- 18 Mart 2007
- 676
- 7
-
- Konu Sahibi kardelennnn
- #1
çok uzun zaman oldu ancak kendimi iyi hissettiğim için girebildim nete kızlar....ve oğluşumdan ayrılamadığım için uyurken bile özlüyorum yavrumu bir an bile yanından ayrılmak istemiyorum
eweeeett gelelim benim 2 günlük doğum hikayeme ne isterseniz var yani...
29 mayıs perşembe sabahı hastanenin yolunu tuttuk...
herşey süper başlamıştı bende ne bir sancı ne bir kanama nede su nede açıklık vardı....
ilk önce nstye girdim sonra drun yanına girdim ve nstmi gösterdim ultrasonla bakalım dediler ultrasonla bakıldı ve dr bebek biraz yukarıda uğraştıracak bizi ddi ama deniycez suni sancıyla dedi...ve korktuğum şey geldi çattı tabikide çatı muayenesi....ama yinede hafifi geçti sayılır kalkınca biraz yürümekte zorlandım ama eee kaç ay oldu oraya dokunulmuyo haliyle yani
daha sonra kağıda bişeyler yazıp beni doğumhaneye sevk etti...işte maraton başlıyo dedim
yatışımı yapıp kocişimle ve kayınvalidemle vedalaştım oğluşumun kıyafetleriyle kendi geceliğimi alıp doğumhanenin yolunu tuttum...
ilk önce lağmal yapılacak dediler lağmalı olduk iki şişe fış fış sırnaşık şey:roflol:
damar yolum açıldı tam üç denemede ancak bulabildiler kollarım hala mosmor....ve uzun nst maratonum başladı ve bi şişe serumla beraber tabikide suni sancı yani....
o gün o kadar uzun geldi ki bana serum bitti ama bende hala tık yok...
o gün kaç kere alttan ellendim sanrım 3-4 defa filan felaketti ama bebiş için mecburdum hele bi tanesinde yanlışlıkla dr un yüzüne bi patlattım ki elimin tersiyle komediydi yani dr gülüyo ben gülüyorum bi daha ellemiycem sana boksörmüsün nesin sen dedi...bi daha geldi gitti bana takıldı sen daha doğurmadınmı diye...
nstden her çözdüklerinde wc ihtiyacı için fırsattan istifade eşimi arıyor haberdar ediyorum hala bişey yok diye akşam sütü sancım hala olmadığı için beni sancı odalarından normal odaya geçirdiler....
1 saat bile olmadan odada kanamam geldi çok hafifen ya çok ellendiğine yada normal nişandı anlayamadım dr hemen tekrar sancı odasına dedi...
allahtan sancım olmadığı için o akşam bişeyler yedirdiler :mrgreen: benle birlikte o gece tam 3 arkadaş daha vardı normal doğum beklyen ve sabaha kadar ikisi doğurdu ama bende tık yoktu sabah olmasına rağmen ebeler drlar gelip soruyo sancın varmı diye ama yok işte kardeşim kafamçokkarıştı
inanın sancım gelsin diye nası dua ediyordum ve bu zorlu bekleyiş bitsin istiyordum...
2. gün yani cuma günü tekrar lağmal yapıldı ve ayrı bigünün maratonu başladı ben perişan eşim ayrı bi perişan aşağıda canım benim:asigim::asigim:
ogün yine serum takıldı ve farklıydı kaç dk bir 10 ar damla geliyodu...ve öğlenden sonra benim sancılar başladı hele şükür diyordum ve nası seviniyordum anlatamam akşam üstü biraz daha sıklaşmıştı ve ben eşimi hep haberdar ettim ebelere soruyordum ben ne zaman doğuracam diye benle birlikte bi arkadaş daha vardı onunda gün geçmesi ve onunda sancıları gelmemişti benim gibi...ebe diyor ki burdan doğurmadan kimse çıkmadı doğururd-sun merak etme dr geldi onada soruyordum oda bu gece tamam diyordu oohh dedim içimden zaten dr ların maskarası oldum iki günde sağolsunlar drlar ve ebeler çok iyilerdi ve çok rahatlattılar alttan muayenede bile dr gelip sancı odasına hadi bakalım gençlik deyip bakıyordu:roflol:
akşam saat 8 civarı filanmıydı bilmiyorum arkam dönük yatıyordum ve sancu-ı geldiğinde okuyup dua ediyordum iki dr un başımda elif hanım denemsiyle döndüm....size bir iyi birde kötü haberimiz var dedi....ben bi güldüm dr dedi noldu niye güldün dedi eşimde bana hep böle derdi dedim ilk önce hep kötüyü dinlerim söleyin dr bey dedim....
sancıların başladı ama bebeğimizin kalp atışları senin sancılarına dayanamıyo dedi ritmiksizlik oluyomuş suyundada azalma var aslında çok rahat bi doğum olacaktı boyun uzun iç karnında geniş ama açılman yok dedi(o zaman kadar sadece 1 cm açıklığım vardı oda dr eliyle açmasıyla biraz acımıştı ama neysesırnaşık şey)...
çok istedik senin normal doğum yapmanı ama dedi...peki dr bey iyi haber ne dedim iyi haber sezeryana giriyosun pek ii sayılmaz ama dedi
olsun dedim napalım kısmet buymuş oğluşuma kavuşacam ya gerisi boşşş...hemen nstden çözdüler ve geceliği çıkarıp ameliyathane kıyafetini giydirdiler ebeyededim eşime haber vereyim wcye gittikten sonra tamam dedi...ama nerde daha tuvaltte dr gelip elif hanım çabuk olun zaten sonda takılacak çıkn hemen tuvaletten dediler eşime bile haber veremedim hemen sonda takıldı ve ameliyathenin yolunu tuttuk sedyeyle eşinize haber verilir dedi....allahtan temiz kalpliyiz herhalde eşimde durumumu sormak için
yukarı çıkmış o zaman duymuş....ameliyathanenin kapıları bi açıldı anaaamm içerde 10 15 kişi var nasıl hızlılar şaştım kaldım dr dedi ne güzel tam yan dönmüken epidural yapalım dediler dr bey bilmiyorum dedim ben daha 10 dk öncesine kadar normal doğum bekliyordum hiç düşünmedim bile sezeryanı sonra diğer dr dedi bebekte risk var epidural olamaz ben daha teleşlandım zangır zangır titriyorum çok soğuk ameliyathane bide sancılarım olduğu için...bi taraftan damar yolu tekrar açılıyo bi taraftanda temiz hava borusu burnumun dbinde ve sezeryan başlamıştı dr a dedim ben şimdi bayılacakmıyım dedim biz sana söylüyecez dedi ama en son her taraf niye bu kadar uğultulu dediğimi hatılıyorum ve hemşirelerin elif hanım uyanın atık demelerini....
oğluşum 21.45te doğmuş ben yoğun bakıma saat 01 de çıkardılar ve 5 dk sonra filan bu yoruyucu maratonun en güzel hediyesiyle çiçeğim dünyam herşeyimle canımın canıyla karşılaştım oğluşumla kayınvalidem getirdi ilk sölediğim şey anne murata benziyo bu demem oldu ve çok tatlı bi oğlum var benim dememdi o duygu anlatılamaz kızlar ne kadar narkoz etkiside olsa ...ebe teyzesi hemen emzirdi hep bunu merak ederdim canım yavrum benim nasılda emiyordu sütümde yavaş yavaş geliyodu ebe sıknca anlıyordum....
o gece k.validem arada arada getirip emzirdik...sabah odaya geçdik öğlen çorba verdiler o çorba bağırsaklarımı harekete geçirdi ve gazımı 2 saat içinde çıkarabildim ama şunu söleyeyim nolursa olsun zora kalmadıkça sezeryan olmayın ebelerin demesiyle maşallah çok iyisin dediler ogün annem geldi ve o akşam onla kaldık pazar günü hastaneden çıkıp evimize geldik yoruyucu bi 3 gün atlatmıştık ama hepsine değer 3.200 gr ağırlığında bi oğluşum var hep kilolu diyorlardı ama niye böle olu anlamadım bacakları buruş buruştu daha son haftya kadar kilolu diyordu dr sanırım gün geçmesinden sonra zayıflamış yavrum içimde olsun allahtan sütüm geliyo sezeryan olmama rağmen sadece hastanede gece 2 kere mama verdik çok ağladığı için uyusun diye annemler ewdede mama verelim ilk günler dediler ama ben aldırmadım bile emsin dedim gelir sütüm dedim ve maşallah geliyor dr 7 günlük kontrolünde dedi sütün yaramış dedi...kilo almaya başlamış dedi...işte böle kızlar oğluşmumla yeni bi hayata baladık dünyam tekrardan yeşerdi artık onunla ilgili planlar bile yapıyorum bi düzelebilsem ameliyat yerimin uyuşukuluğu da bi gitse bide loğusalık teri malum...
mevlam isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın kelimelere dökmek bile çok zor.....çok uzun oldu ama gerçekten silerle paylaşmak istedim dahada uzun olacaktı ama biraz kısalttım kusura bakmayın....
ve normal doğum olun derim ben şahsen kendim :smiley-cool:
eweeeett gelelim benim 2 günlük doğum hikayeme ne isterseniz var yani...
29 mayıs perşembe sabahı hastanenin yolunu tuttuk...
herşey süper başlamıştı bende ne bir sancı ne bir kanama nede su nede açıklık vardı....
ilk önce nstye girdim sonra drun yanına girdim ve nstmi gösterdim ultrasonla bakalım dediler ultrasonla bakıldı ve dr bebek biraz yukarıda uğraştıracak bizi ddi ama deniycez suni sancıyla dedi...ve korktuğum şey geldi çattı tabikide çatı muayenesi....ama yinede hafifi geçti sayılır kalkınca biraz yürümekte zorlandım ama eee kaç ay oldu oraya dokunulmuyo haliyle yani
daha sonra kağıda bişeyler yazıp beni doğumhaneye sevk etti...işte maraton başlıyo dedim
yatışımı yapıp kocişimle ve kayınvalidemle vedalaştım oğluşumun kıyafetleriyle kendi geceliğimi alıp doğumhanenin yolunu tuttum...
ilk önce lağmal yapılacak dediler lağmalı olduk iki şişe fış fış sırnaşık şey:roflol:
damar yolum açıldı tam üç denemede ancak bulabildiler kollarım hala mosmor....ve uzun nst maratonum başladı ve bi şişe serumla beraber tabikide suni sancı yani....
o gün o kadar uzun geldi ki bana serum bitti ama bende hala tık yok...
o gün kaç kere alttan ellendim sanrım 3-4 defa filan felaketti ama bebiş için mecburdum hele bi tanesinde yanlışlıkla dr un yüzüne bi patlattım ki elimin tersiyle komediydi yani dr gülüyo ben gülüyorum bi daha ellemiycem sana boksörmüsün nesin sen dedi...bi daha geldi gitti bana takıldı sen daha doğurmadınmı diye...
nstden her çözdüklerinde wc ihtiyacı için fırsattan istifade eşimi arıyor haberdar ediyorum hala bişey yok diye akşam sütü sancım hala olmadığı için beni sancı odalarından normal odaya geçirdiler....
1 saat bile olmadan odada kanamam geldi çok hafifen ya çok ellendiğine yada normal nişandı anlayamadım dr hemen tekrar sancı odasına dedi...
allahtan sancım olmadığı için o akşam bişeyler yedirdiler :mrgreen: benle birlikte o gece tam 3 arkadaş daha vardı normal doğum beklyen ve sabaha kadar ikisi doğurdu ama bende tık yoktu sabah olmasına rağmen ebeler drlar gelip soruyo sancın varmı diye ama yok işte kardeşim kafamçokkarıştı
inanın sancım gelsin diye nası dua ediyordum ve bu zorlu bekleyiş bitsin istiyordum...
2. gün yani cuma günü tekrar lağmal yapıldı ve ayrı bigünün maratonu başladı ben perişan eşim ayrı bi perişan aşağıda canım benim:asigim::asigim:
ogün yine serum takıldı ve farklıydı kaç dk bir 10 ar damla geliyodu...ve öğlenden sonra benim sancılar başladı hele şükür diyordum ve nası seviniyordum anlatamam akşam üstü biraz daha sıklaşmıştı ve ben eşimi hep haberdar ettim ebelere soruyordum ben ne zaman doğuracam diye benle birlikte bi arkadaş daha vardı onunda gün geçmesi ve onunda sancıları gelmemişti benim gibi...ebe diyor ki burdan doğurmadan kimse çıkmadı doğururd-sun merak etme dr geldi onada soruyordum oda bu gece tamam diyordu oohh dedim içimden zaten dr ların maskarası oldum iki günde sağolsunlar drlar ve ebeler çok iyilerdi ve çok rahatlattılar alttan muayenede bile dr gelip sancı odasına hadi bakalım gençlik deyip bakıyordu:roflol:
akşam saat 8 civarı filanmıydı bilmiyorum arkam dönük yatıyordum ve sancu-ı geldiğinde okuyup dua ediyordum iki dr un başımda elif hanım denemsiyle döndüm....size bir iyi birde kötü haberimiz var dedi....ben bi güldüm dr dedi noldu niye güldün dedi eşimde bana hep böle derdi dedim ilk önce hep kötüyü dinlerim söleyin dr bey dedim....
sancıların başladı ama bebeğimizin kalp atışları senin sancılarına dayanamıyo dedi ritmiksizlik oluyomuş suyundada azalma var aslında çok rahat bi doğum olacaktı boyun uzun iç karnında geniş ama açılman yok dedi(o zaman kadar sadece 1 cm açıklığım vardı oda dr eliyle açmasıyla biraz acımıştı ama neysesırnaşık şey)...
çok istedik senin normal doğum yapmanı ama dedi...peki dr bey iyi haber ne dedim iyi haber sezeryana giriyosun pek ii sayılmaz ama dedi
olsun dedim napalım kısmet buymuş oğluşuma kavuşacam ya gerisi boşşş...hemen nstden çözdüler ve geceliği çıkarıp ameliyathane kıyafetini giydirdiler ebeyededim eşime haber vereyim wcye gittikten sonra tamam dedi...ama nerde daha tuvaltte dr gelip elif hanım çabuk olun zaten sonda takılacak çıkn hemen tuvaletten dediler eşime bile haber veremedim hemen sonda takıldı ve ameliyathenin yolunu tuttuk sedyeyle eşinize haber verilir dedi....allahtan temiz kalpliyiz herhalde eşimde durumumu sormak için
yukarı çıkmış o zaman duymuş....ameliyathanenin kapıları bi açıldı anaaamm içerde 10 15 kişi var nasıl hızlılar şaştım kaldım dr dedi ne güzel tam yan dönmüken epidural yapalım dediler dr bey bilmiyorum dedim ben daha 10 dk öncesine kadar normal doğum bekliyordum hiç düşünmedim bile sezeryanı sonra diğer dr dedi bebekte risk var epidural olamaz ben daha teleşlandım zangır zangır titriyorum çok soğuk ameliyathane bide sancılarım olduğu için...bi taraftan damar yolu tekrar açılıyo bi taraftanda temiz hava borusu burnumun dbinde ve sezeryan başlamıştı dr a dedim ben şimdi bayılacakmıyım dedim biz sana söylüyecez dedi ama en son her taraf niye bu kadar uğultulu dediğimi hatılıyorum ve hemşirelerin elif hanım uyanın atık demelerini....
oğluşum 21.45te doğmuş ben yoğun bakıma saat 01 de çıkardılar ve 5 dk sonra filan bu yoruyucu maratonun en güzel hediyesiyle çiçeğim dünyam herşeyimle canımın canıyla karşılaştım oğluşumla kayınvalidem getirdi ilk sölediğim şey anne murata benziyo bu demem oldu ve çok tatlı bi oğlum var benim dememdi o duygu anlatılamaz kızlar ne kadar narkoz etkiside olsa ...ebe teyzesi hemen emzirdi hep bunu merak ederdim canım yavrum benim nasılda emiyordu sütümde yavaş yavaş geliyodu ebe sıknca anlıyordum....
o gece k.validem arada arada getirip emzirdik...sabah odaya geçdik öğlen çorba verdiler o çorba bağırsaklarımı harekete geçirdi ve gazımı 2 saat içinde çıkarabildim ama şunu söleyeyim nolursa olsun zora kalmadıkça sezeryan olmayın ebelerin demesiyle maşallah çok iyisin dediler ogün annem geldi ve o akşam onla kaldık pazar günü hastaneden çıkıp evimize geldik yoruyucu bi 3 gün atlatmıştık ama hepsine değer 3.200 gr ağırlığında bi oğluşum var hep kilolu diyorlardı ama niye böle olu anlamadım bacakları buruş buruştu daha son haftya kadar kilolu diyordu dr sanırım gün geçmesinden sonra zayıflamış yavrum içimde olsun allahtan sütüm geliyo sezeryan olmama rağmen sadece hastanede gece 2 kere mama verdik çok ağladığı için uyusun diye annemler ewdede mama verelim ilk günler dediler ama ben aldırmadım bile emsin dedim gelir sütüm dedim ve maşallah geliyor dr 7 günlük kontrolünde dedi sütün yaramış dedi...kilo almaya başlamış dedi...işte böle kızlar oğluşmumla yeni bi hayata baladık dünyam tekrardan yeşerdi artık onunla ilgili planlar bile yapıyorum bi düzelebilsem ameliyat yerimin uyuşukuluğu da bi gitse bide loğusalık teri malum...
mevlam isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın kelimelere dökmek bile çok zor.....çok uzun oldu ama gerçekten silerle paylaşmak istedim dahada uzun olacaktı ama biraz kısalttım kusura bakmayın....
ve normal doğum olun derim ben şahsen kendim :smiley-cool:
Son düzenleme: