Yitirdiğimiz sevdiklerimiz ardından hep keşkelerimiz olacak.İyi niyetleriniz
İçin teşekkür ederim insan hayata devam ediyor ama bi yanımız hep eksik en güzel anlarda yaşama devam ederken bile bi an aklımıza gelince düşüveriyoruz o anıların kuyusuna Allah daha büyük acılar yaşatmasın bize hepimizin de evlatlarını bağışlasın demekten başka söz bulamıyorum ama şunu söylemeliyim ki bilgisayar başında geçen bir çocukluk aldığı o radyasyon izin vermememize rağmen fastfood alışkanlığı o antibiyotik yüklü tavukları yemesi hazır ayranları içmesi hareketsiz hayatı tüm bunlar hir etkendi hayat tarzı yeme alışkanlığı tamamen sebep diyebilirim genetik yatkınlık payı sadece %5
Annem antidepresanlar kullandı bi kaç ay önce bıraktı şimdi torun için hazırlıklarla oyalanıyor babam işe güce verdi kendini zaman konuları yeniliyor hayatı da öyle tabi ki çok yandı canımız ama hayata karışıyoruz biz karışmasak hayat bizi bi şekilde içine çekiyor zaten toprak gencecik bi insanı alırken utanmış olabilir belki de acımızı bağrına basan bir ana biz görmeyelim diye gizleyip zamana kaldıran doğaya karıştıran bir ana gibi bilmiyorum ama yine de küskünüm olanlara hayatın kendince bir yolu bildiği kaderin bir aklı varsa bile ben anlayacak olgunlukta değilim hala özlemek zor geliyor en çok sevdiği şeyleri görünce mesela taşa takılıp düşmek gibi yaşanılanlar böyle acıların çaresi yok yaşanılacak ne varsa yaşanılacak işte hepsi bundan ibaretmiş ağrısız sancısız atlatmak için medet umuyor insan bişeyer duymak istiyor ama gerçek buYitirdiğimiz sevdiklerimiz ardından hep keşkelerimiz olacak.
Maalesef olacaklara engel olamıyoruz, olabilseydik ama işte olmuyor, ölümün tesellisi yok, Rabbim kimseye evlat acısı yaşatmasın, anne babanızın ciğerine kor ateş düşmüştür
Teşekkür ederimBizim bile icimize okuyunca kor ates dusmusken o ananin babanin ve sizin halini icinizin yanginini dusunemiyorum bile ben . Benim de bir erkek kardesim var o yuzden okurken aglamamak mumkun degil . Rabbim dogacak evladiniza uzuuuuun ve saglikli omurler nasip etsin . Size bagislasin ve dilerim biraz olsun onun sevgisi sizi iyilestirir. Basiniz sagolsun . Allahim sizin ve anne babaniza sabirlar versin Hep yardimciniz olsun insAllahh.
Biraz okuyup gözlerimi kaçırdım.. zaten cok duygusalim bu sıralar okursam aglayacagimi biliyordum yine dayanamadim okudum.. Allah rahmet eylesin isiklar icinde yatsin.. ne zor şu hayatta ölüm denen kavramı kabullenmek. Acını en derinimde hissettim hissettirdin.. insallah güzel bebeginle bir nebze acilarin diner allah sizi ona onuda size bagislasin.geçen sene bugünlerde hastanedeydik ondokuz yaşındaki kardeşimin kansere tutulduğuu öğrenmemiZ ve onu kaybedişimiz yirmi gün sürmedi beklemediğimiz yerden yara aldık bahar dalımız kırıldı şok yaşadık gözümüzün önünüde bir anda tükendi ömrü gece ateşlenmeleri takılan kanlar bulunamayan damar yolları kemoterapi sonrası geçirdiği kriz çıkan sonuçların umutlarımızı söndürüşü annemin babamın birkin yüzü ve onunla yaşadığımız her anın birer anı olduğunu bilerek yaşamak buz gibi bir hava herşey korkunçtu bu hüznün üstüne yağan kar hastanenin cam koridorunda içtiğim sigaralar.. belinden aldıkları sıvı için çektiği acı gece vakti ambulansla o halde sarsılarak gittiğimiz röntgen hem de o soğukta gözümün önğnde döktüğü gözyaşları ve benim sonuna kadar güçlü ve yalancı halim o korkunç dayanıklılığın verdiği ağır yük.. o cam koridorda öylece durmak istiyorum bugün o hala aşağıda yatağında hayatta zannedebilmek için bir sene önce bu günlerde ellerimde yüzü vardı saçlarını sevebiliyordum tam bir sene oldu tam ölüm yıldönümünün bi kaç gün sonrasında bir
Bebeğim olacak hayat işte böyle garip hüzün mutluluk birbirine dolanmış durumda içimde tarifsiz korkular.. sevdiğiniz birinin başında bir ağaçla küçük bir bahçeye dönüşmesi tüm herşeyin bi toprağa gizlenmesi çok ağır şeyler bunlar işte böyle benim de bir derdim var zamanla ağırlaşan uzaklaşan ama hep kalbimin üstünde öylece duran közü külü karışan bir derdim var
Annem antidepresanlar kullandı bi kaç ay önce bıraktı şimdi torun için hazırlıklarla oyalanıyor babam işe güce verdi kendini zaman konuları yeniliyor hayatı da öyle tabi ki çok yandı canımız ama hayata karışıyoruz biz karışmasak hayat bizi bi şekilde içine çekiyor zaten toprak gencecik bi insanı alırken utanmış olabilir belki de acımızı bağrına basan bir ana biz görmeyelim diye gizleyip zamana kaldıran doğaya karıştıran bir ana gibi bilmiyorum ama yine de küskünüm olanlara hayatın kendince bir yolu bildiği kaderin bir aklı varsa bile ben anlayacak olgunlukta değilim hala özlemek zor geliyor en çok sevdiği şeyleri görünce mesela taşa takılıp düşmek gibi yaşanılanlar böyle acıların çaresi yok yaşanılacak ne varsa yaşanılacak işte hepsi bundan ibaretmiş ağrısız sancısız atlatmak için medet umuyor insan bişeyer duymak istiyor ama gerçek bu
Neler yaşıyoruz kimseler bilmeden. Daha bugun yorumlariniza bakip ne sevecen ne neseli biri diye gecirmistim icimden. En cok gulenlerdir acısı çok olanlar derler kendimden biliyordum, emin oldum.. Bir de ölüm girmeden araya ayrı kalmak zorunda olduklarimiz her gece ozleyip yinede yakinlasamadiklarimiz var hayatta. Insanin babası icin keske olseydi en azindan mezarina giderdim en azindan orada görürdüm demesi kadar acı ne olabilir ki. Belki de bu yüzden hissiz olamıyorum bu tür olaylara karşı her yazilan biraz daha deliyor içimi. Allahim hepimize sabrini versin..Çok iyi anlıyorum acınızı, seneler önce kızkardeşimi yitirdim, basit bir hastalık sanarken aslında içinde başka bir hastalığın büyüdüğünü hiçbirimiz fark edemeden yitirdik kardeşimi, bana hiç göstermediler ama saçlarını kınaladıklarını duydum insanlardan, pamuk gibi yüzüne kimbilir nasıl yakışmıştır kına, aynı sizin gibi hamileyken üstelik kızım olacağını duyduğumda kardeşimin ölüm yıldönümünde bağıra bağıra ağladım, özlemiştim çünkü, ona ihtiyacım vardı.
Yıllar sonra da babamı verdim toprağa, bir mezarda koyun koyuna 2 sevdiğim var.
Hep özleyeceksiniz, hiç aklınızdan gitmeyecek, burnunuzun direği sızlayacak, abla diye seslenen birini duyunca içiniz acıyacak ama zorla da olsa alışmak zorunda kalacaksınız, size sımsıkı sarılan gözünüzün içine bakan anne babanız, seven eşiniz ve size muhtaç bir bebek için alışacaksınız.
Allah yar ve yardımcınız olsun.
Varlığını, sağlığını bilipte yitirmiş olmak daha acı olsa gerek, en azından biz bir metrekare toprağa babam, kardeşim deyip sarılıyor, acımızı gözyaşlarımızla toprağa akıtıyoruz.Neler yaşıyoruz kimseler bilmeden. Daha bugun yorumlariniza bakip ne sevecen ne neseli biri diye gecirmistim icimden. En cok gulenlerdir acısı çok olanlar derler kendimden biliyordum, emin oldum.. Bir de ölüm girmeden araya ayrı kalmak zorunda olduklarimiz her gece ozleyip yinede yakinlasamadiklarimiz var hayatta. Insanin babası icin keske olseydi en azindan mezarina giderdim en azindan orada görürdüm demesi kadar acı ne olabilir ki. Belki de bu yüzden hissiz olamıyorum bu tür olaylara karşı her yazilan biraz daha deliyor içimi. Allahim hepimize sabrini versin..
Cok tesekkur ederim Allah sizler gibi iyi insanların hep yaninda olsun..Varlığını, sağlığını bilipte yitirmiş olmak daha acı olsa gerek, en azından biz bir metrekare toprağa babam, kardeşim deyip sarılıyor, acımızı gözyaşlarımızla toprağa akıtıyoruz.
Allah size de sabır versin inşallah, yerini duygusunu doldurmaz belki ama dilerim eşiniz, çevrenizdeki insanlar sizi çok sevip ruhunuzun yaralarını sarsınlar, hep mutlu olun.
Cümlemizin inşaallah.Cok tesekkur ederim Allah sizler gibi iyi insanların hep yaninda olsun..
cnm başınız sağ olsun rabbim sabır versin seni cok iyi anlıyorum ve anca kardeş acısı yaşayanlar bilir rabbim göstermesin düşmanıma bile tam 12 yıl oldu bende kardeşimi 11 yaşında 2004 yılında kaybettim acısı ilk gün gibi değil zaten ilk gün gibi olsa yaşayamaz insan ama hala yakar ve deler gecer beni ve ölünceye kadar hergün artan bi özlem var arkadaşlarını görünce maşallah kocaman olmuşlar diyorum arkadaşları askere gitti geldi bilee ama o hala benim küçüğüm olarak kaldı 2 evladım var ve hep o ölüm korkusu var cocuklarımada bişey olurmu bence sen yinede bana göre şanşlıymışsın onunla 20 gün bile olsa vedalaşabilmişinizdir herşeye hazırlıklı olmuşunuzdur bizimki birden bire oldu ne olduğunu bile anlayamadık bugün vardı ertesi günü kuş olup uctuu offf kötü oldum yineegeçen sene bugünlerde hastanedeydik ondokuz yaşındaki kardeşimin kansere tutulduğuu öğrenmemiZ ve onu kaybedişimiz yirmi gün sürmedi beklemediğimiz yerden yara aldık bahar dalımız kırıldı şok yaşadık gözümüzün önünüde bir anda tükendi ömrü gece ateşlenmeleri takılan kanlar bulunamayan damar yolları kemoterapi sonrası geçirdiği kriz çıkan sonuçların umutlarımızı söndürüşü annemin babamın birkin yüzü ve onunla yaşadığımız her anın birer anı olduğunu bilerek yaşamak buz gibi bir hava herşey korkunçtu bu hüznün üstüne yağan kar hastanenin cam koridorunda içtiğim sigaralar.. belinden aldıkları sıvı için çektiği acı gece vakti ambulansla o halde sarsılarak gittiğimiz röntgen hem de o soğukta gözümün önğnde döktüğü gözyaşları ve benim sonuna kadar güçlü ve yalancı halim o korkunç dayanıklılığın verdiği ağır yük.. o cam koridorda öylece durmak istiyorum bugün o hala aşağıda yatağında hayatta zannedebilmek için bir sene önce bu günlerde ellerimde yüzü vardı saçlarını sevebiliyordum tam bir sene oldu tam ölüm yıldönümünün bi kaç gün sonrasında bir
Bebeğim olacak hayat işte böyle garip hüzün mutluluk birbirine dolanmış durumda içimde tarifsiz korkular.. sevdiğiniz birinin başında bir ağaçla küçük bir bahçeye dönüşmesi tüm herşeyin bi toprağa gizlenmesi çok ağır şeyler bunlar işte böyle benim de bir derdim var zamanla ağırlaşan uzaklaşan ama hep kalbimin üstünde öylece duran közü külü karışan bir derdim var
sabah sabah ağladım.her ikinizin de başı sağolsun.Çok iyi anlıyorum acınızı, seneler önce kızkardeşimi yitirdim, basit bir hastalık sanarken aslında içinde başka bir hastalığın büyüdüğünü hiçbirimiz fark edemeden yitirdik kardeşimi, bana hiç göstermediler ama saçlarını kınaladıklarını duydum insanlardan, pamuk gibi yüzüne kimbilir nasıl yakışmıştır kına, aynı sizin gibi hamileyken üstelik kızım olacağını duyduğumda kardeşimin ölüm yıldönümünde bağıra bağıra ağladım, özlemiştim çünkü, ona ihtiyacım vardı.
Yıllar sonra da babamı verdim toprağa, bir mezarda koyun koyuna 2 sevdiğim var.
Hep özleyeceksiniz, hiç aklınızdan gitmeyecek, burnunuzun direği sızlayacak, abla diye seslenen birini duyunca içiniz acıyacak ama zorla da olsa alışmak zorunda kalacaksınız, size sımsıkı sarılan gözünüzün içine bakan anne babanız, seven eşiniz ve size muhtaç bir bebek için alışacaksınız.
Allah yar ve yardımcınız olsun.
Bazen sadece karşısındaki insanın kendisini dinlemesini ister insan, yorum yapılsın fikir verilsin istemez. Anlayabiliyorum. İçiniz rahatladıysa ne mutlu. Rahatlamadıysanız anlatın ben dinliyorum sizigeçen sene bugünlerde hastanedeydik ondokuz yaşındaki kardeşimin kansere tutulduğuu öğrenmemiZ ve onu kaybedişimiz yirmi gün sürmedi beklemediğimiz yerden yara aldık bahar dalımız kırıldı şok yaşadık gözümüzün önünüde bir anda tükendi ömrü gece ateşlenmeleri takılan kanlar bulunamayan damar yolları kemoterapi sonrası geçirdiği kriz çıkan sonuçların umutlarımızı söndürüşü annemin babamın birkin yüzü ve onunla yaşadığımız her anın birer anı olduğunu bilerek yaşamak buz gibi bir hava herşey korkunçtu bu hüznün üstüne yağan kar hastanenin cam koridorunda içtiğim sigaralar.. belinden aldıkları sıvı için çektiği acı gece vakti ambulansla o halde sarsılarak gittiğimiz röntgen hem de o soğukta gözümün önğnde döktüğü gözyaşları ve benim sonuna kadar güçlü ve yalancı halim o korkunç dayanıklılığın verdiği ağır yük.. o cam koridorda öylece durmak istiyorum bugün o hala aşağıda yatağında hayatta zannedebilmek için bir sene önce bu günlerde ellerimde yüzü vardı saçlarını sevebiliyordum tam bir sene oldu tam ölüm yıldönümünün bi kaç gün sonrasında bir
Bebeğim olacak hayat işte böyle garip hüzün mutluluk birbirine dolanmış durumda içimde tarifsiz korkular.. sevdiğiniz birinin başında bir ağaçla küçük bir bahçeye dönüşmesi tüm herşeyin bi toprağa gizlenmesi çok ağır şeyler bunlar işte böyle benim de bir derdim var zamanla ağırlaşan uzaklaşan ama hep kalbimin üstünde öylece duran közü külü karışan bir derdim var
Bence arkadaş kötü niyetli değildi..Her derdin çaresi yok derdi olan her zaman çare aramaz bazen sadece paylaşır neyi nereye yazacağımı da sana soracak değilim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?