- 10 Nisan 2014
- 1.644
- 2.227
Her zaman değil ama ara sıra gözyaşlarım akar benim de... Dün de böyle bir gündü. Uzun zamandır yaşadığım hadiselerin yorgunluğuyla gözlerimden yaşlar akmaya başladı. İçimde sadece özlem ve hasret duyguları vardı. İşte öyle bir gündü dün. Bir anda içimden ona bir iki mısra yazmak geldi... Yazdım da... Kafiyelerimin derdine çok da düşmeden sadece içimi dökmek istedim. Çok da yazmaya mecalim yoktu...
Kokun neye benziyor güzel yavrum
Gül müsün, yasemin mi bilemem...
Şafak yok ki sayayım,
Kaç adım var aramızda bilemem...
Gözlerim bulut oldu, yüreğim kış,
Nevbahara kaç mevsim var bilemem...
Dedim ve sustum. Şiir bilgisayarda duruyordu... Ben uyurken eşim bu şiiri okumuş. O da bebeğimizin ağzından cevap olarak bir şiir yazmak istemiş. Bu gün bu şiirle güne başladım... Eşim okudu, benim de gözlerim bulut oldu...
ANNNEME...
Anneciğim bende de olsa vuslat arzusu
Kaderimde var mı yok mu bilemem
Beklemek yazılmışsa alın yazıma
Gücüm yetmez o yazıyı silemem
Gözyaşlarım sızıp sızıp çağlasa
İki gözüm iki çeşme ağlasa
Yüreğim şak şak etse, çatlasa
Yine de Rabb'ime isyan edemem
Herşeye gücü yeten O'dur, değil mi
Herşeyi bizden artık bilen değil mi
Anneciğim sabredersin değil mi
Sabretmezsen sana anne diyemem
Ellerini doya doya öpemesem de
Gözlerine uzun uzun bakamasam da
Kucağında sere serpe yatamasam da
Seni yapayalnız bir başına koyamam
Hayallerde düşlerde rüyalarda sen varsın
Beni bir oyana bir bu yana sallarsın
İmansız düşünceden evladını kollarsın
Kendini de kolla, sana yardım edemem
Bilesin ki anneciğim bu dünya fani
Ben gelirim gelemem bilemem hani
Çok da kasmamak lazım Ahiret baki
Kavuşmak belki de ordadır. Kim bilir? De mi?
Sana Müştak Bebeğin
Güncelleme: Şiir 2017 yılına ait. 2022'de evladımıza kavuştuk hamdolsun.
Kokun neye benziyor güzel yavrum
Gül müsün, yasemin mi bilemem...
Şafak yok ki sayayım,
Kaç adım var aramızda bilemem...
Gözlerim bulut oldu, yüreğim kış,
Nevbahara kaç mevsim var bilemem...
Dedim ve sustum. Şiir bilgisayarda duruyordu... Ben uyurken eşim bu şiiri okumuş. O da bebeğimizin ağzından cevap olarak bir şiir yazmak istemiş. Bu gün bu şiirle güne başladım... Eşim okudu, benim de gözlerim bulut oldu...
ANNNEME...
Anneciğim bende de olsa vuslat arzusu
Kaderimde var mı yok mu bilemem
Beklemek yazılmışsa alın yazıma
Gücüm yetmez o yazıyı silemem
Gözyaşlarım sızıp sızıp çağlasa
İki gözüm iki çeşme ağlasa
Yüreğim şak şak etse, çatlasa
Yine de Rabb'ime isyan edemem
Herşeye gücü yeten O'dur, değil mi
Herşeyi bizden artık bilen değil mi
Anneciğim sabredersin değil mi
Sabretmezsen sana anne diyemem
Ellerini doya doya öpemesem de
Gözlerine uzun uzun bakamasam da
Kucağında sere serpe yatamasam da
Seni yapayalnız bir başına koyamam
Hayallerde düşlerde rüyalarda sen varsın
Beni bir oyana bir bu yana sallarsın
İmansız düşünceden evladını kollarsın
Kendini de kolla, sana yardım edemem
Bilesin ki anneciğim bu dünya fani
Ben gelirim gelemem bilemem hani
Çok da kasmamak lazım Ahiret baki
Kavuşmak belki de ordadır. Kim bilir? De mi?
Sana Müştak Bebeğin
Güncelleme: Şiir 2017 yılına ait. 2022'de evladımıza kavuştuk hamdolsun.
Son düzenleme: