Sevgili Songül5523
Montesorri oyuncakları çocuklarımızın eşleme, gruplama, ayırt etme, bütünleme gibi çalışmalarla duyu organlarının çalışmasını/harekete geçirilmesini sağlayan oyuncaklar. Çocuklarımızın parmak kaslarını, el bileğini ne kadar çok çalıştırırsak, geliştirirsek, zihinsel gelişimlerini o oranda hızlandırırız mantığına hizmet eden oyuncaklar bunlar. Bir başka deyişle çocuklarımızın deneyerek doğruyu bulması sağlayan, bu yolla kalıcı öğrenmeler oluşturmalarına destek olan oyuncaklar. Çocuklar oyun sırasında sıkça ellerini kullanmak zorunda kalırlar (mecburen), oyununun mantığındaki doğruları ya da yanlışları görür, yanlış olanları düzeltir. Sürekli yapa yapa öğrenme kalıcı hale gelir. Ne kadar çok tekrar, o kadar çok kalıcı öğrenme.
Oğlum özel eğitime başladığında ilk önce üst üste dizilen kulelerden ve büyükten küçüğe sıralanan halkalarla başlamıştık biz. Kulelerde büyükten küçüğe doğru sıralanan 10 adet silindir şekilli küçük kova vardı. Amaç çocuğun büyük-küçük kavramını daha doğrusu sıra kavramını deneyerek ve ellerini de çalıştırarak öğrenmesini sağlamaktı. Büyüğün üzerine bir boy küçüğü gelmeyince kule tamamlanamıyordu. Halkalar da aynı şekilde.
Çocuklarımızda en büyük sorun çeşitli kavramların oturmaması zaten. Özel eğitimde de çocukların eşleme becerilerini geliştirmeye, çocuklarda sıra kavramının oturmasını sağlamaya, vs. yönelik çalışmalar yaptırılıyor. Eşleme çalışmaları için dört farklı şeklin ahşap bir çubuğa takıldığı ahşap oyuncaklardan kullanmıştık. Üçgenler, kareler aynı şeklin üzerine takılıyordu. Renk eşleştirme için ipe boncuk dizme faaliyetleri yapmıştık. Aynı renk boncukların ipe dizilmesi şeklindeydi. Amaç aynı renkli boncukları ipe dizerken bir yandan eşleştirme yapmasını sağlamak, diğer yandan da ince motor becerilerini geliştirmek. Bir dönem bulaşık makinesinden çıkarttığım kaşık çatalları uygun yerlerine oğluma yerleştirtmiş, tepsiye döktüğüm mercimekleri kavanozlara doldurtmuş, barbunya içlerini saatlerce de sürse oğlumun çıkartmasını sağlamıştım. Ellerini sürekli çalıştırarak ince motor becerilerini geliştirmesi için daha bir sürü şey yaptırttım. Ama şunu söylemeliyim bu kavramların oturması öyle çok çabuk olmuyor. Çocuk daha küçük olduğu için dikkati çabuk dağılıyor, yapmak istemiyor gibi gibi olumsuz sebepleri de düşününce bazen yılgın bir ruh haliniz oluyor. Ama zamanla öğreniyorlar. Birinin mantığı oturduğunda diğeri daha kolay yapılıyor. Çalışmak ve sabırlı olmak gerekiyor yani, sonucu görmek için acele etmeyeceksiniz.
Biz oğlum 3 yaşındayken eğitime başlamıştık, çok zordu, neyi nasıl yapmamız gerektiğini bilmiyorduk. Zaman içerisinde hepimiz özel eğitimci gibi oluyoruz. Çocuklarımız da normal çocuklara benzemeye başlıyorlar. Şimdi neredeyse 4 yaşında olacağız. Eşleme, gruplama bizim için çocuk oyuncağı artık. Eskiden zorla oturttuğum ve en fazla 5 dakika durabildiği sandalyede 1 saatten fazla oturup çalışabiliyor. Şekilleri alıp dizmesi kendi isteğiyle yapılan faaliyetlerden, isimlerini de, renklerini de öğrendi artık. 3 kelimelik cümleler başladı, acıktığını, susadığını, kızdığını, tuvaleti geldiğini söyleyebiliyor. Kendini ifade etmeyi diğer çocuklar gibi olmasa da öğrendi . O başka dünyasından çıktı artık bizimle yaşıyor. Biliyorum ki daha da iyi olacak. Siz yolun başında olan sevgili anneler yılmayın, üzülmeyin, üzüntünüzü yansıtmayın evinize. Tablo çok ağır değilse, eşlik eden başka problemler de yoksa zamanla ve sabırla düzelecekler. Umudumuzu hiç kaybetmeyelim...