlelere geçti bir diğer arkadaşın oğlu burda daha küçük ama baya bişeyler diyor francis arkadaşımızın oğlu 4 ten sonra başlamış yani şu an benimki konuşmuyor diye üzülmeyin .. hepsinin açılma zamanı var kendinizi yıpratmayın lütfen
 
Zeynnnn37 bence sizin oğlunuzda herhangi bir sıkıntı Yok.Biraz bazı şeyler gecikmiş o kadar. Bana kalırsa siz zaten bir iki yılda olayı aşarsınız gibi geliyor bana. Yazdıklarınıza göre çocuk zaten normal gelişim gösteriyor.Ben okuduğumda olayı sizin biraz dramatize ettiğinizi düşünüyorum.Annesiniz çok doğal tabii.Yalnız yanlış anlamayın oğluşunuzdaki davranışları okuduğumda çocuğu iyi olmuş bir anne olarak ben bile o günlere dönüp üzüntü duyuyorum. Bunları yapabilen bir çocuk zaten tamamen normaldir.Açıkçası gerçekten bu dertle uğraşanlar için anlattıklarınızı üzücü ve moral bozucu buluyorum. Lütfen yanlış anlaşılmasın kuzucuktaki ilerlemelere çok çok sevindim. Ams İnanın zaten bir sıkıntı Yok gibi. Daha önce Hasbeengone arkadaşımızda benzer bir yazı yazmıştı yapabildikleri elbette paylaşılır ama biz burada daha çok çözüm odaklı olarak sorunlara krizlere yanıt arıyoruz. Forumdaki tüm dostlar hepinize sesleniyorum yavrularımızın yapabildikleri başardıkları herşey için tüm anneler Eminim ki yürekten mutlu oluyorlar ama şunu unutmayın birileri de sizin yapamadıklarınıza iç çekiyor ve üzülüyor. Paylaşımları bu yönde yaparsak kimseyi kimseye özendirmeden üzmeden kırmadan birbirimize daha faydalı olacağız . Zeynnnn 37 lütfen beni yanlış değerlendirmeyin ne mutlu size ki bence bu forumda boşa zaman kaybediyorsunuz Allah yavrunuza sağlık ve daha nice başarılarla dolu bir hayat nasip etsin inşallah....
 
sac cekme ve oyuncak atma konusunda ne yapabilirim kres ogretmeni cok sikayetci henuz konusmuyor benide anladigini dusunmuyorum oglumun
 
sac cekme ve oyuncak atma konusunda ne yapabilirim kres ogretmeni cok sikayetci henuz konusmuyor benide anladigini dusunmuyorum oglumun


Merhaba. İlk doktorunuza bir durumu anlatın derim ben. Genel olarak aslında bu her çocukta görülüyor. Özellikle 2-3 yaş arası. Çocuğunuz kaç yaşında bilmiyorum ama benim oğlumun tanısı konulamayan bir durumu var mesela. 2,5 yaşında biz de yaşamıştık o sorunu fakat geçti kendiliğinden. Aksine şimdi kendi eziliyor. Geçen gün kreşte bir cocuk yüzüne vurmuş öyle durduk yere. Yine de en iyisi işin uzmanından görüş olmak derim ben. Elbette bu durumla karşı karşıya kalan annelerde fikirlerini paylaşacaktır sizinle. Umarım en kısa sürede aşılır.
 
Zeynn belki cok hafif otizmden bahsediyor olabilir ama diger arkadas sanirim umudum var. Gercekten abartiyor.
Normal adlandirdigim kizimla yasit ve kizimdan ileride durumu. Otizmli olan oglum ise onun yarisi kadar degil.
Yani biz ne yapalim. Ben bunlari gormemek icin aktif degilim artik burada. Cidden moralim bozuluyor.
5 yasina yaklasan ve hala cumlelerle konusamayan bir cocugun annesi olarak yaziyorum bunu.
Bu arada ben sismaniye.
 
Francis artikülasyon bozukluğu benim oğlumdada var. Banada evde yapabileceğim alıştırmalar konusunda bir fikir verebilir misin? Buara dil olarak iyi gibi ama bazen hala bebek dili dediğimiz bidi bidi konuşuyor oara hiçbirsey anlasilmiyorki doktor görür görmez artikülasyon sorunu var dedi. Bende o bıdı bıdı konuşurken onun taklidini yapıyorum gülmeye başlıyor. Buarada arkadaşlar o denver testini benim oğlumda yapamaz. Ad soyad söyler ama anne adı baba adı diyemez. Altında olayini diyemez, dolayısıyla usudugunde ne yapılır o zaten imkansız. Ben mevcut durumla tatmin oldugumdan ve üst düzey beklentiler için oğlumu yipratmadigimdan beri oğlum daha iyi. Herşey olacak, olmasa da canları sağolsun. Karşılaştırma, kiyas, beklenti dolu olmak her anneyi acıtır. Benide acıtıyor ama eskisi gibi kalmiyor, geçiyor. Kreşe başladık ama okulda neler oluyor anlatamadığı için haberim yok. Sadece asansöre bindim diyo okadar inşallah daha güzel şeyler olacak. Nelerxen geçtik bunlarda geçer... Kalbimizi ferah tutalım. Kresteki arkadaşları dişlerimizi nasıl fircalariz anlatıyor bizimki dinliyor. Ben takılmiyorum ama WC alışkanlığıni hafife almayın lütfen, ciddi bir iş gibi eğilin üstüne. Çok farkettiriyor. Renkten rakamdan daha önemli.
 
Ekstra olarak burda birkaç kere belki anlattım, oğlumun ortopedik sorunu var diye. İsim olarak serebral palsi diye geçiyor ama çok şükürki sadece ayaklarında içe basma olarak atlatmisiz. Yürümeyebilir, tamamen felclide olabilirdi ama işinde çok iyi bir ortopediste götürdük ve serebral palsi için çok iyi durumda olduğunu söyledi, motor gelişim geriliği dedi ve biz bu durumlara ek olarak 1 yaşından beri ortopedik bot kullanıyorduk, şimdi artık ayakkabısının içine tabanlik şeklinde ayağını komple saran afo denilen birşey giyecek. Anlayacağınız dert bir değil, oyuzden eli ayağı sağlam diyip, francisin dediği gibi havlu atmak yok, yol uzun benimki biraz daha zor ama yinede şükürler olsun. 1 sene içinde oğlumu engelli sınıfına sokmaya çalışıyorlar, ben kaciriyorum. Annem hep derki acta kalsaniz kuyruğu dik tutun. Derdimiz var ama dermanda var. Şimdi siz oğlum sorulara cevap vermiyor diye üzülüyorsunuz ben bunların yanında ayağınada üzülüyorum. İlerde çocuklar dalga geçmesin diye hemen düzeltmem lazım. Çok dert yükledim buraya ama detaylara takilmayin nolur. Gulsunler, mutlu olsunlar. Başka bir dileğim yok.
 
Şişmaniyecim sen nerelerdesin?öncelikle merhaba. O güzel nickini değiştirmişsin doğrusu ben şişmaniye yi daha çok seviyorum.çok sevimli ve samimi.Ayrıca lütfen geri dön çünkü seni özlüyorum.Hem bence şöyle düşünmek daha makul herkes 1 tane bu dünyada öyle değil mi? Senin bir eşin olmadığı gibi kimsenin kızının da Yok. O yüzden tüm çocuklar aynı gelişim eğrisini göstermek zorunda da değil. Bunları sen benden daha iyi biliyorsun. Herkesin derdini dökme biçimi farklı . Kimisi bunu yaparken etraftakileri üzdüğünün farkında olmayabiliyor. Normaldir. Sen otizmle tanışmadan önce böyle çocuklara nasıl yaklaşıyordun? Ben pek duyarlıydım diyemeyeceğim bir öz eleştiri olarak. Bunun için buralardan gitme senin tavsiyelerine ihtiyacı olan kim bilir kaç kişi var.Gelişmeleri anlatmak tabii ki moral verici herkes için motive edici ama işte kendinde olmayınca bir başkasına sevinmek biraz buruk oluyor. Yeğenim her seferinde oğlumdan 3 yaş küçük olmasına karşın övgülere boğulurken bu burukluğu ben de çok yaşamıştım. Üstelik bunu yapan yani beni anlamayan annem ve babamdı. Onlar bile bu konuda hassas davranamadıysa hiç tanımadıklarımızdan bu duyarlılığı sanırım beklememek lazım. Birbirimizi hassas noktalarda uyarırsak forum daha işr yarar hale gelir kimsede kırılmaz diye düşünüyorum tekrar hoşgeldin şimaniyecim...
 
Demirikocum geçmiş olsun canım. Böyle bir sağlık sorunu yaşadığınızı bilmiyordum sen çok güçlü bir annesin hepsi ile başa çıkabilirsin sana bir kitap tavsiye etsem ...ben okuduğumda çok etkilendim gerçek bir yaşam hikayesi.Kahramanları da hala hayattalar. İnan bu kitabı okuduğumda bütün dünyayı sırtlayıp bütün dertlere meydan okuyasım gelmişti. Kitabın adı Umut Işığı yazar Kristen Barrnett. Oğlunun hikayesini anlatmış. Ve tabii kendi hikayesini. Okursan çok beğeneceğine inanıyorum sana artikülasyonla ilgili özelden yazdım sevgiler dostum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…