- 22 Temmuz 2019
- 879
- 566
- 23
- 35
- Konu Sahibi capricorn87
- #81
Bir de yukarıda yazdığım destana ek olarak, şunu eklemek istiyorum. Her çocuk sosyal olmak zorunda değil. Kendi çocukluğunuzu hatırlayın. İlkokul yıllarını mesela. Bazı çocuklar fazlasıyla dışa dönük ve sosyal iken, bazıları daha içe dönük ve iletişimden kaçınan çocuklardı. Ben gayet net hatırlıyorum sınıfta kimseyle konuşmak istemeyen çocuklar vardı. Birçoğu şu anda gayet iyi mevkilerde, başarılı insanlar oldular ve hala çok fazla sosyal değiller. Fıtrat meselesi yahu. Bir salın artık şu çocukları :)
İletişime tamamen kapalı değilse çocuk, bırakın ne zaman ne kadar iletişim kuracağına kendi karar versin. Çocuklarla oynamak istemiyor ise oynamasın. Demek ki daha zamanı var. Oyuncağını paylaşmak istemiyor ise paylaşmasın. Herhangi bir durumdan ve eylemden rahatsız oluyorsa bırakın öyle olsun.
Konu sahibi sadece sizin için yazmıyorum bunları. Sizin nezdinizde "çocuğum diğer çocuklarla oynamak istemiyor" diye dert edinen tüm annelere söylüyorum.
Ben çocukken çok fazla konuşmaz, iletişim kurmaya yanaşmaz, kendi içimde hayal dünyamda yaşamayı severdim. Şimdiki zamanda çocuk olsaydım kesin bana da otizmli derlerdi. Zira tüm belirtilere sahiptim :) çoğu zaman kendi hayal dünyama öylesine dalardım ki konuşulanları bile duymazdım. Gayet de başarılı bir öğrenciydim. Büyüdüm hala insanlarla çok içli dışlı olmayı sevmem. Hala sınırlarım aşıldığında rahatsız olurum.
Evet çocuğun iyi gözlemlenmesi ve herhangi bir şüphe varsa mutlaka uzman desteği alınması şart. Bunda hemfikiriz. Ancak "fıtrat" denilen bir şey de var. İyi ki de var. Her çocuk kendine has bu yüzden.
Ben kabullendim mesela. Benim oğlum oldukça zor bir karakter. Bence çok özel bir çocuk :) üstün ya da ayrıcalıklı olduğu için değil. Kendine has özellikleri ve davranışları ile gerçekten güçlü bir çocuk olduğu için. Mücadeleci ve hırslı. İnatçı ve takıntılı. Her haliyle kabulüm. Geçen yıla kadar oğlum neden elmalar gibi gelişim göstermiyor da armut oluyor diye düşünüp zerre ilerleme sağlayamadık. Bu yıl onun bir armut olduğunu kabul ettim ve çok şükür iyiye gidiyoruz. Aman çok yazdım. Eyyorlamam bu kadar.
[/QUOTE konuyla alakali değil ama bence siz her açılan konuya yorum yapin.. dört gözle bekliyorum.. bı insanın bu kadar kelimelerle arası nasıl iyi olur nasıl bu kadar iyi ifade eder diye hayretle ve zevkle okuyorum
ya evet sıkılıyor artık ...
bunun tedavisi var resmen ama uğraşmak isterseniz.. benim bir ark ım da tedavi ettirdi oğlunu sırf takıntılı olmasın diye. Benim Kızımı da farketmişti ama bu denli değildi hiçbir zaman. Sende git benim dr a demişti. Gerek kalmadı. geçti epey azaldı çok şükür. Bende titiz insanı severim, temiz olsun yeter o kadar yamuk yumuk şeylerle uğraşacak kadar uzun değil hayat 