OĞLUMUN DAVASI

Kimsenin hayatı güllük gülistanlık ilerlemiyor. Hepimiz bir seyler yasıyoruz. Ama yok yani senelerdir okuyorum sadece koca bir “bos” demekten kendimi alıkoyamıyorum. Gözüm segire segire okuyorum artık konularını.
Sadece yazmakla… iç dökmekle kalıyor ve hicbir değişiklik olmadan hala devam.
 
Çalışmıyormusunuz?Bu pislıkten bısey ıstemeyın
 
Çocukluk döneminde açılan yaraların telafisi var sanıyorsunuz ama yok.
Yaşım 38.
Çocukluk yıllarımda çok şeye şahit oldum aile içinde.
Hala aklımda hepsi.
En ufak pürüzde oraya çıkıyorlar.
Annemin boşansaydı bundan daha mutlu bir hayatı olacak mıydı diye sordum çogu zaman.
Dedemler bizi istemedi.
Annem de katlanmak zorunda kaldı.
Keşke imkanı olsaydı da katlanmasaydı.
Ama hiç bir zaman babama kör kütük aşık bir kadın olmadı.
Hala hakkını helal etmediğini söyler.
Evlatları olarak hala babamızın saçma sapan davranışlarının ceremesini çekiyoruz.
Düzelmedi hiç, düzelmeyecekte.
En çok üzüldüğüm çocukluğumun heba olması.
Değer miydi ?
Asla.
Bugün ki ben olmamda ve olumsuz tutumlarımın eseri olmakla suçluyorum onu.
Kötü alışkanlıklarımız olmadı evlatları olarak.
Ama hangi kardeşime dokunsam bir yerlerinden kanıyor.
Evlatlarınız sizin eseriniz.
Sonradan başınızı duvarlara vursanız da nafile.
Birden olmuyor bu tutumlar, zamana yayılarak gelişiyor ve bir yerden patlak veriyor maalesef.
 
Evet çalışıyorum. Kendi gelinlik mağazamı açtım. . Bu güne kadar hiç istemedim.
Defolup gıtsın pislık .2.5 mılyarıda alsın bişey dıcemde agzımızdan cıkan her laf bıze grlıyor .Oğlunuz saglıgına kavussun bır daha da kotu sryler yapmasın .Saglıklı olmadıgınbellı .Terapi alsın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…