- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #121
İnanmayacaksın ama benimde oldu yeni geçti
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ölü doğum sonrası psikolojik savaşı yenemeyenler
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- Başlangıç Tarihi
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #122
inanırım. stresten mi dersin? artıyor benimki aralıksız olacak neredeyse
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #123
Uykusuzluktan diye düşünüyorum ama streste etken tabi
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #124
Sanki herşeyi kullanmışızda hatıra kalmış gibi hissediyorum.sanki onun kokusu sinmiş gibi.hazırlarken öpe koklaya hazırlamıştım.. anne olanlar bir anlayamıyorken erkekler nasıl anlasın ki.
Geçen gün kadının biri çok zaman geçmiş unutman lazım tramva olmuş yazık tedavi ol demez mi. Anne olduğu halde evlat yitirmenin acısını anlayamıyorlar.
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #125
Net olarak konuşmadık ama eşim bu konuyu tamamen kapattı gibi duruyor. O yüzden bende hayal bile kuramıyorum.zaten hem cesaretimde yok, tekrar o süreci yaşayacak sağlıkta da değilim.pskolojik olarakta kaldirabilecegimi sanmıyorum
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #126
Ahhh bilmemi hastaneden geldim gözümün yaşıyla kaldırırken hem öptüm hem kokladım eşyalarını nasıl buram buram kokuyordu anlatamam
hala aklıma geldikçe o an burnumun direği sızlıyor onlara göre hayat devam ediyo herşey mükemmel ama bunu söyleyenlerin tırnağına diken batsa yaygara koparırlar davulun sesi uzaktan hoş geliyor çünkü dilerim kimse yaşamasın bazen yaşayan bile anlamıyor diye düşünüyorum- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #127
Rabbim hayırlısıyla kucağımıza alacaksak büyütebileceksek elinizi koynumuzda bırakmayacaksa nasip eder hakkımızda hayırlısı olsun aslında bizi bu belirsizlikte yoruyor seni çok iyi anlıyorum benim eşimde öyle hiç bahsi bile geçmiyor
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #128
Keşke yakın olsaydık.ilk zamanlar bende öyleydim. Ya anlayan birileri olsun, konuşunca ağlayınca susturmasın kaçmasın içten bi sarılsın dinlesin istedim.anlayabilen tek bi kişi bile olmuyor. Hergün hamileymişim gibi uyandım, hergün aynı acıyı yaşadım.o günlerde bi daha normale dönemiycem sanıyordum, bazen aklımı yitirecek gibi hissediyordum. O kadar çok şey için kendimi suçladımki kahrımdan ölebilirdim.aglamaktan tükenip nefessiz kalıyordum.gece uykudan nefesim kesilmiş gibi aniden uyaniyordum. Kaybettiğimi kabullenmem çok zor oldu.ama zaman geçtikçe iyi olmaya başlıyorsun.ben çalışmaya başladığım için daha çabuk toparladım yoksa psikolojik olarak çok zayıf biriyim evde olsam hala aynı halde olabilirdim.
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #129
Ben hastanedeyken eşyaları eşim toplamıştı.geldiğimde duvardaki kapı süsünün boşluğuna,dolapta olmayan magnete, beşiğin yerine her şeyin yokluğuna her gözüm değdiğinde ağladım.hala aynı yerlere bakınca içim sızlıyor.Ahhh bilmemi hastaneden geldim gözümün yaşıyla kaldırırken hem öptüm hem kokladım eşyalarını nasıl buram buram kokuyordu anlatamam
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #130
Herşeyi tek tek kentim topladım o gün sakinleştiricinin etkisimiydi neydi sakin ağladım ama 1 hafta kadar küçük beşiği bozamadım yalnız kaldığım bir anda o beşiğin vidalarını hem söktüm hem ağladım hem bağırdım Allahım düşmanıma vermesin geçti diyemem daha iyiyim şimdi ama o günler gün gün saat saat aklımda hala gözümün önünde canlanınca yutkunamıyorum bile
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #131
en yakınlarımızın bile anlayamadıgı tek basına bir yas bir acı yasıyoruz biz. ben o günde kaldım sanki, arada iyi gibi oluyorum ama hemen ardından aynı. yaşamaya hevesim yok, halim yok hiçbir seye. gece uyuyamıyorum düşünmekten, yastıgım ter su içinde kalıyor. hep bir gün oncesini canlandırıyorum gozümde fakredip acile gidip kurtarıyorum, ard arda defalarca bu hayaldeyim. hala zaman geriye donsün diye yalvarıyorum.. eğer kendimi suclamasaydım belki daha kolay olurdu. vicdan azabı ve pişmanlıklarla kıvranıyorum. dile bile getiremiyorum bazı şeyleri.
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #132
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #133
Meğer tüm yolculuklarım sanaymış; hep istediğim, hep beklediğimdin. Seninle tamamlanmıştım. Seninle tutunmuştum hayata ve hayatımı sana adamaya hazırdım.
Varlığını öğrendiğim gün dün gibi aklımda; çığlıklarla, sevinç gözyaşlarıyla zıplamalarım..
Tedaviye bile gerek duymadan istediğimiz en doğru zamanda gelmiştin annene. Ve anneni hiç üzmedin sen. Ama annen seni koruyamadı. Benim en büyük şansım sen, senin şanssızlığın ise beni anne olarak seçmendi..
hep seni hayal ettim; ultrasyonda elini emişin ne güzeldi.. doğdugunda da öyle emecektin elini, uyumanı, uyanmanı, ağlamanı, bakışlarını, gülüşünü, yıkanışını, tv sehpasının üzerine tırmanmanı hayal ettim. seninle güçlüydüm ben, artık düşmem sanıyordum; düştüm.. Her günüm seni koruyamadığm, zorda olduğunu farkedemediğim için keşkeler ve vicdan azabıyla geçiyor. hayattaki tek amacım sendin, tek görevim sana bakmaktı, bakamadım.. hayattaki en büyük imtihanımda sınıfta kaldım.. ilk gün sandımki içimin acısı herkesi yakacak, şimdi içimin acısı içime bile sığmıyor. kimse anlamadı beni, farazi tesselli cümleleri.. dediler ki dünyanın sonu değil, benım ıcın dünyanın sonuydu. dediler ki ya sana birşey olsaydı! olsaydı annem.. baban büyütürdü ki seni.. ben öleyim dedim, sen gözlerini aç da ben öleyim.. ölemedim de, öylece kalakaldım bakakaldım ardından. o sersemlikle kucagıma alıp sıkı sıkı sarılamadım öpemedim bile, nasıl pişmanım.. sadece parmak uclarımla dokunabıldım sana.. bir söz var “ Parmak uçlarıma hapsettim seni…
Dokunduğum her yerde seni hissediyorum, Canım yanıyor…’’ canım yanıyor oğlum.. hep de yanacak.. senin hakkın olan sütüm bile nasip olmadı sana.. evine bile gelemedin.. esyaların hala aynı yerde duruyor, hala gelişini bekliyorum sanki… annen eskisi gibi değil oğlum, o cıvıl cıvıl halleri, gülüşleri gitti..sesi çıkmıyor.. elim kolum kucagım karnım boş, bomboşum. nasıl iyi olayım ki. şimdi çocuğun varmı dediklerinde ne demeliyim; var mı yok mu! benim hiç büyümeyecek bir çocuğum var. hiç sarkı söyleyemeyecek bir çocuğum var, bir anne için bunu bilmek, bunu düsünmek ne zor..anneliği böyle mi tadacaktım.
sürekli birgün öncesine gidiyor aklım; farkediyorum birseylerin yolunda gitmediğini, acile gidiyorum, doğuma alıyorlar beni ve sen kurtuluyorsun.. ard arda defalarca bu hayaldeyim.. zaman geri dönsün istiyorum dönmüyor. dudaklarını büzmüştün.. biz çay içip sohbet ederken sen ölüyor muydun annem, annen anlayamadı diye küstün mü, annen son kez kollarına alıp sarmalamadı diye küstün mü, annen perisan annen sensiz cok kötü cok.. annen ıstırapların en büyüğünü yasıyor oğlum. hergün ağlıyor, bagıra bagıra aglıyor.canım oğlumm güzel oğlumm ay parcam.. affet beni. anlayamadıgım için, başkalarının söylediklerine inandığım için, iyi dediklerinde güvendiğim için, başka doktora gitmediğim için affet oğlum. ben kendimi affedemeyeceğim ama sen beni affet.. annen seni yaşatamadı..
Varlığını öğrendiğim gün dün gibi aklımda; çığlıklarla, sevinç gözyaşlarıyla zıplamalarım..
Tedaviye bile gerek duymadan istediğimiz en doğru zamanda gelmiştin annene. Ve anneni hiç üzmedin sen. Ama annen seni koruyamadı. Benim en büyük şansım sen, senin şanssızlığın ise beni anne olarak seçmendi..
hep seni hayal ettim; ultrasyonda elini emişin ne güzeldi.. doğdugunda da öyle emecektin elini, uyumanı, uyanmanı, ağlamanı, bakışlarını, gülüşünü, yıkanışını, tv sehpasının üzerine tırmanmanı hayal ettim. seninle güçlüydüm ben, artık düşmem sanıyordum; düştüm.. Her günüm seni koruyamadığm, zorda olduğunu farkedemediğim için keşkeler ve vicdan azabıyla geçiyor. hayattaki tek amacım sendin, tek görevim sana bakmaktı, bakamadım.. hayattaki en büyük imtihanımda sınıfta kaldım.. ilk gün sandımki içimin acısı herkesi yakacak, şimdi içimin acısı içime bile sığmıyor. kimse anlamadı beni, farazi tesselli cümleleri.. dediler ki dünyanın sonu değil, benım ıcın dünyanın sonuydu. dediler ki ya sana birşey olsaydı! olsaydı annem.. baban büyütürdü ki seni.. ben öleyim dedim, sen gözlerini aç da ben öleyim.. ölemedim de, öylece kalakaldım bakakaldım ardından. o sersemlikle kucagıma alıp sıkı sıkı sarılamadım öpemedim bile, nasıl pişmanım.. sadece parmak uclarımla dokunabıldım sana.. bir söz var “ Parmak uçlarıma hapsettim seni…
Dokunduğum her yerde seni hissediyorum, Canım yanıyor…’’ canım yanıyor oğlum.. hep de yanacak.. senin hakkın olan sütüm bile nasip olmadı sana.. evine bile gelemedin.. esyaların hala aynı yerde duruyor, hala gelişini bekliyorum sanki… annen eskisi gibi değil oğlum, o cıvıl cıvıl halleri, gülüşleri gitti..sesi çıkmıyor.. elim kolum kucagım karnım boş, bomboşum. nasıl iyi olayım ki. şimdi çocuğun varmı dediklerinde ne demeliyim; var mı yok mu! benim hiç büyümeyecek bir çocuğum var. hiç sarkı söyleyemeyecek bir çocuğum var, bir anne için bunu bilmek, bunu düsünmek ne zor..anneliği böyle mi tadacaktım.
sürekli birgün öncesine gidiyor aklım; farkediyorum birseylerin yolunda gitmediğini, acile gidiyorum, doğuma alıyorlar beni ve sen kurtuluyorsun.. ard arda defalarca bu hayaldeyim.. zaman geri dönsün istiyorum dönmüyor. dudaklarını büzmüştün.. biz çay içip sohbet ederken sen ölüyor muydun annem, annen anlayamadı diye küstün mü, annen son kez kollarına alıp sarmalamadı diye küstün mü, annen perisan annen sensiz cok kötü cok.. annen ıstırapların en büyüğünü yasıyor oğlum. hergün ağlıyor, bagıra bagıra aglıyor.canım oğlumm güzel oğlumm ay parcam.. affet beni. anlayamadıgım için, başkalarının söylediklerine inandığım için, iyi dediklerinde güvendiğim için, başka doktora gitmediğim için affet oğlum. ben kendimi affedemeyeceğim ama sen beni affet.. annen seni yaşatamadı..
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #134
Merhaba. Siz bebeğinizi nasıl kaybettiniz? Ben d 15 gün önce kaybettim. Dayanılmaz bir acı. Sizi çok iyi anlayabiliyorum
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #135
Şu bildirimi görünce inşallah biri daha kaybetmemiştir diye açtım ne söylesem zor biliyorum ilk zamanlar hiçbirşey duymak istemiyor sizin sebep neydi nasıl kaybettiniz eğer anlatmak istersen her zaman buradayız
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #136
20 haftalıkken detaylı ultrasona gittim. Sağ diyafram Hernisi olmuş oğlum. Son ver yaşama ihtimali yok dediler. Ameliyat olursa yaşar dedim bekledim... minik meleğim ameliyat bile olamadan 3.gün vefat etti.diyaframı yırtık olduğu için karaciğer ve bağırsak yukarı çıkmış akciğeri gelişmemişti. Kalbi de dayanamadı yavrumun. Sizin nasıl oldu?
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #137
Başın sağolsun rabbim sana sabır versin sınavımız zor rabbim beterinden saklasın benim 35. haftada karnımda öldü doktor ihmali yüzünden kaybettim bebeğimi
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #138
Allah isteyen herkese nasip etsin. Umarım en kısa sürede hamile kalıp acınızı bir nebze hafifletirsinz.Allaha sığının.Acınızı tüm kalbimle paylaşıyorum
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #139
bazen dayanılır gibi geliyor, alışıyor gibi oluyorum, beş dakika sonra yine aynı. ben 38 haftalıkken kaybettim herşey iyi gidiyor denilirken ani kalp durması sonucu. gebelik şekerimden dolayı olma ihtimali var ve bu ihtimal beni vicdan azabından dolayı kahrediyor.
- Konu Sahibi Var Bir Hayalimiz
- #140
Senin sen başın sağolsun. Dr ne yaptı neden öldü
Benzer Konular
