Merhaba arkadaşlar,
Ben erken farkettim ama teşhis almamız 22 aylıkken oldu ve eğitime henüz başlamadık. Oğlum şimdi 25 aylık. 13 aylıktı televizyon hayatımızdan çıktı, evde hiç açmadım ama arkadaşlarıma gittiğimde onların tvsini kapattırmadım. Daha çok ilgilendik oğlumla. Zaten yalnızlığı hiç sevmiyor, yanında hep biri olacak. 14 aylıkken Kanuni sultan Süleyman Hastanesinde çocuk metabolizma hastalıkları Hasan Önal a gittik ve hala onun takibindeyiz. 14 aylıkken gaps diyetine başladım, 6 ay yaptık, sonra Hasan Önal'ın verdiği diyetle devam ettik. 13 aylıkken Çapa tıp fakültesi çocuk psikiyatri bölümünde muayene olduk, gelişim geriliği ön tanısı ile 3 ay aralıklarla takip edildi, 22 aylıkken çocuk psikiyatri atiği otizm teşhisi koydu, tohum otizm vakfında değerlendirme yapan psikolog atipik otizm tanısını onayladı.
Oturma 9 aylıkken oldu, yürümeye 23 aylıkken başladı, bir yere tutunup kalkmayı 24 aylıkken yapabildi ama hala zorlanıyor. Yerde otururken duvara ya da yere tutunup kalkamıyor, poposunun üzerinde bir koltuk ya da sehpanın yanına ilerliyor onlara tutunarak kalkabiliyor. Yürümesi çok dengeli değil hep düşecekmiş gibi dikkatsiz yürüyor ama Allah'a şükür çok düşmedi.
Çok hareketli, bütün gün oturduğu zamanı hesaplasak 1 saat etmez. Ama tırmanma, zıplama gibi becerileri yok henüz, odaları geziyor maalesef amaçsızca.. Allah'tan günde 2 saat gündüz uykusu var ama onun da 1 saatini ayaklarımda uyuyor. Gece 11 sabah 9 arası hep ayaklarımızda uyuyor, bırakmayı çok denedik ama olmuyor.
Diyetten önce yemek konusunda çok seçiciydi, hiçbir sebzeyi ağzına sürmezdi, meyve yemezdi. Hamur işi ve ekmeğe bayılırdı. Şimdi 10-11 aydır ekmek hiç yok, sebze et ve yumurta yiyor sadece, 2 aydır meyve de veriyorum.
Cerrahpaşa tıp fakültesi çocuk nöroloji bölümüne de gittik, mr çekildi, eeg çekildi her ikisi de normal çıktı elhamdulillah.
Konuşma konusuna gelince hiç kelimesi yok ama her kelimenin ilk hecesini ya da harfini söylüyor. Ayakkabı a, fil fi, kare ka, üçgen ü gibi.. işaret ediyor. Su, baba ve mama diyor.
Klima, kumanda, şarj aletine aşırı ilgisi var. İlgi alanı elektrikli aletler. Ezber var, heceler ile de olsa anlayabiliyorum. İşaret ettiğim yer çok yakınsa anlayamıyor, işaret etttiğim nesneyi bulamıyor, ona bakamıyor, ama uzaksa o yöne bakıyor, mesela uçak ya da kuşu, arabayı işaret ettiğimde buluyor ama hemen arkasındaki legoyu kamyonu işaret ediyorum bulamıyor.
Göz teması var ama çok kısıtlı, isme bakma hemen hemen her seferinde bakıyor. Komut alma çok az, ne dediğimi anlıyor eminim ama yapmıyor.
Yaşıtlarına hiç ilgisi yok, onlarla zaman geçirmek istemiyor. hatta ağlıyordu ama şimdi ağlamıyor çocuklar ilgilenince.. büyükler ile mutlu. 21 aylıkken bay bay yapmaya başladı. Bizde durum bu şekilde, umarım yardımcı olabilmişimdir.
Bence imkanınız varsa işini iyi yapan bir çocuk psikoloğu bulun, eksikler nedir? Hangi alan ne şekilde desteklenmeli diye bizi yönlendirebilecek bize rehberlik edecek işini seven çocuk psikologlar psikiyatriden daha faydalı olabilir. Psikiyatri teşhis koyma ve rapor çıkarma konusunda yardımcı olur. Bazı çocuk psikiyatrilerde ilaçsız olmaz düşüncesinde, hemen antidepresan yazıyor. İlaç en son mecbur kalınırsa verilmeli bence..
Allah hepimize kolaylıklar versin..
Oğlum 25 aylık..
