Oğlumun okulundaki en yakın arkadası sorunu

Purpplee

Dünya kaç günlük deyip sarılmalı bugüne..
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2017
13.360
15.803
Hanımlar oğlum 1.sinifa gidiyor.Ben de onunla aynı okulda öğretmenim.

Oğlum, iki yıl once gittiği kresten kankasi ile bu yıl yine aynı sınıfa düştü.

Basta buna sevinmiştim fakat çocuk zorba çıktı.Oglumu da alıp başka sınıflara bulaşmaya götürüyormus, oğluma da iki defa tokat atmisligi var,benimki de ona atmış ki oğlum normalde birine vuran biri değildir,kendjni savunamazdi bile önceden.Yil boyunca iyi anlasirsaniz ikinize hediye alacağım dedikten sonra oğluma zarar vermeyi bırakmıştı,ikinci tokat hariç. Öğretmenleri anladığım kadarıyla çocukla birebir muhatap olup bir şey söylememe razı değil,velisi sorun ederse diye mi böyle bilmiyorum.

Ayrica bu arkadaşı ağıza alınmayacak (AMK) küfürler de ediyormuş oğlumun söylediği kadarıyla.

Oğlum teneffüste sadece o çocukla takılıyor ve ben artık rahatsız oluyorum.Ogluma kötü örnek çünkü.Dun çocuk okula gelmemiş,ben şimdi kiminle oynayacağım dedi bana benimki.

Sizce ne yapmalıyım?
Bu arkadaşlığı bitirmeli miyim ?
 
Aynı okuldayım dediniz . Cocugunuzun dersine giren Öğretmen arkadaşla görüşüp ailesiyle gorusmesıni isteyin hatta bu görüşmeye sizde bi veli olarak katılın . Belkı diğer çocuk ıcınde aile bi adım atar onuda kazandırırsınız topluma ahlaki olarak
 
Yarın ben de bunu düşünüyorum.Bahxede herkesin duyacağı şekilde küfür etti deyince oğlum buna karar verdim.Babasi şehit, annesi ile iletişime geçsin artık ama annesi de çocuğunun içine kapanık olup kimseye bişey yapamayacağını savunuyormus bir başka olayda.
 
Demekki evde çocuk korkuyor kişilik değiştirtiyor dışarı çıkınca saldırıyor etrafa
 
Siz çocuğun annesi ile görüşün. Aynı sınıfta oldukları için istediğiniz kadar engel olmaya çalışın bir şekilde yine iletişim kuracaklardır. Sınıfta başka hiç iyi anlaştığı bir arkadaşı yok mu? Mesela eve davet etseniz annesiyle beraber arkadaşını. Kaynaşmalarına yardımcı olsanız. Ya da şu an ki arkadaşı ve annesiyle bir plan yapsanız dışarıda bir kafeye vs gitmek gibi. Nazikçe dahil olursunuz çocukların iletişimlerine. Belli ki o çocukta hırçın bir çocuk. Babası şehit demişsiniz. O çocuğunda belki desteğe ihtiyacı vardır psikolojik olarak. Bu elbette sizin göreviniz değil ama annesiyle beraber belki olumlu anlamda etkiniz olur.
 
Babası şahit die okudum ben ha… şehitmiş
Allah rahmet eylesın.

O zaman baba yok anne ister istemez erkek çocuğudur ilerde sözümü dinlemez die baskın bi karakter haline bürünmek zorunda kalmış olabilir . O yüzden çocuk dışarda hırcınlasıyorda olabilir
 
Valla asla istemezdim, gerekirse okul bile degistiririm
Her okulda olacak ki böyle çocuklar. Nereye kadar kaçıracağız çocuğu. Bence sorunlu olan çocuğu kazanmak lazım. Annesiyle bi görüşmek güzelce hani “senin çocuğun böyle yapmış, böyle demiş” diye çemkirmek değilde, “bak kardeşim bizim çocuklarımız beraber vakit geçiriyor ama böyle böyle oluyormuş, nasıl bu durumları düzeltebiliriz. Birbirlerini iyi anlamda etkilesinler, istersen hep beraber bi vakit geçirelim” gibi. Mesela konu sahibinin yanında da yanlış davranırsa çocuk, iki anne güzelce uyarsa konuşsa vs. Buna rağmen devam ederse o zaman hani artık çocuğun anneside görüp düzgünce uyarır ya da iki anne de arkadaşlıklarını bitirmesi için çabalar. Ben anne olduğumda çocuğum böyle davranıyorsa arkadaşlarına, karşı tarafın annesi gelsin benimle konuşsun, destek vermek istesin isterdim…
 
Annesiyle iletişime geçip tanışıp çocuklarla bir araya gelmeyi ben de düşündüm aslinda ama bu defa davranışları devam ettiğinde oğluma o arkadaşınla oynama demek daha zor gelirse diye düşündüm annesine ayıp olur diye, bilemiyorum.
Oğlumun aslında başka anlaştığı arkadaşları da var ama o oğlan hep bahçeye çıkıyor diye ona takılıyor galiba,onun peşinden gidiyor her teneffüs,ona ayak uydurmaya çalışıyor.

Diğer anlaştığı çocuklardan biri de oğlumun "Günaydın" kelimesine karşılık olarak "uf git başımdan" diyerek cevap vermişti,çok üzülmüştüm..Artık günaydın demiyor kimseye.Kırıcı yani onu da eledim,kızlardan da ailesi erkek çocukla oynama diye baskı yapanlar varmış,nasıl olacak bilmiyorum.
 
Evet, çok üzücü. Okurken benim bile kalbim kırıldı “üf git başımdan” lafına. Bazen çocuklar yetişkinlerden daha kırıcı olabiliyor çünkü onlar içten pazarlıklı değil henüz. Ne düşünüyorlarsa olduğu gibi yansıtıyorlar, daha doğallar.
Annesine ayıp olacak bir şey yok. Siz arkadaşlıkları güzelce devam etsin diye çaba göstermiş olmanıza rağmen ve anneside oğlunun davranışlarını görüp müdahale etmiyorsa asıl size ayıp demektir. Siz ilk başta çocuklar olmadan bi görüşün kadınla. Baktınız olur gibi hani kadında çocuğunu düşünüyor, önemsiyor bu duruma üzülüyor gibiyse o zaman çocuklarla beraber görüşürsünüz. Şu an siz okul değiştirmedikçe istediğiniz kadar yasaklayın, çocuğunuz yine iki arada bir derede konuşacak o arkadaşıyla. Çocuğunuz uzak dursa diğer çocuk yaklaşacak. Belki iyice hırçınlaşacak davranışları kötüye gidecek iyice. Of çok zor, stresli konular.

Allah size sabır versin gerçekten. Çocuğum olmadığı halde empati yaptığımda çok streslendim bende…
 
Ne kadar zor bir durum ya çocuk büyütmek şu an sizin yeriniz ekoydum kendimi zaten sürekli düşünüyorum sokaktaki çocuklardna çocugumu nasıl koruyacagım diye ama herkes bizim gibi düşünmüyor ki. Ör: bir akrabamızın çocugu geçen disipline gitti ilk okulda. Evde büyükleri başta kv hepsi alkışladı tebrikler kendini ezdirmemişte çocuk dövmüş. Hediyeler şok oldum. Çocukta suç olmuyor ailede her şey.
 
Evet aynen tokat konusundan sonra öğretmenleri anlaşamıyorsaniz ayrılın dediği halde biz barıştık deyip oynamaya devam ettiler.
Anneyle yüz yüze konuşmak iyi fikir.
Anne olmamaniza rağmen tespitleriniz çok yerinde.
 
Son düzenleme:
Malesef ki öyle..Annesi çocukla ayakta kalma mücadelesi verirken belkide bazı şeyleri gözden kaçırıyor.Aile tarafında bir eksiklik ya da fazlalik var gibime geliyor benim de..
 
Ben böyle bir durum yaşadığımda anneyle iletişime geçiyorum, yapıcı konuşuyorum..Aynı şekilde benim çocuğumdan kaynaklı bir sorun olursa çekinmeden arayabileceklerini, iletişime açık olduğumu belirtiyorum. Anlayanla açık iletişim kuruyorum, anlamayana anladığı dilden konuşurum ancak şu ana kadar olumsuz bir görüşme yaşamadım..
 
Sziin birebir görüşmeniz etik değil zaten, Öğretmen arkadaşınızla varsa rehberlik servisiyle "veli" olarak görüşün.
 
Oglunuz arkadasini kendi secicegi yasta oyuzden siz arkadasliklarini bitiremezsiniz fakat farkli arkadaslar edinmesine yardimci olabilirsiniz. Anladigim kadariyla tek arkadasi olarak o cocugu goruyor. Siz farkli bir arkadasini annesiyle davet edip mesela onlarin basbasa zaman gecirmesini saglayabilirsiniz. Eger oglunuz o arkadasiyla oynamaktan keyif alirsa bunu bir kac kez yaptiginizda en yakin arkadas profili degisebilir. Bunu basarirsaniz ayni sinifta olduklari icin diger cocuktan da korumaniz gerekir ayni zamanda. Zorbalik yapiyor diyorsunuz. Oglunuz onu yalniz birakinca muhtemelen oglunuza da benzer bir tabir alicaktir. Oglunuzun zarar gormemesi icin bunun da onlemini almaniz gerekir. Sansiniz ayni okulda olmaniz. Biz ne kadar hamurunu iyi yogursak da arkadas cevre cocuklarimizi malesef etkileyebiliyor. Benim de anasinifina giden bir oglum var ve benzer kaygilarim var sonrasi icin. Umarim sorunu cozebilirsiniz
 
Yıl boyunca iyi anlasirsanız ikinize de hediye alacağım demek yerine yaptığı davranisin yanlış olduğunu, yapmaması gerektiğini, yapamayacağını ve yapmaması için ailesi, ogretmeni vb ile görüşüp keşke sorunu o zaman çözüme kavustursaydiniz.
Oğlunuz veya başka bir çocuğun zarar gormeden bu davranışın son bulmasını temenni ederim. Tavsiye olarak da; çocuğunuzun öğretmenine durumu bildirin diğer sınıfların öğretmenlerine de durumu bildirin. Bunlar daha küçük sınıf diğer sınıflara gitmemelerini sağlayın. Öğretmenler bunu yapabilir. Tenefüste ve öğle arasında kendi arkadaslari ile oynama kuralı getirsinler bu yıl için. Bu süreçte de çocuğun davranışını çözümlemeye çalışır öğretmeni ailesi psikoloğu vb.
 
Benim kızımında bir arkadaşı var.Arkadaşının hoşlanmadığım davranıslari kavga dövüş değil ancak benim yetiştirmek istedigim çocuk tarzıyla arkadaşının tarzı tamamen farklı ve kızımada yansıyor.
Bu yüzden kızimla bu konuda sürekli konuşuyorum iki üç gündür kendiside bazı davranışlarından hoşlanmadığı için görüsmemeye karar vermişti oh tamam kendi kendine halloldu diyordum ki bugun benim kiz arabadan iner inmez kıza seslenip sarıldı falan.
Çocuklar kendi aralarında geçen bazı olayları kendi aralarında bir şekilde çözüyor ve bizim yapacak pek birşeyimiz kalmıyor.
Onunla kesinlikle oynamiyorsun diyip kendi tercihlerine bu kadar karışmakta istemiyorum hayatına girecek herkese mudahil olamam sonuçta ama sanirim bekleyeceğiz kendileri anlayacak aslında uyuşmadıklarını.
 
6-7 yaşındaki bir çocuğun babasızlığa alışması çok zor. Bu hareketlerinin hepsi ondan. O kadar üzüldüm o kadar üzüldüm ki keşke sarıp sarmalasam. Psikoloğa gitmesi gerekiyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…