- 25 Eylül 2017
- 159
- 272
- 53
- Konu Sahibi Queen mother
- #1
Merhaba arkadaşlar buraya yeni uye oldum tek umudum kendim gibi birini bulmak
18 aylık bir kızım 4 yıllik evliyim bundan 2 sene öncesine kadar öyle hayata baglı, öyle mutlu, öyle neşeli bir insandım ki benle yaşayanın ömrü uzardı. Fakat şimdi etrafımda ki herkezi çıldırtıyorum. Anne babam ben küçük yaştayken ayrıldı üvey babayla büyüdüm dayak yemedim ama sıkıntı hep çektim. Tam evlendim mutlu olucam dedim eşim evliligimizde cinsel anlamda benden uzak durdu hep konuştum onurunu gururunu kırmadan sorunu çözmeye çalıştım ama olmadı çokta önemli degil nasılsa mutluyum dedim
Hamile kalmadan önce kapi kontrol etme, aygaz kontrol etme takıntılarım başladı ama kimseye bi zararım yoktu hayatımı sokak hayvanlarına adamış bir insandım hasta kedi köpek baykuş ne bulsam eve alır tedavi süresince bakardim. Uyuz kopekleri eller, kene ayıklar, sokaklarda mama dagıtırdım.hayvanlara olan sevgimi bilmeyen yoktu
Fakat şuan öyle bir haldeyim ki kedi köpek gördüm mü yolumu degiştiriyorum, eger bi insanı kedi ellerken göreyim o insan bi markete girsin bidaha oraya giremiyorum, bi kedi üstümüze degse eşimin bebegimin ve kendimin kıyafetlerini çöpe atıyorum bu benmiyim bu hale nasıl geldim
Takıntım kist hidatik kızıma hayvanlardan hastalık geçicek korkusuyla aklımı yitirebilirim doktor okb hastası oldugumu söyledi ilaçlar verdi uyuşup kızıma bakamamaktan korkuyorum hastalıgım çok ama çok ileri boyutta şuan makineye çamaşır atıyorum 3 kere tersten 3 kere düzden yıkıyorum kapı kolu, priz, telefon çamaşır suyuyla siliyorum evimi b.k götürüyor ama cam silmek ew süpürmek toz almak hiç birini yapmıyorum eşyalarım ewim herşeyim kedili köpekli gibi geliyor zamanında ewe aldıgım için neyse kısa keseyim çok çok abes şeyler yapıyorum saymakla bitmez benim gibi olan bu hastaligı yenen warmı acaba ?
18 aylık bir kızım 4 yıllik evliyim bundan 2 sene öncesine kadar öyle hayata baglı, öyle mutlu, öyle neşeli bir insandım ki benle yaşayanın ömrü uzardı. Fakat şimdi etrafımda ki herkezi çıldırtıyorum. Anne babam ben küçük yaştayken ayrıldı üvey babayla büyüdüm dayak yemedim ama sıkıntı hep çektim. Tam evlendim mutlu olucam dedim eşim evliligimizde cinsel anlamda benden uzak durdu hep konuştum onurunu gururunu kırmadan sorunu çözmeye çalıştım ama olmadı çokta önemli degil nasılsa mutluyum dedim
Hamile kalmadan önce kapi kontrol etme, aygaz kontrol etme takıntılarım başladı ama kimseye bi zararım yoktu hayatımı sokak hayvanlarına adamış bir insandım hasta kedi köpek baykuş ne bulsam eve alır tedavi süresince bakardim. Uyuz kopekleri eller, kene ayıklar, sokaklarda mama dagıtırdım.hayvanlara olan sevgimi bilmeyen yoktu
Fakat şuan öyle bir haldeyim ki kedi köpek gördüm mü yolumu degiştiriyorum, eger bi insanı kedi ellerken göreyim o insan bi markete girsin bidaha oraya giremiyorum, bi kedi üstümüze degse eşimin bebegimin ve kendimin kıyafetlerini çöpe atıyorum bu benmiyim bu hale nasıl geldim
Takıntım kist hidatik kızıma hayvanlardan hastalık geçicek korkusuyla aklımı yitirebilirim doktor okb hastası oldugumu söyledi ilaçlar verdi uyuşup kızıma bakamamaktan korkuyorum hastalıgım çok ama çok ileri boyutta şuan makineye çamaşır atıyorum 3 kere tersten 3 kere düzden yıkıyorum kapı kolu, priz, telefon çamaşır suyuyla siliyorum evimi b.k götürüyor ama cam silmek ew süpürmek toz almak hiç birini yapmıyorum eşyalarım ewim herşeyim kedili köpekli gibi geliyor zamanında ewe aldıgım için neyse kısa keseyim çok çok abes şeyler yapıyorum saymakla bitmez benim gibi olan bu hastaligı yenen warmı acaba ?
