yardimci olmaya calisanlara cok tesekkur ederim..bazen bu da benim imtihanim diyorum. ..ama inanin bosvermek cok zor.yani bunu kimseyle paylasamiyorsunuz. esiniz isbirligi yapmiyorsa cozumu yok. ben psikolog degilim ki onu cozmeye calismaktan yoruldum artik.psikologa gidiyordum orda su sonuca varmistik esim benden aldigi olumsuz mesajlar nedeniyle benim istedigimi yapmamaya sartlanmis olabilir.onu sevdigimi basarili buldugumu guclu seksi buldugumu hatta onunla gurur duyduğumu hissettirmedigimden yani.. bunlari yaptgimda biraz fark ediyor.ama bu igneyle kuyu kazmak gibi..sanki herkes psikolojinin dbine mi vurdu..ama orgazm oluyorlar hoslarina giden cinselligi yasiyorlar..tukendigimi hissediyorum. bu kadar istekli biriyken bunu yaşamak cok aci.belki elestirilirim bunun icin..ama biraz teselli bulmak bile olabilir istedigim..cozumun artik daglar ardinda olduguna inanmaya basladim.egitim, bilgi, acik olmak , konusmak , iletisim vs vs..her yolu denedigimi dusunuyorum.ha yapmadiklarim var midir yanlislarim var midir tabi ki vardir.bu konuda o kadar dusundum ki en sonunda acaba benm yaptigim seyler duzeltmek yerine kotulestryor olmasin dedim..sonra yaptıklarımın tersini de yapmayi denedim.sonuc sizce ne oldu? insan namazdan sonra buna dua eder mi? eder..mesela basiniza bi sikinti gelir gecer diye umit edersiniz cevreniz esiniz dostunuz yaninizdadir..cogu zaman gecer ve mazide kalir.belki o donem yemezsiniz icmezsiniz uyumazsiniz ama gecer.Allah buyuk dert vermesin kimseye..ama inanin bunu neyse deyip unutamazsiniz.cunku her gun yasaniyor..bununla yasamayi ogrenemiyirum ya neden neden.. ogrensem de mutlu olmycaz cunku ben aldirmamayi basarcak olsam esim mutlu olabilir mi.erkek karisinin tatmin olmadigini bilerek huzurlu olamaz ki..esler cinsellikte mutlu degillerse gunden gune bozulur her sey. cok uzattim biliyorum.hepinizden ozur dilerim..duadan baska benim carem kalmadi sanirim..bazen keske cocuk yokken yollari ayirsaydik diyorum inanin.o da belki 3-5 dk suren ritimsiz bir birlesmede orgazm olabilen o superdisi guruhundan bir hanima rastgelirdi mutlu olurdu..beni acimasizca elestirmeyin.inanin yasamaya bile guc bulamiyorum bazen. cunku bu durumu bile bile cozum aramayan bir esle yasiyorum.sorun aslinda belki de bu..sevilmedigimi deger verilmedigimi hissediyorum..neyse...
Canım merhaba; söyleyecek naçisane birkaç cümlem var: öncelikle lütfen bu kadar umutsuz olma...glamorous_elegance arkadaşımızın yazdıklarını okudum ben, kendisi doktormuş...güzel bilgiler vermiş...onun söylediklerini tekrarlamayayım, sen oku lütfen...
Ben vajinismustum, 1yıl çözmek için uğraştım kendi kendime,eşimin hiçbir desteği olmadı, hep nötr kaldı hatta bazen negatif olup benim umudumu da kırdı...onu çözdüm, şimdi de anorgazmi baş gösterdi...eşim ' sen orgazm olamadığın için ben de zevk alamıyorum' diyor ve kestirip atıyor...beraber konuşalım çözelim demek yok...yani sende biraz kendimi gördüm diyebilirim...benimki de hekim, ayriyeten akademisyen ama inan okumuşluk, bilim adamlığı falan bu gibi problemlerin çözümünde etkili değil... İQ' dan ziyade EQ gerekiyor...maalesef ki kadınların eq' su yani duygusal zekası daha yüksek oldğundan, ikili ilişkilerde hep görev biz kadınlara düşüyor...konuşarak halledemezsin gibi görünüyor...o yüzden kendini yorma konuşarak...sen öncelikle sakinliğini koru...Sonra biraz rutinin dışına çık evdeki günlük yaşantınızda...eşyaların yerini değiştir,uzun zamandan beri yapmak istediğin ama sürekli ertelediğin birşey varsa ona zaman ayır, ne bileyim saçını kestir,boyat kuaförde uzun zamandan beri geçirmediğin kadar vakit geçir, okumak isteyip de okuyamadığın bir kitap varsa git onu satın al ve oku, yani biraz kendine dön...biz kadınlar hep burada yanlış yapıyoruz, hep eşimiz ve ya varsa çocuklarımız odaklı bir hayat kuruyoruz, sonra bir bakıyoruz kendimizle hiç ama hiç ilgilenmemişiz...biz kendimizle ilgilenmeyince ve kendimize zaman ayırmadıkça, kimse bizimle ilgilenmek ve bize zaman ayırmak istemez...değişiklik sana da iyi gelecektir...herzamankinden farklı birşeyler yap, önce kendin rahatla ki sonra eşinle uğraşacak gücün olsun...inan sen kendinle daha çok ilgilendiğinde eşin de seninle daha çok ilgilenir...çünkü biz eşlerimizle ve onların refahıyla o kadar çok uğraşıyoruz ki sonunda şımarıyorlar ve ilgiden sıkılıyorlar...o yüzden tersini yapmak gerek bence... bu dediklerim biraz uzun vadeli tabi...bir müddet sonra baktın eşin seninle ilgilenmeye başladı işte ozaman atağa geçme vaktidir...onun ilgisini asla karşılıksız bırakma...ona karşı sevecen ol...hoşlandığı şeyleri söyle yap, sevdiği yemekleri yap,ama bunları yaparken kendinle ilgilenmeyi gene unutma...sonrasında temiz çarşaflar, iyi havalandırılmış bir oda, iç gıcıklayıcı iç çamaşırları, makyaj, epilasyon, fırçalanmış dişler, iyi kokan bir nefes...yani bakımlı, güler yüzlü ve istekli bir kadın...bir erkek daha fazla ne isteyebilir ki...sen de tüm bunları birleştir...yani bunları eşimden yola çıkarak yazıyorum...kendisi benden bunların çoğunu talep eder hep...ama bunu açıkça söylemez...ben zamanla anladım...belki senin eşin de senden birşeyler bekliyordur ama söyleyemiyordur...küçük ayrıntılara biraz dikkat et bakalım belki yakalarsın istediklerini...tebdili mekanda ferahlık vardır, ikna edebilirsen tatil kaçamakları yapın, ailen uzaktaysa onlara gidin kalın ve orada deneyin
:26:...sen de bişeyler düşün işte...bir de ayrılsamıydık falan diye de düşünme bence, çünkü başkası da olsa,başka dertler olacak, ama olacak yani, hep olacak...o yüzden binbir emekle kurduğun yuvana ve kocana sahip çık...inan hep kadınlar çözüm arıyor...ışığımızı kendimiz yaratırız, olumlu olmaya çalış,şükret, her namazında dua etmeye devam et, güzelliklere odaklan... inşallah halledersin problemlerini...
bir kaç cümleden fazla oldu...kusura bakma artık