öğrendikçe büyüdüm...

Öğrendikçe büyüyormuş insan büyüdükçe öğrenmiyormuş.
Ve ben öğrendim ki hayat her daim güzelmiş.
Mutlu olmak başkalarına değil kendi bağlıymış insanın.
Sevmek mutlu olmaya yetmiyormuş.
Ve sevilmekte mutlu olmak değilmiş.
Mutluluk bir kuşun kanadında kelebeğin kozasındaymış.
En değerli servet yüreğindeymiş insanın.
En değersizi de…
Öğrendim ki iyilik yaptıkça değer kazanıyormuş yürekte ki inci
Ve kötülük yaptıkça çürürmüş yürek
Değersiz olurmuş
Öğrendim ki hayatın boğazına yapışmak lazımmış
Hayatın ucundan tutmamak…
Öğrendim ki hayat ayrıntıda gizliymiş
Öğrendim ki aşkın mevsimi yokmuş
Yürek hangi mevsimde atarsa
O zamanmış aşk zamanı
Ayrılık mevsimi yokmuş
Ayrılmak son değilmiş her zaman
Bazen sevmek yetmezmiş
Severken git demek belki de gitmek lazımmış
Öğrendim ki sevmek beraber olmak değilmiş sadece
Yürekte hissetmekmiş
Öğrendim ki umutsuzluk her zaman kötü değilmiş
Umutsuzluk umut gelince daha çok sevinmekmiş bazen
Ve öğrendim ki ne yaşarsa yaşasın insan,
Keşke değil iyi ki demek lazımmış
Çünkü her keşke yeni bir şeyler daha katarmış hayata
Ve her keşke büyütürmüş insanı
Bu yüzden hayatımda ki her şeye iyi ki diyorum şimdi….
Ve ben öğrendim ki
Her iyi ki de biraz daha büyüyorum…

alıntıdıra.s.

okudukca büyük keyif aldim ya resmen adim adim büyümek ne güzel ya
iyiki paylasmissin a.s.

Öğrendim ki umutsuzluk her zaman kötü değilmiş
Umutsuzluk umut gelince daha çok sevinmekmiş bazen
kessinlikle cok dogru

Çok doğru bir yazı. ınsan öğrendikçe olgunlaşıyor ve büyüyor.