eşimle ben 3 yıllık birlikteliğimiz sonunda evlendik ..eşim inanaılmaz çocuk istiyodu bense zamanı olduğunu daha hazır olmadığımı düşünüp onu ikna etmeye çalışıren birden hamile kaldım bi anlık dikkatsizlik işte..test yaptım ve o çift çizgiyi görünce resmen korktum ne yapacağımı bilemedim .. her neyse günler geçti gitti başlarda umutsuzdum ama onun içimde olduğunu düşünmek kıpırtıları beni ona öyle bir bağladıki kızımdan başka bişi düşünemez oldum .. güzel bir hamileelik geçirdim .. hep normal doğum düşünüyodum hatta drum bi keresinde sezeryan olabilir bebeğin başı büyük dedğinde okadar üzülmüştüm ki..
daha sonraki kontrollerimde drum (2 farklı drda )çatımın dar olduğunu söylediler ve sezeryana karar vewrdik 38+5 te yani 31 temmuz salı günü sezeryan olucaktım ..
planlı olduğu için pek macera yaşamadık tabi kalktım resmen titriyodum hastaneye gittik annem babam kız kardeşim eşim ve kayınvalidem ..
önce beni bir odaya aldılar özel hastanede oldum sezeryanı ama devletten farkı yoktu küçük yerde yaşamanın dezavantajı işte .. bana kendimi değersiz hissettirdiler açıkçası zaten deli gibi heycanlıyım herkesin yaptığı dokuyodu resmen ağlamaamk için dudağmı ısırıyodum.. her neyse bi odaya aldılar önce nstye girdim baktılar sancı ve kalp atışına daha sonra hemşire geldi üstünü çıkar diye ben tabi bön bön kıza bakıyorum tamamenmi demişim :) neyse soyundum artık utanıyorum arkasını filan dönse diye kadın beni izliyo resmen sonra ameliyat önlüğünü giydim .. ve elinde sondayla başkası geldi .. daha önce burdaki arkadaşlardan duymuştum bazıları sondalarını ameliyat esnasında taktrmış teklif ettim ama tabiki kabul etmediler .. sondayı taktılar gıcık bişey deli gibi çişim var ama damla damla gidiyo kıza dedim hatta ben yapıp gelim hemen diye yok dedi ..
tekerlekli sandalyeye oturdum hasta bakıcı sürüyo eevet dedim içimden gidiyorum kurbanlık koyun gibi .. bekleme salonundan geçerken eşimi babamı görünce ağlamaya başladım .. o şekilde girdim ameliyathaneye ..soğuk bi yerdi titredim resmen bi odaad birsürü kişi çalışıyo herkez işinde gücünde robot gibiler yani ,önlüğümü çıkardılar o sırada anestezi uzmanım geldi şeker gibi bi adamdı çok şanslıyım (hastane ile ilgili tek şansım )belimden 2 tane iğne vurdular ayakların ısınmaya başlıcak şimdi dedi evet gerçektende ayaklarımdan ateş çıkyodu ressmen sonra yatırdılar ellerime kollarıma bişiler taktılar ağzıma maske taktılar ..önüme seti çektiler ...
drum geldi o esnada bana bi bakıp nasıl olduğumu sordu sonra başladı sanırım hiç bişey hissetmedim ben bazıları hissediyomuş dokunmaları ama acı hissetmiyomuş ben hiç bişey hissetmedim drum başladı o esnada anst uzmanım geldi beni resmen oyaladı sohbet etti benle faydasıda oldu rahatlattı ..sonra bende bi sarsılma oldu o sarsılma esnasında bebeğimi çıkardılar anlamadım ama ameliyat boyunca tek hissettiğim kaburgalarımdan aşağısının sarsılarak çekileiyo gibi olmasıydı ..
sonra sarsıntı bitti bi vıyaklama duyuldu aman allahım meleğimin sesiydi bu okadar saf okadar masumduki o vıyaklama sonra ağlamaya başladı yanıma getirdiler göz göze geldik resmen kıpkırmızı ağlayan bi cadı o an ağlamaya başladım yanımdan aldılar ama hiç istemedim gitmesini diğer odaya götürdüler nasıl ağlıyodu yavrumm üstünü giydirmeye başladılar sanırm ..
o anki duygunun tarifi yok kızlar zaten istemszi olarak ağladım sadece .. bebeğimi götürmişler babasının yanına .. benim dikişlerim atıldı 5 10 dk gözlem odasında durdum ve odama götürdüler bebeğim bizimkilerin ellerinde yanıma koydular mis gibi yavrumu okadar güzeldiki o an yine ağladım ..
ogün hastanede kaldım 5 saat sonra sondam çıktı uyuşukluğum geçti sadece o gün kötüydüm ertesi gün ayaktaydım hiç yatmadım ogün bugündür çok iyiym her şeyin doğalı makbuldür ama iyki sezeryan olmuşum diyorum
şimdi kzım ve ben çok iyiyz...